کریستوفر نولان را به‌‌‌جرئت می‌‌‌توان اثرگذاری‌‌‌ترین فیلمساز قرن «بیست ویکم» قلمداد کرد. کسی‌‌‌که دنیای سینما را با آثارش دگرگون کرد. او با «ممنتو» روان‌‌‌شناسی را به‌‌‌شکل تازه‌‌‌ای به دنیای سینما وارد کرد. با سه گانه «بتمن» نشان داد می‌‌‌توان ابرقهرمانی‌‌‌های عمیق و پرالتهاب ساخت. با «پرستیژ» نشان داد پایان‌‌‌بندی غافلگیرانه را می‌‌‌توان بعد از هیچکاک هم به بهترین شکل اجرا کرد. با «سرآغاز»، «بین ستاره‌‌‌ای» و «تننت» هم فیلم‌‌‌هایی برپایه علم، روان‌‌‌شناسی، متافیزیک و سرشار از احساسات ساخت. کمتر فیلمسازی کارنامه پربار او را دارد. کارگردانی که به‌‌‌طور معمول کم صحبت می‌‌‌کند، روی کارش متمرکز است و مثل آثارش، از جنبه شخصیتی هم پیچیده و خاص است. اخیراً او در یکی از معدود مصاحبه‌‌‌هایش درباره چیزهای جالبی صحبت کرد، از صلح و جنگ، تا آینده دنیا، عشق، احساسات، حتی هوش مصنوعی و...
