دیگر تلویزیون تماشا نمی کنم!

به گزارش افکارنیوز، پروانه معصومی با اشاره به حضور کمرنگش در سریال های تلویزیون گفت: من مدت زیادی است که در تلویزیون حضور نداشته ام چون دیگر فیلمنامه های خوبی که بخواهیم در آنها ایفای نقش کنیم وجود ندارند.

وی ادامه داد: قصه ها و نقش هایی که پیشنهاد می شود خوب نیستند و من هم ترجیح دادم در این آثار بازی نکنم، همچنین تمایل چندانی برای تماشای این آثار هم ندارم و تلویزیون نگاه نمی کنم.

بازیگر مجموعه «یوسف پیامبر» درباره برنامه های تلویزیونی بیان کرد: من حتی فکر می کنم اگر همان زمانی را که بخواهم برای تماشای تلویزیون بگذارم به مطالعه بپردازم خیلی بهتر است و حتی از این طریق می توانم چیزهایی هم یاد بگیرم.

وی با اشاره به مطالعاتی که در حال حاضر دارد بیان کرد: به طور مثال مدتی است که شروع به مطالعه خاطرات جانبازان و شهدا کرده ام. خاطراتی که از روزهای جنگ می گوید و رزمندگان خودشان یا توسط یک نفر دیگر آنها را تدوین کرده اند. این خاطرات بسیار ساده نوشته شده اند و همین سادگی باعثشده که بسیار دلنشین باشند.

معصومی که چندی پیش به دلیل ایفای نقش در یک فیلم کوتاه در جشنواره عمار بازیگر برگزیده شد درباره این جشنواره اظهار کرد: به نظرم این جشنواره هنوز نوپاست اما می تواند جشنواره ای مثل فجر شود چراکه در این جشنواره استعدادهای جوانی هستند که در حال فعالیت اند و همچنین فیلم های ارزشی دارد که این ویژگی خود از اهمیت بسیاری برخوردار است. درواقع محتوای این فیلم ها به خود تولیدکنندگان هم نیرو و قدرت می دهد که کار درست را انجام دهند و زمانیکه کاری درست انجام شود به دل می نشیند.

وی درباره حضور خود در فیلم «اشک مادر» و بازی در چنین آثاری توضیح داد: من کوچکترین واهمه ای ندارم که در فیلم های ارزشی بازی کنم و اتفاقا با افتخار چنین آثاری را می پذیرم، مدت زیادی بود که در فیلمی بازی نداشتم و بعد زمانیکه فیلم کوتاه «اشک مادر» به من پیشنهاد شد و قصه آن را خواندم خیلی علاقمند شدم که در آن نقش ایفا کنم.

بازیگر سریال پلیس جوان در پایان درباره داستان این اثر بیان کرد: ماجرای این داستان به دو بخش تقسیم می شد قسمت اول درباره مادری است که خدمت امام خمینی (ره) می رسد و براساس یک داستان واقعی هم شکل گرفته است و بخش دوم درباره ماجرای فتنه ۸۸ است که البته فکر می کنم بخش دوم باید بهتر پرداخته می شد درواقع مسایل باید به گونه ای بیان شود که به دل مخاطب بنشیند و فکر می کنم کارگردان هم توانست به خوبی آن را دربیاورد.