به گزارش افکار نیوز،برای بررسی وضعیت چرخه تولید در سینمای ایران با تعدادی از کارگردانان و تهیه‌کنندگان سینما که برخی از آن‌ها مدت‌هاست کاری را تولید نکرده‌اند یا موفق به دریافت پروانه ساخت نشده‌اند، گفتوگو کرده و نظر آن‌ها را در این باره جویا شده است.
در این راستا موضوع صدور پروانه ساخت و حاشیه‌های اکران یکی از مهم‌ترین مسائلی است که سینماگران به آن اشاره کرده‌اند.
سامان سالور با بیان اینکه در چند سال گذشته به همان دلیلی که خیلی از کارگردانان ایران بیکار هستند، او هم نتوانسته فیلمی را بسازد، معتقد است: جدا از مشکلات اقتصادی سینمای ایران، ممیزی در مرحله صدور پروانه ساخت از موانع اصلی کار بیشتر کارگردان‌ها بوده است به طوری که در دو سال گذشته برای دو فیلم مختلف، به عنوان کارگردان و برای یک فیلم به عنوان تهیه کننده درخواست پروانه ساخت دادم ولی همه‌ی آن‌ها رد شدند.
ابوالحسن داودی هم با تاکید بر اینکه رغبتی به تولید فیلم، آن‌هم به هر قیمتی ندارد گفت: در حال حاضر هیچکس برنامه و هدف مشخصی ندارد و اصلا چشم‌اندازی، مشخص نیست. به این ترتیب بجز چند تهیه‌کننده و دفتر فیلمسازی که در هر شرایطی کار می‌کنند وخود را با فضا تطبیق می‌دهند، بسیاری از کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگانی که سالیان سال کار می‌کردند، اکنون چشم‌انداز روشنی از آینده ندارند تا بخواهند کار کنند. در حالی که من و امثال من کارهای زیادی برای انجام دادن داریم.
وی همچنین خاطرنشان کرد: ما در شرایط و مدیریت قبلی سینما هم با اشکالاتی مواجه بودیم و سعی می‌کردیم با تفاهم، گفتگو و حتی رودر رو شدن، مسائل را حل کنیم اما در این چند ساله، آنقدر ارج و قرب سینما پایین آمده و دایره‌ی اطراف مدیریت به گونه‌ای تنگ شده که رغبتی برای ورود - به هر قیمت - به فضای تولید و جنگیدن بر سر آن را ندارم.
به گزارش افکار نیوز، برخی از این سینماگران نزدیکی به زمان انتخابات و بالا رفتن هزینه‌های تولید را از دیگر شرایطی می‌دانند که فیلمسازی را با چالش روبرو کرده است. همچنین در کنار این‌ها وضعیت مافیای اکران پس از تولید و یارکشی‌هایی که برای گروه‌های سینمایی به وجود می‌آید را از عواملی می‌دانند که شرایط را سخت‌تر می‌کند.
در این باره سعید سعدی با بیان اینکه تولید در سینمای ایران راکد است، گفت: فعلا وضعیت سینمای ایران خیلی مناسب نیست و با توجه به شرایط حاکم بر کشور و مخصوصا انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو، فکر نمی‌کنم حداقل در نیمه اول سال اتفاق خاصی در این زمینه بیفتد و شرایط تغییری کند.
او اضافه کرد: اکنون دوستان تهیه‌کننده خیلی رغبتی به تولید ندارند چرا که بر اثر تورم، هزینه‌ها به شدت بالا رفته و همین باعثشده است بخش خصوصی نتواند روی یک پروژه سرمایه‌گذاری کند، چون می‌داند هزینه چند صد میلیونی‌اش به هیچ وجه از طریق گیشه تامین نخواهد شد.
جمال شورجه هم اظهار کرد: با توجه به شرایط جامعه، به‌تبع شرایط سینما هم خیلی عادی نیست و طبیعی است که این شرایط غیرعادی، تولید را هم تحت تاثیر قرار بدهد.
وی افزود: ما اکنون در شرایطی هستیم که انتخابات ریاست جمهوری را به عنوان یک رخداد داخلی بسیار مهم و تاثیرگذار در امور کشور پیش‌رو داریم. از سوی دیگر شرایط اقتصادی سینما و گیشه در حالت بحرانی قرار دارد و دولت(به معنای عام آن(نیز از لحاظ اقتصادی در وضعیت مناسبی نیست که بتواند به شکل مشارکت یا مستقیما به تولید بپردازد.
در این باره غلامرضا موسوی - تهیه‌کننده «من مادر هستم» - هم گفت: به دلیل مشکلات موجود، برنامه‌ریزی برای تولید وجود ندارد و روش‌ها به سمتی رفته که بیشتر شاهد تولیدات دولتی هستیم.
اما در این میان فرزاد مؤتمن معتقد است: سینمای ایران همیشه شرایط بحرانی داشته و این شرایط در سه، چهار سال اخیرفقط عیان‌تر و علنی‌تر شده است.
او یکی از دلایل بحرانی شدن شرایط را این دانست که پاره‌ای ازمسائل سیاسی و جناحی بی‌خود و بی‌جهت به سینما کشیده شدند و در عین حال تغییرات اساسی هم که در شکل تولید و اکران فیلم‌ها به وجود آمدند، باعثشدند اکنون در یک مرحله‌ی گذار باشیم.
کارگردان «شب‌های روشن» ادامه داد: در چند سال اخیر بخش خصوصی منفعل‌تر از همیشه عمل کرده و بیشتر فیلم‌ها با بودجه‌ی دولتی ساخته شده‌اند، اما دستیابی به بودجه‌های دولتی برای تمام فیلم‌سازها و تهیه‌کننده‌ها ممکن نیست و این موضوع سبب شده فیلم‌سازانی که سوابقی دارند یا در حال شکوفایی بودند، منفعل شوند و اکنون نتیجه‌ی کار خود را نمی‌بینند.
سیدجمال ساداتیان هم درباره وضعیت تولید در سینمای ایران با اشاره به اینکه هزینه تولید یک فیلم متوسط شهری ۸۰۰ میلیون تا یک‌میلیارد تومان است که باید برای بازگرداندن سرمایه اولیه‌اش حداقل ۲.۵ میلیارد تومان فروش داشته باشد، در گفتوگو بارخبرنگار ایسنا اظهار کرد: با این وضعیت بخش خصوصی زمین‌گیر شده و فکر نمی‌کنم بخش دولتی هم بتواند با همان سخاوت سال قبل فیلم بسازد.
تهیه‌کننده‌ی «برف روی کاج‌ها» با بیان اینکه از نوع بیکاری افراد در سینما می‌توان فهمید که وضعیت تولید این روزها چگونه است، گفت: واقعیت این است که خارج از هرگونه شعار، عملکرد سال گذشته سینمای ایران به هیچ وجه خوب نبود. این موضوع عوامل زیادی داشت و چیزی که آن را بسیار بحرانی کرد فشارهای حوزه هنری بر سینما بود.
او ادامه داد: مجموع این عوامل باعثشد که اولا پروانه ساخت‌ها با مشکل مواجه شده و فیلم‌ها عملا خنثی شدند و سینماگران هم خود، به سانسوری ناخواسته گرفتار شده‌اند و ترجیح دادند ساخت فیلم‌هایی با نگرش خاص را فعلا متوقف کنند تا دچار مشکل نشوند.
ساداتیان همچنین عامل مهم دیگر وضعیت نابسامان تولید در سینمای ایران را به وضعیت سوت و کور گیشه مرتبط دانست و توضیح داد: علاوه بر مجموعه فشارها و خنثی شدن موضوعات و فیلم‌ها، از اواسط سال قبلا هزینه تولید یک فیلم سینمایی بسیار گران شده و عملا به شکلی درآمده که بخش خصوصی توان فعالیت و تولید ندارد.
به گزارش افکارنیوز، با وجود تمام مشکلات و دغدغه‌هایی که بسیاری از سینماگران با آن روبرو هستند اما هم‌چنان بارقه‌هایی از امید در میانشان وحود دارد.
در این باره سامان سالور خاطرنشان کرد: نباید بذر ناامیدی در سینمای ایران پاشیده شود تا علف‌های هرز در سینما به وجود نیاید. ما با سینما زندگی می‌کنیم و امیدوارم شرایط طوری نشود که جایگاه سینما برای مخاطبان و علاقه‌مندان به آن از بین برود.
غلامرضا موسوی هم معتقد است: فعلا باید منتظر ماند تا انتخابات انجام شود، شاید آن موقع فرجی حاصل شود و این شرایط سخت سینما به پایان برسد.
