به گزارش افکارنیوز، حاتمیکیایی که در آخرین انتقاد مستثیم‌ش به کیارستمی و سینمای‌ش، اسفندماه سال گذشته و در میان سخنرانی‌های متعددش در صحبتهایی که در موسسه همشهری داشت گفت: «بین آنچه که مردم می‌خواهند و آنچه بچه‌های سینما می‌گویند فاصله است. سینما برای من بت نیست. فرش قرمز برای ما مسیر خون است. ما با چیزهای عجین بودیم که نمی‌توانیم از آن دست بکشیم. کجاست قلم‌هایی که با قدرت پای این بحث‌ها بایستد. زمانی زیادی است که مجله و روزنامه نمی‌خوانم چون احوالشان با من یکی نیست. اگر دیر اقدام کنیم و توجه‌ای نداشته باشیم اوضاع بدتر می‌شود.
اوایل انقلاب فیلم‌های خانواده‌ای داشتیم و مسئله جامعه در آن بود اما الان کاملا پاکسازی شده است. استاد اعظم این جنس نگاه آقای کیارستمی است و تأسی از این نوع نگاه تا دلتان بخواهد وجود دارد و عده‌ای می‌توانند در کشوری که ۱۲۰۰ کیلومتر در آن جنگ می‌شود را نبینند و دنبال دفترچه مشقشان بروند.»
حالا عباس کیارستمی در حاشیه جلسه پرسش و پاسخ با دانشجویان دانشگاه سیراکیوز آمریکا با توهین به دفاع مقدس و بی‌مفهوم خواندن آن سعی کرده است به صورت غیرمستقیم به اتهامات وارده از سوی ابراهیم حاتمیکیا نسبت به خودش پاسخ دهد.
کیارستمی با این مقدمه که: «یک هفته قبل از اینکه اینجا بیایم، یکی از فیلمسازانی که سال‌ها فیلم جنگی ساخته، فیلم‌های پرهزینه جنگی و البته با مخاطب کمتر - برای اینکه مخاطب ایرانی دیگر حوصله جنگ نداشت، بنابراین] ایشان[بودجه‌های خیلی سنگین می‌گیرد و فیلم‌های جنگی می‌سازد - گوش من رو پیچانده بود که زمانی که ما داشتیم می‌جنگیدیم کیارستمی داشت دنبال دفترچه دوستش می‌گشت.»
به حاتمیکیا پاسخ داده است که: «خانه دوست یکی از پربیننده‌ترین فیلمهایی بود که من ساختم، درواقع همه جای دنیا آن را می‌شناسند. خانه دوست ماندگار شد چون راجع به یک ارزش انسانی صحبت می‌کرد. اما فیلم‌های تو نماند چون تو راجع به یک پریودی از تاریخ ایران حرف زدی که تازه آن پریود هم به هیجان اورد بچه ها را. احمدپور[شخصیت اصلی فیلم خانه دوست کجاست؟] رفت پس داد دفترچه را، اما تو به هیجان آوردی و احمدپورهای دیگر رفتند در جنگ و کشته شدند. و حالا پس از سال‌ها می‌شود راجع به آن‌ها فکر کرد که آن‌ها چطوری از بین رفتند. در یک جنگی که هیچ مفهومی نداشت.»
حالا با این توضیحات کاملا مشخص است که چرا کیارستمی و شاگردان و پیروانش در اوج دفاع مردم از مملکت در روستاهای دورافتاده دنبال دفتر مشق می‌گشتند. نورچشمی مدیران سینمایی دهه شصت، حالا پس از سال‌ها سکوت و بی‌پاسخ گذاشتن منتقدان، در پاسخ به انتقادات تند حاتمیکیا اعتراف می‌کند که «دفاع مقدس» را «جنگی بی‌مفهوم» میداند و حتی از حاتمیکیا برای اینکه از دفاع مقدس گفته است انتقاد هم می‌کند.
با این اوصاف، این را باید یکی از مهمترین اتفاقات سینمایی این روزها بدانیم. صحبتهایی که دلیل انتقادات تند و پیدرپی این روزهای ابراهیم حاتمیکیا از جماعت شبهروشنفکر غربزده را به وضوح نشان میدهد. اعتراف سینماگری که بدون اشاره به خردشدن شیشههای سینما پس از آخرین اکران یکی از فیلمهایش- شیرین- در ایران توسط تماشاگران عصبانی، فیلمش را ماندگارتر از آثار حاتمیکیایی میداند که بلااستثنا در تمام نظرسنجیهای مردمی به عنوان محبوبترین سینماگر ایران انتخاب شده است.
