افکارنیوز:با توجه به آموزه های روایی و نیز محتویات دعاهای معتبر مأثوره می توان گفت که در مجموع می توان حوائج معنوی و دنیوی را با رعایت مرزهای دعا از خداوند متعال طلب کرد .

چنانکه علی(ع) فرموده است: «بدان بدرستی کسی که گنجینه پادشاهی دنیا و آخرت در دست اوست، به تو اجازه داده تا او را بخوانی و اجابت تو را به عهده گرفته و فرمان داده که از او درخواست کنی تا به توعطا فرماید و از او همت طلب کنی تا تو را رحمت آورد… هرگاه او را بخوانی آوازت را بشنود ….

پس[حال که او را این گونه شناختی] نیازت را به سوی او می بری و سفره دلت را نزد او می گسترانی، از غم هایت به سوی او شکوه می کنی و حل مشکلات را از او می خواهی و برکارهایت از او یاری می گیری و از گنجینه های رحمتش چیزهایی را می طلبی که دیگران قدرت بخشیدنش را ندارند، چیزهایی مانند فزونی عمر، سلامت بدن، گشایش روزی و…».[۱] شاید برای خیلی ها خواسته های معنوی جای اشکال نباشد ولی در خصوص حوائج دنیوی برخی می پندارند که با روح دعا که نزدیکی به معنویات و دوری از امور دنیوی است، ناسازگار می باشد. اما چنین نیست.

زیرا حوائج دنیوی مشروع که آدمی را به معنویات نزدیک می سازد و زمینه را برای تعالی و رشد روح فراهم می کند، هیچ اشکالی ندارد، دنیا هرچند پل و گذرگاه به آخرت است، ولی محل کشت زار و کاشتن بذر است و هر چقدر آدمی دارای طول عمر، وسعت رزق، روزی حلال، فرزندان و زن صالح و امکانات مشروع و نیز سلامت جسمی باشد، کشت بهتری خواهد کرد و برداشتش در آخرت بیشتر خواهد بود.

غیر ازآنکه اهل بیت به وفور در دعاهای گوناگون حوائج دنیوی خویش را کنار نیازهای معنوی مطرح می کرده اند و بدین سان به ما می آموختند که از خدا چه بخواهیم. باید از خدا بصیرت و بینش طلب کنیم تا بهتر با او سخن بگوییم و دقیق تر بدانیم با او چه بگوییم. بعداز این ما دیده خواهیم از تو بس تا نپوشد بحر را خاشاک و خس[۲]

…

۱. نهج البلاغه، نامه ۳۱.

۲. مثنوی، دفتر ششم، ۲۳۱۱.

-منبع:کتاب دعا وتوسل؛محمد رضا کاشفی،سید محمد کاظم روحانی؛نهادنمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها