بازیگر خوش‌اقبالی هستم

هنگامه قاضیانی بازیگری است که از تئاتر به سینما آمده و در این سالها رابطهاش را با تئاتر حفظ کرده است. بازیگر گزیدهکاری که هروقت نامش در فهرست بازیگران پروژهای آمده حساسیت درباره آن بیشتر شده است. قاضیانی مدتی پیش در اولین تئاتر تلویزیونی "هویت" به کارگردانی علی سرابی بازی کرد، "هویت" این هفته روی آنتن شبکه چهار میرود. با قاضیانی درباره این نمایش و تجربه تازه صحبت کردهایم.

*پیش از " هویت " پیشنهاد بازی در تئاتر تلویزیونی داشتید؟

- هنگامه قاضیانی: بله، اما شرایطی که من بتوانم در این نمایشهای تلویزیونی بازی کنم فراهم نمی‌شد، حتی برای نمایشی که دوست داشتم در آن بازی کنم تمرین هم کردم اما به دلایلی انصراف دادم.

* " هویت چه ویژگی داشت که در آن بازی کردید؟

- من علی سرابی را از سال ۸۳ می‌شناسم، زمانی که در دو نمایش همبازی بودیم. در نمایش " دفتر یادداشت " که دو پرسوناژی و کاری دشوار بود. در آن مقطه بازی کردم. در آن زمان که شرایط روحی مناسب نداشتم سرابی کمک کرد تا اجرا و تجربه خوبی در آن نمایش داشته باشم. در این سالها همیشه کارهای او را دنبال کرده‌ام. سرابی یکی از بازیگران فرهیخته، محترم و عالم به علم بازیگری است. زمانی که پیشنهاد شد در این نمایش بازی کنم حضور او و نیما دهقان به عنوان تهیه‌کننده تصمیمم را جدی‌تر کرد.

* در تولید " هویت " گروهی از بهترین‌های تئاتر این سالها حضور دارند، این ویژگی هم حتما برایتان مهم بوده.

- نیما دهقان تهیه‌کننده و کارگردانی است که برای بازیگرش احترام قائل است، حضور در کنار او برایم مغتنم است. مسعود فروتن کارگردان تلویزیونی این نمایش هم یکی از حرفه‌ای‌های باسابقه است. ترکیب بازیگران هم قانع کننده است. مهدی پاکدل، مهدی سلطانی و سیامک صفری از بهترینهای تئاتر هستند. مجموعه این ویژگیها ترغیبم کرد در این نمایش تلویزیونی بازی کنم و به نتیجه این تجربه امیدوار باشم.

*از اطمینانی که به این تیم کردید پشیمان نیستید؟

- خدا را شکر همکاری خوبی بود، از این تجربه راضی‌ام.

* علی سرابی بازیگر خوبی است اما تجربه کارگردانی ندارد، سرابی در مقام کارگردان موفق بود؟

- من کمی نگران بودم، استعداد و قابلیتهای او را می‌شناختم، باور داشتم و می‌دانستم که می‌تواند از نبوغ و خلاقیتش استفاده کند. اما زمان کار، سرابی یک کارگردان کامل و پخته بود. او گروه بازیگری‌اش را خوب هدایت می‌کرد.



* " هویت " یک تله تئاتر کامل و بی‌نقص است؟

- در این مورد من نمی‌توانم نظر بدهم، هنوز نمایش پخش نشده که ببینیم در پخش دچار چه مسائلی می‌شود آیا ممیزی خواهد شد یا کامل روی آنتن می‌رود. اما من به عنوان بازیگر این نمایش می‌گویم که " هویت " گروه بازیگری و کارگردانی منسجم و هماهنگی دارد. کسی نمی‌خواست در این نمایش تلویزیونی خود را به رخ بکشد. گروه همدل بودند و در فضایی صمیمی و حرفه‌ای حرکت می‌کردند.

* نقشی که در " هویت " بازی کردید متفاوت از تجربه‌های قبلی‌تان است؟

- با نقشهای سینمایی‌ام کاملا تفاوت دارد و پیش از نمایش " کالیگولا " متفاوت‌ترین گریمی که داشتم در این نمایش تلویزیونی بود. ماریا حاجیها چهره‌پرداز خوب این تئاتر تلویزیونی در خلق شخصیت به من کمک کرد، گریم این شخصیت به آن هویت داده است.

حاجیها چهره‌پردازی است که حاصل کارش در شخصیت پردازی به بازیگر کمک می‌کند و خوشحالم که در این تجربه از مهارت، هنر و اندیشه او استفاده کردم. یکی دیگر از امتیازهای این نمایش طراحی صحنه و لباس آن بود منوچهر شجاع طراح صحنه این تئاتر تلویزیونی بود و طراحی لباس را پریدخت عابدین‌نژاد برعهده داشت که هرد کارشان را خوب می‌دانستند.

طراحی صحنه و لباس و چهره‌پردازی شخصیت‌پردازی بازیگر را کامل می‌کنند، البته حضور تهیه‌کننده حرفه‌ای این امکان را به عوامل می‌دهد که کارشان را جدی بگیرند اگر تهیه‌کننده در هزینه‌ها امساک کند این بخش‌ها که مکمل کار بازیگر هستند نادیده گرفته شده یا فراموش می‌شوند.

* به نظر می‌رسد نسبت به عواملی که با آنها در یک پروژه همکاری می‌کنید حساس هستید.

- بله، در " هویت " می‌دانستم که همکاری با نیما دهقان، علی سرابی و مسعود فروتن تجربه خوبی است. تجربه کردن در شبکه چهار و همکاری با آقای رحمان سیفی آزاد نمی‌تواند حاصل بدی داشته باشد. مسعود فروتن سالها تجربه و مهارت را با خود به " هویت " آورده بود.

علی سرابی سالها است به نمایشهای مختلف رونق می دهد و اگر در اروپا یا آمریکا بود قدر این بازیگر درجه یک را بیشتر و بهتر می‌دانستند. او در " هویت " این فرصت را پیدا کرد تا استعدادش در حوزه بازیگری را محک بزند. متن نمایش " هویت " هم قابل قبول بود، مجموعه‌ای از شرایط و عوامل من را به نتیجه این کار امیدوار می‌کرد.

*بعضی از بازیگرهای تئاتر نسبت به تله تئاتر گارد دارند، شما این طور نیستید؟

- تئاتر تلویزیونی در همه جای دنیا وجود دارد، اما تفاوتهای چنین تئاترهایی با نمایشهای روی صحنه را نمی‌شود نادیده گرفت. گاهی از نمایشهای روی صحنه تصویربرداری می‌شود اما آیا این تصاویر روح اثر را به مخاطب منتقل می‌کند؟ در این سالها تله تئاتری ندیده‌ام که دلم را ببرد. البته سالها پیش تله تئاتر " خسیس " به کارگردانی دکتر علی رفیعی را دیدم که کار درجه یکی بود و در بخشهای مختلف بازیگری، طراحی صحنه و لباس و… چشمگیر بود.

* " هویت " در حد و اندازه‌های " خسیس " است؟

- چنین قضاوتی نمی‌کنم، داوری درباره نتیجه این کار با مخاطب است. " هویت " یک داستان مدرن پلیسی جنایی دارد. " هویت " تله تئاتری بی‌ادعا است. من نمی‌گویم با این نمایش قله‌ای را فتح کرده‌ایم، ما گروهی همدل و همراه بودیم که تلاش کردیم درست کار کنیم.

امیدوارم این نمایش به پاس احترام، تمرکز و جدیت عوامل نسبت به کارشان توسط مردم عزیز دیده شود. آرزویم این است زحمات دوستانم در این تله تئاتر از جمله کارگردان با اخلاقمان علی سرابی دیده شود.

*در این سالها هیچ وقت رابطه‌تان را با سینما قطع نکرده‌اید، بازیگری در سینما و تلویزیون چقدر برایتان جذاب است؟

- هر جا به من احترام گذاشته شود و در هر پروژه که میان اعضا رفتار محترمانه حاکم باشد در انتظار همکاری بعدی در آن حوزه هستم.

*به نظر می‌رسد در سینما خوش شانس بوده‌اید و با گروههای خوبی همکاری کردید؟

- بله، این اتفاق خوشبختانه در این سالها افتاده، گاهی تجربه‌های ناموفقی هم داشته‌ام اما بیشتر همکاریهایم با گروههای خوبی بوده است. این اواخر در " سعادت آباد " به کارگردانی مازیار میری بازی کردم، همکاری با آقای میری و آقای اسعدیان تهیه‌کننده این فیلم تجربه خوبی بود.

در فیلمی که شخصیتهای متعدد داشت و بازیگرانی شناخته شده و حرفه‌ای در آن حضور داشتند. اما هرم درست چیده شده بود. زمانی که " سعادت آباد " تمام شد دلتنگ این پروژه و همکاران خوبم شد. من فکر نمی‌کنم پشت صحنه باید خوش بگذرد، در کارم کاملا جدی هستم و به دنبال تفریح کردن زمان فیلمبرداری نیستم. معمولا بعد از یک کار خوب آرزویی در من شکل می‌گیرد که کاش بتوانم دوباره چنین تجربه‌ای داشته باشم.

* با کمال تبریزی در " سرزمین کهن " همکاری کردید. از این تجربه راضی هستید؟

- " سرزمین کهن " اولین تجربه من در حوزه تلویزیون بود و خوشحالم که با کارگردانی مانند آقای تبریزی گره خورد، در این مجموعه افتخار همکاری با خانم بیتا فرهی را داشتم که نقش مادر شوهر من را بازی می‌کردند. خاطرات باارزشی از این مجموعه دارم و آرزو می‌کنم کارگردان شریف، اصیل و بااخلاقی مثل آقای تبریزی بیشتر کار کند.

*به کارگردانی تئاتر فکر کرده‌اید؟

- اصلا(می‌خندد) دانش آن را ندارم. به کارگردانی تئاتر فکر می‌کنم اما قطعا زمان می‌برد تا خودم را راضی کنم، در این سالها دوستان بزرگواری تشویقم کرده‌اند و اعتماد به نفس داده‌اند که وارد این حوزه شوم اما ترجیح می‌دهم کمی صبر کنم. من از ۲۲ سالگی به بازیگری فکر می‌کردم و ۳۰ سالگی خودم را راضی کردم بازی کنم، برای کارگردانی هم عجله ندارم.

*گفتید در بازیگری و در حرفه‌تان خوش اقبال بوده‌اید، بد اقبالی در این سالها به سراغتان نیامده؟

- زمانی که نامم در تبلیغات فیلم " بیداری رویاها " اشتباه درج شد بسیار ناراحت شدم، این اشتباه در تبلیغات تهران به لطف تهیه‌کننده تصحیح شد اما در شهرستانها تغییری نکرد. این ماجرا یکی از بداقبالی‌های حرفه‌ای‌ام بود.