به گزارش افکارنیوز،این روزها در مساجد کشور مراسم اعتکاف ماه رجب، ماه ریزش رحمت الهی در حال برگزاری است. روزهای خاصی که خلوت سه روزه آن میتواند پله پرشی برای بهتر بندگی کردن درگاه ربوبیت باشد، اعتکاف یک کوک دوباره برای تقویت ایمان و مبارزهای برای خودسازی است، اصلاً اعتکاف یک مجرای عاشقانه با خالق خویش جدا از هیاهوی دنیای ماشینی.
* حال و هوای مسجد امام حسین(ع) در آخرین روز اعتکاف
اینجا در مرکز تهران در مسجد امام حسین(ع) جمعیت زیادی از مردان و زنان معتکف شدهاند، کافی است که در جمع معتکفان که ۷۰۰ نفر آنها را بانوان و ۳۰۰ نفر از آنها را آقایان تشکیل میدهند حضور داشته باشیم تا از نزدیک حال و هوای آنها را دریابیم.
حضور پرشور نوجوانان و جوانان بانشاط آنچنان به روح آدم صفا میدهد که با نگاه به چهره معصوم آنها به این درد دل عاشقانه نوجوانان غبطه میخوریم. در این مسجد اکثریت قریب به اتفاق را جوانان تشکیل میدهند که شاید دفاع مقدس را درک نکرده باشند یا به عبارتی همان نسل چهارم انقلاب هستند. اما گفتوگوهای آنها با خدا در سجاده و زمزمه کردن «استغفرالله ربی و اتوب الیه» و «الهی العفو» تن آدمی را به لرزه در میآورد که ما کجا و این جوانان کجا؟!
ناخودآگاه یاد سخنان مقام معظم رهبری میافتیم که میفرمایند: جوانان امروز ایمانشان از جوانان دفاع مقدس اگر بیشتر نباشد کمتر نیست. آری! این انقلاب رویش معنوی زیادی داشته، حال دشمنان بر طبل توخالی خود بنوازند.
* اعتکاف فرصتی است برای عاشق شدن بنده خدا
طهورا اتحادی که تنها ۱۶ سال است که به این جهان خاکی پا گذاشته، برای نخستین بار در مراسم معنوی اعتکاف حضور پیدا کرده است، از اخلاص حضور خود این چنین میگوید: نمیدانم چطور شد که به این اعتکاف دعوت شدم، فقط میدانم که این دعوت حاکی از کرم و لطف خدا و اهل بیت است، اعتکاف یعنی آشتی با خدا، یعنی خدا به بندهاش میگوید بنده من بیا گناهت را ببخشم بیا تا خودم تغییر مسیر زندگیت را همراهی کنم، به نظر من اعتکاف یک فرصتی است برای عاشق شدن بنده خدا!
* خلوتی با خدا در رها شدن از دنیا
مریم مشایخی که امسال قرار است در کنکور دانشگاه شرکت کند، از تلاش ۵ سالهاش برای معتکف شدن میگوید و بیان میکند: اولین سالی است که لیاقت این فرصت الهی را کسب کردهام و هدف تنها خلوت با خدای متعال و رهایی از آنچه دنیایی است.
مهدیه ناصری که کارشناس رادیولوژی است، درباره اینکه چرا برای نخستین بار به اعتکاف آمده است، میگوید: فقط میدانم که از این دنیای پرهیاهو جدا شدهام و مهم بودن و بزرگ بودن زندگی دنیوی در این جا برایم کوچک و بیارزش شده، فقط آرزو دارم که این اخلاص در بیرون از اینجا ادامه پیدا کند.
او زیر لب میگوید: آزمودم دل خود را به هزاران شیوه / هیچ چیزش بجز از وصل تو خشنود نکرد
* خدا چقدر بیسروصدا اجابت میکند
مهری چوپانی که او نیز برای نخستین بار در اعتکاف شرکت کرده و ۲۲ بهار در زندگیاش را به چشم دیده است، درباره حال و هوای اعتکاف با شور خاصی میگوید: فضای آرام و یکدست و حال و هوای مشترک اعتکاف یک طرف اما … اعتکاف امسال برای من که قرار نبود اینجا باشم فقط یعنی یک جمله؛ خدا چقدر بیسروصدا و آرام اجابت میکند او آنقدر بیسروصدا که …
* بندگی با خدا در همین نزدیکی
زهرا نبی جمالی که وارد دهه سوم زندگی شده، نخستین تجربه اعتکاف را پشت سر میگذارد. او درباره بهترین حسش به اعتکاف میگوید: بهترین حسی که دارم نزدیکی بیشتر با خداست و مهمترین درخواستی که از خدا دارم این است که در همه حال به ما نظر داشته باشد.
* اعتکاف زمانی است برای قیام علیه بدیها
حجتالاسلام علیرضا پناهیان که در جمع معتکفان مسجد امام حسین حضور دارد، از «خودسازی» میگوید و از متفاوت بودن خوب بودن با خودسازی سخن به میان میآورد.
او معتقد است: در خودسازی انسان علیه خودش قیام میکند اهمیت این موضوع از آنجایی است که علمای اخلاق همواره بر تقوا تأکید داشته است، در انتقام قرار نیست که خوب شویم تا جوانیها را تقویت کنیم بلکه باید تصمیم بگیریم بدیها را کنار بگذاریم و نگذاریم باقی بمانند.
* فریب خوبیهای خود را نخوریم
وی با اشاره به ویژگیهای امام علی(ع) که گاهی بسیار مهربان و گاهی بسیار قسیالقلب بودند، به از بین رذایل اخلاقی میپردازد و میافزاید امام علی(ع) همان کسی است که ۴ هزار نفر از یاران خودش را که پای رکابش جنگیده بودند از جمع شمشیر گذراند، امیرالمؤمنین(ع) همان کسی است که مالک اشتر که بارها به مهربانی حضرت اعتراف کرده است، بنابراین نه میتوان مهر علی را فهمید و نه قهر حضرت را؟
این کارشناس دینی، ویژگی بارز امام علی(ع) یعنی جمع اضداد را حاصل مبارزه با نفس میداند و در پایان صحبتهایش از معتکفان میخواهد که فریب خوبیهای خود را نخورند و درصدد از بین بردن بدیها باشند.
شناسه خبر:
۲۲۷۵۹۰
هیچ چیزش بجز از وصل تو خشنود نکرد
اینجا در مسجد امام حسین(ع) زمزمه دعا و مناجات بلند است. معتکفان در آخرین روز میهمانی سه روزه، چشم به رحمت و کرم صاحبخانه دوختهاند و میگویند: «آزمودم دل خود را به هزاران شیوه / هیچ چیزش بجز از وصل تو خشنود نکرد».
۰