مهدی فقیه در پاسخ به این سوال که شاهنامه چقدر ظرفیت تولید کارهای هنری دارد، گفت: «متاسفانه ما کمتر درمورد ادبیات‌مان کار کرده‌ایم و بیشتر یک‌سری نمایشنامه آماده و خارجی را روی صحنه می‌بریم. در حقیقت ما در این‌باره اطلاعات زیادی نداریم و درمورد خیلی از مسائل مطالعه نکرده‌ایم. شاهنامه فردوسی پتانسیل‌های زیادی دارد که برای تئاتر مناسب است. مثلا رستم و اسفندیار یا رستم و سهراب که جریان رستم و سهراب هم اصلا پدر و پسرکشی نیست، بلکه داستان انسانیت است.
فردوسی در این‌باره شناخت داشته است و به مسئله «انسان بودن» می‌پردازد. ما کمتر روی ادبیات‌مان کار کرده‌ایم و برای کار در حوزه ادبیات خیلی ظرفیت داریم. از سعدی گرفته تا شاهنامه و منطق الطیر. آیا این دست کارها را خارجی‌ها باید کار کنند یا ما؟»
این بازیگر درباره اهمیت استفاده از گنجینه کهن ادبیات فارسی توضیح داد: «ادبیات ما پر از منابع اخلاقی و فرهنگی است. مثلا سعدی که خیلی پند و اندرز در وصف جوان، پیر و نوجوان دارد. ما این منابع را نخوانده‌ایم و به همین دلیل روی نمایشنامه‌های خارجی کار می‌کنیم. چرا روی ادبیات خودمان کار نمی‌کنیم؟ باید بیشتر بخوانیم و بیشتر به ادبیات‌مان بپردازیم. ادبیات کهن ما در دنیا هیچ چیزی کم ندارد. ما که ادعای فرهنگ و ادبیات و تئاتر داریم، باید بیشتر در این زمینه کار کنیم.»
فقیه درباره اینکه ابزار تئاتر یا تلویزیون چقدر می‌تواند به شناساندن آثاری مثل «هفت‌خوان اسفندیار» به مخاطبان کمک کند، گفت: «ما تمام ابزارها در دست‌مان است اما هیچ‌کاری انجام نمی‌دهیم و تا به حال کار ویژه‌ای براساس ادبیات و شاهنامه نداشته‌ایم. درواقع هیچ نشانه‌ای در کارهایمان وجود ندارد که ایرانی یا مربوط به ادبیات کهن ایران باشد. اما تمام دنیا به کارهای ما عشق می‌ورزند، مطالعه می‌کنند و همچنین ترجمه‌های بسیار خوب و مهمی از ادبیات ما وجود دارد.»
این بازیگر اجرای نمایش «هفت خان اسفندیار» را اتفاقی مبارک و گامی ارزشمند دانست و درباره ضرورت تولید کارهای ملی بیان کرد: «در حال حاضر می‌گویند کتاب‌خوان نداریم و جوانان کتاب نمی‌خوانند و تمام طول روز با تلفن همراه‌شان مشغول هستند. در حالی که اگر روی ادبیات‌مان به وسیله تصویر و نمایش کار کنیم، مطمئنا جوانان علاقه‌مند می‌شوند و به دنبال کسب اطلاعات در این زمینه می‌روند. حیف است که برای تولید آثار هنری از عطار، فردوسی، سعدی، حافظ، مولانا و... استفاده نکنیم.»
فقیه همچنین درباره‌ی اینکه نمایشی مثل «هفت‌خوان اسفندیار» چقدر می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد، گفت: «مطمئنا چنین اثری برای مخاطب جذاب خواهد بود. فرض کنید زمانی که یک متن شعر روی صحنه تئاتر می‌رود، بیننده و همچنین جوانان بهتر متوجه می‌شوند و به آن دقت می‌کنند. به همین دلیل زمانی که جوانان نمایش‌های این‌چنینی را می‌بینند، بعد از تماشای اثر، قطعا داستان‌شان را هم می‌خوانند و به این شکل به ادبیات علاقه‌مند می‌شوند. امروز هنر حرف اول را می‌زند، تصویر و تئاتر حرف اول را می‌زنند. اما متاسفانه ما راه‌های دیگر را انتخاب کرده‌ایم.»
مهدی فقیه با اشاره به لزوم حمایت سازمان ها از نمایش های ایرانی گفت: «مشخصا ساخت کاری مثل «هفت‌خوان اسفندیار» با بودجه شخصی سخت است. من قصد داشتم کاری را بسازم که ۱۲ سال نوشتن متن آن از روی شاهنامه زمان برد ولی متاسفانه موفق نشدم آن را بسازم به دلیل اینکه اصلا بودجه نمی‌دهند. هدف من این بود که به وسیله آن کار جوانان امروز ما، ادبیات و شاهنامه را بشناسند. چقدر زحمت کشیدیم و کار کردیم اما متاسفانه به دلیل نبود بودجه به نتیجه نرسیدیم.»
نمایش موزیکال «هفت خان اسفندیار» اقتباسی آزاد از داستان مشهور شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی است که اردیبهشت ماه در تالار وحدت اجرا خواهد شد. این نمایش به کارگردانی حسین پارسایی محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج و با مشارکت شرکت نور تابان و همکاری بنیاد فرهنگی هنری رودکی است.
امین زندگانی در نقش اسفندیار، بانیپال شومون در نقش گرگسار، امیرکاوه آهنین جان در نقش گشتاسب، فریبا کوثری در نقش کتایون، امیر رضا دلاوری در نقش پشوتن، اصغر پیران در نقش ارجاسب، رضا راد در نقش شیر شکار، ندا سیاس و مونا صوفی در نقش جادو زن‌ها، محسن حسینی در نقش جاماسب پیشگو، نیکا افکاری در نقش به آفرید و سایه پارسایی در نقش همای خواهران اسفندیار در نمایش «هفت خان اسفندیار» حضور دارند.
