نکاتی را از کتاب «شرح معارف ادعیه، تألیف آیة الله سعادت پرور (قدس سره)» به اشتراک می گذاریم.
در این دعا می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ، بارِکَ لَنا فِى رَجَبٍ وَ شَعْبانَ، وَ بَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ، وَ أَعِنّا عَلَى الصِّیامِ وَ الْقِیامِ وَ حِفْظِ اللِّسانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ، وَ لا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الجُوعَ وَ الْعَطَشَ.» (اقبال الاعمال، ص ۶۲۸.): «خداوندا، ماه رجب و شعبان را بر ما مبارک گردان و ما را به ماه رمضان برسان و بر روزه‌دارى، شب‌خیزى، حفظ زبان و پوشیدن چشم، یارى ده و بهره ما را از آن، فقط گرسنگى و تشنگى قرار مده.»
حضرت آیت‌الله سعادت‌پرور (ره) چهار نکته ذیل این دعا نگاشته‌اند. این موارد عبارتند از:
۱) تلاش و تقاضاى مبارک قرار گرفتن ماه رجب و شعبان براى شخص و موفقیت ورود به ماه رمضان.
الف: رؤیت هلال و شروع ماه رجب و شعبان، وقتى براى مؤمن مبارک خواهد بود که پیش از آن، با توبه نصوح و استغفار و نورانیّت تمام وارد آن شود.
ب: مبارک شدن آن دو ماه با تکمیل ایمان آنان صورت مى‌‌پذیرد، البتّه براى هریک از مؤمنین به اعتبار ظرفیت و آمادگى خود او است و در این صورت هر کس مى‌‌تواند (به قدر کسب نورانیّت از آن دو ماه) از ماه رمضان کسب موفقیت و بهره‌‌مندى نماید.
۲) توفیق درک ماه رمضان:
الف: ممکن است مراد تنها زنده بودن و بهره‌‌ورى صورى از شب و روز آن ماه به روزه دارى و عبادات و دعا و ... باشد.
ب: و ممکن است رسیدن به نتایج عبادات و روزه و درک: لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ؛ و نیل به غرض غایى خلقت باشد.
گرچه احتمال اوّل را به عموم اهل ایمان مى‌توان مورد نظر قرار داد؛ ولى، احتمال دوّم (که نیل به غرض غایى از خلقت است)، شایسته‌‌تر به نظر مى‌رسد؛ زیرا هر کس به حساب ظرفیّت و ایمانش مى‌‌تواند از مقصد عالى انسانیّت بهره‌‌مند شود و از نظر حقّ سبحانه نیز مطلوب است.
۳) درخواست کمک از خداوند براى روزه و قیام شب و حفظ زبان و چشم در ماه رمضان «وَ أَعِنّا عَلَى الصِّیامِ وَ الْقِیامِ» براى دستیابى به غرض غایى خلقت است؛ چراکه بلافاصله مى‌‌فرماید: «وَ لا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ.»
۴) اهمیت حفظ زبان و چشم: اینکه در میان تمام اعضاء، تنها از خداوند، استعانت بر حفظ زبان و چشم شده است؛ شاید بدین جهت باشد که این دو اگر بد عمل کنند، نقش مهمّى در براندازى آثار اعمال و حسنات دارند.
