نامه‌ای از کوچکترین مدرسه دنیا به امام‌رضا(ع)

به گزارش افکارنیوز، «آزیتا» و «زاهد» دو دانش آموز مدرسه صداقت هستند که در ییلاق «چواژیه» در پایه اول و پنجم دبستان درس می خوانند. راه رسیدن به روستای هشت خانواری «چواژیه» ناهموار و کوهستانی است. روستایی که در ۴۰ کیلومتری تالش و در ارتفاعات کوهستانی بخش اسالم واقع شده است. دور از هیاهوی شهری امروز، در دل کوه های سخت گذر «چواژیه»، زندگی و عشق به دانستن در دبستان صداقت جریان دارد.

آزیتا ۱۰ ساله که دانش آموز پنجم دبستان این مدرسه است، هر روز ۳۰ دقیقه پیاده روی می کند تا از روستای همجوار به دبستان برسد و در کنار زاهد که دانش آموز پایه اول است چراغ صداقت را با مهرشان روشن کنند. «صداقت»، معلمی عاشق و مهربان دارد که در کوچکترین مدرسه جهان داشته هایش را به آزیتا و زاهد تقدیم می کند.

امیر پورجوزی با ۴سال سابقه کار و مدرک کارشناسی ارشد علوم تربیتی هر هفته مسیر کوهستانی ۳۵ کیلومتری تالش تا روستا را با موتور می پیماید. معلم دبستان «صداقت» به دلیل سختی راه و دشواری مسیر، شنبه تا چهارشنبه را در کوهستان چواژیه و دور از خانواده سپری می کند. او می گوید: آنچه موجب شده تا سختی های تدریس در دبستان صداقت را پذیرا باشد، عشق به معلمی است که رسالت انبیای الهی است. او معلمی را شغلی مقدس می داند و می کوشد روشهای جدید آموزشی و تربیتی را در دبستان صداقت به دانش آموزانش بیاموزد.

دل گویه «آزیتا» با امام رضا(ع)

جشنواره «نامه ای به امام رضا»(ع) در راستای برگزاری جشنواره فرهنگی هنری امام رضا(ع)، ۹ سال است به میزبانی مازندران برگزار می شود. جشنواره ای که تمامی گروه های سنی می توانند با دلنوشته های عاشقانه شان در آن شرکت کنند و همه ساله ده‌ها هزار نفر از سراسر کشور دل گویه هایشان را در قالب نامه به دبیرخانه این رویداد رضوی ارسال می کنند.

پس از انعکاس خبرهای کوچکترین مدرسه جهان در رسانه ها، روابط عمومی جشنواره «نامه ای به امام رضا»(ع) پیگیر شد تا دو دانش آموز دبستان صداقت هم به ساحت قدسی علی بن موسی الرضا(ع) نامه بنویسند.
تردیدی نبود که دلنوشته های آزیتا و زاهد با شرایطی که در آن زندگی می کنند، با سایر نامه های ارسالی کودکان و نوجوانان تفاوت خواهد داشت.

روابط عمومی آموزش و پرورش تالش هم وقتی این جشنواره را مزین به نام علی بن موسی الرضا(ع) دید، از پیشنهاد روابط عمومی جشنواره استقبال کرد و با همکاری و پیگیری ستودنی، از معلم دبستان صداقت خواست آزیتا و زاهد هم در نهمین جشنواره سراسری نامه ای به امام رضا(ع) شرکت کنند. وقتی این پیشنهاد مطرح شد، زمستان بود و بارش برف سنگین سال گذشته موجب شده بود چند روز راه ارتباطی با روستای چواژیه قطع باشد.
سرانجام یک ماه بعد نامه آزیتا حق پرست به دبیرخانه نهمین جشنواره «نامه ای به امام رضا»(ع) رسید.

نامه ای سرشار از سادگی و صداقت از دبستان صداقت

به نام خدای بخشنده و مهربان
یا ضامن آهو، گل خوشبوی خراسان
حاجتم روا کن دردم دوا کن
درود و سلام بر پیامبر خدا حضرت محمد(ص) و امام هشتم حضرت امام رضا(ع).
ای خدای مهربان یا امام هشتم حضرت امام رضا(ع) به من هوش و حافظه بده تا درسهایم را خوب بخوانم قبول شوم و به کلاس بالاتر بروم. یا ضامن آهو مرا یاری کن تا به آرزوهایم برسم. به دانشگاه بروم و دکتر بشوم بعد مریضی مادرم را که نمی تواند خوب حرف بزند درمان کنم و به مشهد بیاورم.
ای خدای بزرگ، یا امام رضا(ع) پدر و مادر عزیز و دلسوزم را شفا بده به ما پول بده تا ما هم زندگی خوبی داشته باشیم. اسم پدر من رضا حق پرست است و خیلی دوست دارد که ما را به مشهد ببرد ولی گوسفندها و گاوهایمان را از ترس گرگها نمی توانیم تنها بگذاریم چون که خانه ما همسایه نزدیک ندارد و باید عموهایم از اسالم بیایند و در خانه بمانند.
یا ضامن آهو، از آموزگار فداکار دلسوز بسیار سپاسگزارم که به من خواندن و نوشتن را یاد داده است. به آقای امیر پورجوزی سلامتی بده و پشت و پناهش باش تا در روستای بسیار کوچک و محروم ما به نام ییلاق چواژیه که ۲ نفر دانش آموز دارد بتواند به ما علم یاد بدهد. وقتی آقای معلم به ما گفت که برای شما نامه بنویسم من خیلی خوشحال شدم و به پدرم گفتم که به امام رضا(ع) چه بنویسم و او گفت بنویس که اول ما را به مشهد دعوت کند بعد هم محصولات گوسفندها و گاوهای ما را زیاد کند تا بتوانیم با پولش خوب زندگی کنیم.
یا امام رضا(ع) من شما را خیلی دوست دارم، چون شما یاور بیچاره‌ها هستی و درد همه مریض‌ها را دوا می کنی. در پایان از خدای بزرگ می خواهم که به پدر و مادر و خواهرانم و آقای پورجوزی و همه ایرانی‌ها سلامتی و تندرستی عنایت کند تا بنده های خوبی برای او باشیم.
دوست دارم صدات کنم، تو هم منو نگا کنی من تورو نگات کنم، تو هم منو صدا کنی

از «چواژیه» تا مشهد مقدس
مدیر هلال احمر استان گیلان پس از خواندن دلنوشته آزیتا تصمیم گرفت با هماهنگی آموزش و پرورش، آزیتا را به همراه خانواده و پورجوزی معلم دبستان صداقت روانه مشهد مقدس و زیارت حرم علی بن موسی الرضا(ع) نماید.

حالا آزیتا باور دارد که حتی در دل
 کوه های روستای چواژیه هم مهربانی امام رئوف شامل حالش شده ودلنوشته ساده و
 عاشقانه اش را پاسخ داده است.