پای برنامه هفت هم به فیش‌هاى حقوقى نجومی باز شد

درحالی که چیزی به  یکسالگی برنامه سینمایی «هفت» در دوره سوم خود با اجرای بهروز افخمی نمانده است، مخالفان این برنامه روز گذشته باز هم «هفت» را دچار حاشیه کردند.

اما این بار و در ادامه افشاگری های منتقدان «هفت» علیه افخمی و تیمش روز گذشته یکی از رسانه های سینمایی دست به انتشار مدرکی زد که نشان می داد بعد از هیاهوى پیش آمده در جریان انتشار فیش هاى حقوقى نجومی برخی مدیران دولتی و امتداد آن تا سینما، حالا دامن برنامه سینمایی «هفت» را گرفته است.

مدرک منتشرشده با مقایسه برآورد مالی دو برنامه «هفت» و «نود» حکایت از آن داشت درآمد مالی «نود» تقریبا یک سوم «هفت» فعلی است. از این اسناد چنین برمی آمد که «هفت» فعلی دقیقه ای 380 هزار تومان بودجه دارد اما برنامه «نود» تنها با دقیقه ای 142 هزار تومان تولید می شود!

این آمار عجیب درحالی در کمتر از یک ساعت توسط رسانه های مخالف «هفت» دست به دست می شد که برخی از همان رسانه ها براثر اختلافی که با این برنامه داشتند، پیش از این اعلام کرده بودند که «هفت» را برای همیشه «بایکوت» خواهند کرد. آنها اکنون با نقض تصمیم قبلی خود سعی کردند دست به افشاگری تازه علیه افخمی بزنند. اما اسناد موردنظر فاقد سربرگ سازمانی، امضای کامل مسئولین ذی ربط و خارج از قاعده عرفی و عقلی برای قیاس این دو برنامه تلویزیونی بود. ضمن آنکه مشخص نکرده بود چه میزان از هزینه های هر برنامه تولیدی، زیرساختی و مربوط به کرایه استودیو، تجهیزات و... است.

به چند ساعت نکشید که پس از این جوسازی ها سندی دیگر دال بر دروغ سازی بودن مدرک نخستین با امضای کامل مسئولین ربط زیر صورت جلسه برآورد مالی «هفت» توسط یکی از رسانه ها منتشر شد که عیان می کرد برآورد مالی این برنامه با سه مجری تخصصی (افخمی، صدرعاملی، فراستی) نه دقیقه ای 380 هزار تومان که تنها از قرار دقیقه ای حدود 150 هزار تومان است!

برنامه سینمایی «هفت» در مدت تقریبا یک ساله خود در دو فاز مجزا تاکنون روی آنتن رفته است. یک فاز تولیدی که مربوط به تعهد اولیه برنامه و آقای افخمی به تلویزیون بوده و یک فاز زنده که مربوط به بعد از زمان جشنواره فیلم فجر تاکنون است و طبق قاعده کار رسانه ای، هزینه های یک برنامه ترکیبی تولیدی به مراتب بیش از برنامه ترکیبی زنده است. با این نکته رقم برآورد جدید برای یک برنامه ترکیبی تولیدی نه تنها خارج از عرف نبود، بلکه برنامه های ترکیبی ای ساخته می شود که برآوردهای بالاتری نیز دارند.

اما این همه حواشی برای یک برنامه سینمایی چرا؟ باید در نظر داشت «هفت» در دوره سوم در شرایطی آغاز شد که صندلی این برنامه در سال های اخیر نشان داد همچون بسیاری از بخش های صداوسیما لرزان و بی ثبات است. هرچند کمتر سابقه داشته یک برنامه تخصصی تلویزیونی تا این حد زیر ذره بین منتقدان قرار گیرد، اما عده ای که از روی کارآمدن بهروز افخمی در «هفت» و سوابق ضدروشنفکرانه آن ناراحت بودند، از همان ابتدا بر طبل انتقاد کوبیدند و دست به دروغ پردازی زدند. کسانی که مدعی بودند بخاطر ضعیف بودن «هفت» آن را تماشا نمی کنند، به پیگیرترین مخاطبانی تبدیل شدند که از کوچکترین اتفاقی نمی گذرند.

حاشیه سازی رویه دائمی مخالفان «هفت» در یک سال گذشته بوده است و همین باعث شده تا راه هرگونه نقد منطقی به این برنامه را به حذف آن نتیجه گیری کنند. طبیعی است این فضا نه مطلوب تلویزیون است و نه سینما. اما چه شده است که این رویه در چند ماه اخیر با شدت و قوت بیشتری صورت می گیرد و منتقدان پشت پرده نشین حالا شمشیرها از غلاف بیرون کشیده و با علنی کردن دشمنی هایشان، سعی دارند ضربه کاری را بر پیکر «هفت» وارد کنند؟

چیزی به یکسالگی برنامه افخمی نمانده و شاید در ابتدای راه کمتر کسی گمان می برد این برنامه زیر فشار تند منتقدانش بیش از چند ماه دوام آورد. اکنون «هفت» اگر یک ساله شود کار به ثبات رسیده است. اقدامی که افخمی در این برنامه پایه گذاری می کند و سیاستی که در پیش گرفته بیش از هرچیز به تداوم برای اثرگذاری نیاز دارد و روشنفکران قصد دارند مانع از این تداوم شوند.