بعد از شکست قاسم رضایی و تکمیل ناکامی فرنگی کاران، محمد بنا در راهروهای محل برگزاری رقابتهای کشتی فرنگی راه رفت و بعد یک گوشه نشست و در بهت نتیجه بدست آمده فرو رفت و دقایقی اشک ریخت.
اشکهاى محمد بنا از روى تعصب بود و درود به شرفت بزرگ مرد . به وجودت افتخار میکنم که براى ناراحتى مردمت اشک میریزى مرد ... سربلندى و سربلند مى مانى .... غرور و تعصبت نسبت به پرچم سرزمینت شایسته تعظیم و احترامه ..
عزیزان جانم هواداران خوبم همه با هم از محمد بنا و تمام بچه هاى باغیرت تیم کشتى فرنگى حمایت کنیم و نزاریم ادمهایى که عمر و زندگى و ارامششون و براى مردم گذاشتن دشمن شاد بشن ....
گریه نکن مردکشتی ایران
کشتی باگریه های تو دلش میگیرد....
بنا بلند شو ...از نو بنا کن ...قهرمانی جهان رو از یاد نخواهیم برد ما از مردانگی هایت دیواری ساخته ایم و حالا اجری بر میداریم ولی دیوار را خراب نمیکنیم پدرم پهلوان شهاب ایران دوست رحمه الله علیه همیشه از شما تعریف میکرد و شاگردانی که معرفی کردی و افتخاراتی که شاگردانت برای ایران اوردند هنوز سالتوی قهرمانی یادمان هست ...پس از نو بنا کن ..بنا ...
