مرجان اشرفی‌زاده نویسنده و کارگردان سینما درباره کیفیت برگزاری و نتایج اولین جشنواره ملی فیلم سلامت، گفت: بدیهی است که درباره جریانات فرهنگی نمی‌توان با گذشت یک یا دو سال منتظر نتیجه قطعی بود. قطعا این اتفاقات نوپا تاثیرگذاری خود را دارد، مخصوصا اینکه جشنواره و سیاست‌گذاری‌های ناشی از آن بر جریان تولیدات هم موثر باشد.
وی درباره میزان توجه به موضوع سلامتی در سینما نیز عنوان کرد: در این رابطه دو نوع اثر در سینما تولید می‌شود. بعضی آثار صرفا طرح مسئله می‌کنند و کنار می‌ایستند و جهت‌گیری می‌کنند و پیشنهاد یا راهکاری درباره حل آن مسئله یا معضل اجتماعی ندارند و بعضی آثار نیز جدا از این که موضع، خود را به طور مشخص بیان می‌کنند، پیشنهاداتی هم برای جامعه دارند و این رویکرد بسیار تعیین‌کننده است و تکلیف مخاطبان را روشن می‌کند.
کارگردان فیلم «آبجی» با تاکید بر اهمیت توجه به بافت اجتماعی در پرداختن به مسائل حوزه سلامت بیان کرد: در نظر داشتن بافت و زمینه اجتماعی یک فیلم و اثر مرتبط با موضوعات سلامت محور نیز مهم است. نباید تنها فیلم را دید، بلکه باید جامعه و وضعیت آن را هم بررسی کرد. از این رو نمی‌توان درباره همه آثار نظر یکسانی ارائه کرد.
وی ادامه داد: بسیاری از فیلم‌های سینمایی، دارای موضوعات اجتماعی هستند و به هر حال به معضلات جامعه می‌پردازند، ناخواسته به سلامت روان و جسم و موضوعات مرتبط با جشنواره فیلم سلامت نیز ربط دارند.
به گفته این کارگردان سینما، جشنواره فیلم سلامت، مشخصا موضوعات مهم و ملتهب جامعه را شناسایی و انتخاب کند و زمینه را برای ارائه راهکارهای متناسب برای اهالی سینما فراهم کند.
اشرفی‌زاده با اشاره به دستاوردهای اولین دوره جشنواره فیلم سلامت، توضیح داد: فکر می‌کنم به عنوان اولین دوره برگزاری این جشنواره اتفاق خوبی بود. جشنواره‌ای که از مشاوران خوبی در همه بخش‌ها بهره برد و سعی کرد کم نقص باشد. اما بخشی که می‌تواند نقطه ضعف نه فقط برای این جشنواره، بلکه برای همه رویدادهای مشابه باشد، عدم تداوم آنها در طول سال تا برگزاری دوره‌های بعدشان است. در واقع این رویدادها بدون تداوم در طول سال کمتر می‌توانند سهمی در تولیدات سینمایی داشته باشند.
وی درباره کمیت و کیفیت فیلم‌های مرتبط با سلامت و قابلیت سینما برای حضور در دومین جشنواره فیلم سلامت، نیز عنوان کرد: سال گذشته در جشنواره فیلم فجر یک یا دو اثر مرتبط با موضوع سلامت مانند «فصل نرگس» با محوریت اهدای عضو دیدم. اما این تعداد کم است و می‌توان حضور فعال‌تری در تولیدات کوتاه، مستند و سینمایی درباره سلامت داشت. به نظرم نشست ها و جلسات گفت‌وگو درباره آثار سینمایی حوزه سلامت در جشنواره سال گذشته با حضور پزشکان و هنرمندان اتفاق خوبی بود. کاش در طول سال هم چنین نشست‌هایی برگزار شده تا ارتباط پزشکان با سینماگران بیشتر شود و آنها موضوعات مهم و ضروری را در تولید به سینماگران پیشنهاد دهند.
