به گزارش افکارنیوز، پروسه تولید فیلم‌های سینمایی در شرایطی شدت گرفته که قیمت برخی از عوامل سینما و مشخصاً بازیگران به شدت افزایش یافته و عملاً تولید آثار سینمایی را فاقد صرفه اقتصادی ساخته؛ رویکردی که در نهایت به ضرر تمامی سینماگران علی‌الخصوص ستاره‌هایی تمام می‌شود که چنین رقم‌های عجیبی را طلب می‌کنند.

تلفن که قطع می‌شود، سرمایه گذار و تهیه کننده چند لحظه‌ای را در شوک سپری می‌کند و بعد از اندکی سکوت عبارات نه چندان شایسته‌ای که گاهی ورد زبانش می‌شود و از بازارساز بودن کارنامه‌اش حکایت دارد، بلند می‌گوید؛ آنقدر بلند که اطرافیانش حس کنند در مکالمه‌ای که داشته، کباب بدجور روی سیخ سوخته و این معامله شدنی نیست.

بازیگر خانم سینما که از بازی خاصی نیز برخوردار نیست و تنها ستاره شده و جزو چهره‌های جوان پسند است، بابت حضور در یک فیلم از سینمای بدنه، مبلغ ناقابل ۵۰۰ میلیون تومان طلب می‌کند و در نهایت کمتر از ۳۰۰ میلیون تومان راضی نمی‌شود و طبیعتاً اگر تهیه کننده‌ای تازه کار باشد و زیر بار این مبلغ برود، مغبون شده، چرا که یقیناً در سینمای ایران با این سطح فروش‌ها، چنین دستمزدی در گیشه بازگشت نکرد.

این خبر به گوش برخی بازیگران زن سینما که میان ایشان بازیگر توانمند نیز وجود دارد رسیده و ظاهراً موجی راه افتاده که احتمالاً منجر به افزایش قرارداد بازیگران زن سینما در مقابل پیشنهادهای جدیدی که دریافت خواهند کرد، می‌شود و ظاهراً در همین راستا رقم ۱۰۰ میلیون تومان برای پروژه‌ای با دو تا سه ماه کار توسط بازیگران مطرح به عنوان پیشنهاد قاطع مطرح می‌شود و البته برخی بازیگران نیز رقم‌های پرتی نظیر همان عدد بالا را می‌دهند.

یکی دیگر از بازیگران مرد جوان سینما که برخی رفتارهای عصبی و خاصی نیز بروز کرده، با افزایش قابل توجه رقم قرارداد مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان را ارائه کرده که ظاهراً به واسطه مطرح بودن کارگردان، تا رقم ۲۰ میلیون تومان تخفیف داده و قرارداد ۸۰ میلیون تومانی برای پروژه‌ای که ظاهراً آنچنان طولانی نیست و بازیگر را حدود ۴۵ روز درگیر می‌کند، منعقد کرد که هرچند این رقم نیز قابل توجه است اما در قیاس با رقم ۵۰۰ میلیون تومان آنچنان بالا نیست.

هرچند شاید رقم ۱۰۰ میلیون تومان برای بازیگری که توان بازگرداندن ۳۰۰ میلیون به گیشه را داشته باشد، تا حدودی منطقی باشد اما واقعیت آن است که پرداخت دستمزد ۱۵۰ تا ۵۰۰ میلیونی در سینمای ایران از منطق اقتصادی برخوردار نیست و سرمایه گذاری که تلاش می‌کند در سینما ورود می‌کند، اگر خوش شانس باشد و بازیگر ۵۰۰ میلیونی به خدمت نگیرد و در بهترین زمان اثرش اکران شود و مورد اقبال عمومی قرار گیرد، اصل سرمایه‌اش با اندکی سود، به گیشه بازخواهد گشت.

با توجه به کیفیت تقسیم بلیت فروشی بین سینمادار و تهیه کننده، با کسر سهم دفتر توزیع فیلم و تبلیغات و ...، حدود یک سوم فروش گیشه به تهیه کننده میرسد که با این اوصاف اگر هزینه تولید یک فیلم را صفر فرض کنیم، تنها حدود یک و نیم میلیارد تومان فروش برای بازگشت رقم قرارداد بازیگر به سرمایه گذار، مورد نیاز است!