آیت‌الله سبحانی در پیامی به همایش بزرگداشت شهیـــدان مــدافعـان حـــرم و ایثار و شهادت در فرهنگ قرآن گفت: استکبار جهانی به کمک مالی و لجستیکی حکام مرتجع منطقه به اسلام ستیزی پرداخته و تشیع و حرم‌های مطهر آل الله نشانه گرفته است.
متن پیام مرجع تقلید شیعیان به همایش بزرگداشت شهیدان مــدافعـان حـــرم و ایثار و شهادت در فرهنگ قرآن بدین شرح است:
ایثار و شهادت، دو واژه زیبایی است که همه انسان‌ها از شنیدن آن لذت می‌برند، و هرکدام برای خود انگیزه جداگانه‌ای دارد. ایثار از شهادت و بلندی نظری فرد ایثارگر، و شهادت از روح فداکاری وجانبازی شهید، سرچشمه می‌گیرند.
فرد ایثارگر به اندک زندگی بسنده کرده و آنچه در اختیار دارد در طَبَق اخلاص نهاده آن را تقدیم فرد و یا جامعه می‌نماید و قرآن کریم در مورد این گروه می‌فرماید:
فرد شهید با شهادت خود می‌خواهد چراغ آزادی در جامعه پرفروغ باشد و ریشه‌های گندیده ظلم و استبداد از میان برود، و انسان‌ها در کمال آزادی بیندیشند و راه و رسم زندگی خود را ترسیم کنند.
شهید بسان شمع است که می‌سوزد تا پیرامون خود را روشن سازد و دیگران از وجود نور وجود او بهره گیرند.
شهید هرچند به ظاهر زندگانی مادی خود را از دست می‌دهد، اما ازاین طریق دوزندگی دیگر را به دست می‌آورد، بهترین آنها حیات برزخی اوست تا روز قیامت که به بهترین وضع زندگی می‌کند.
قرآن کریم می‌فرماید:
(وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ).()
«(ای پیامبر) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند».
از این مرحله که بگذریم، شهید در میان جامعه از عزّت و برتری خاصی برخوردار است.
اندیشمندان در مقاله‌ها و نوشته های خود، سرایندگان در لابلای سروده‌های خود، مورخان در صفحات تاریخ از او به نیکی نام می‌برند وبرای او درود می‌فرستند. چه بزرگواری بالاتر از این که جان خود را فدای عزت جامعه می‌سازد.
به خاطر عظمت و بزرگی مقام شهادت در تمام جامعه‌ها شهیدان بعداً هم ایثارگران مقام عظیم و رفیعی دارند. و همگان چنین زمزمه می‌کنند.
پایان زندگانی هر کس به مرگ اوست *** جز مرد حق که مرگ وی آغاز دفتر است
اگر از این دو نوع زندگی بگذریم، پرونده زندگی افراد عادی بسته می‌شود و فقط زندگی اخروی دارند، آن هم «إن خیراً فخیر وإن شرّاً فشرّ»، اما مرگ شهید به معنی مختومه بودن زندگی او نیست بلکه حیات دیگری به روی او باز است.
سالار شهیدان حسین بن على (علیهما السلام) به جانبازان سرزمین کربلا چنین خطاب کرد:
«صبراً بنی الکرام، فما الموت إلاّ قنطرة تعبر بکم عن البؤس والضرّاء، إلی الجنان الواسعة، والنعیم الدائمة، فأیّکم یکره أن ینتقل من سجن إلی قصر، وما هو لأعدائکم إلاّ کمن ینتقل من قصر إلی سجن وعذاب، انّ أبی حدّثنی عن رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم): انّ الدنیا سجن المؤمن، وجنّة الکافر، والموت جسر هؤلاء إلی جنانهم وجسر هؤلاء إلی جحیمهم ما کذبت ولا کذبت».()
«ای فرزندان شهامت و کرامت صبر را پیشه خود سازید، مرگ بسان پلی است که به وسیله آن از بدی اوضاع، به باغ‌های وسیع و گسترده و نعمت‌های جاودان عبور می‌کنید، کدام یک از شماها دوست ندارد که از زندان آزاد شود و به سوی قصر برود، در حالی که دشمنان شما از این طریق به سوی زندان و عذاب می‌روند. پدرم از جدّم رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرد: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است و مرگ برای مؤمن پلی است به سوی بهشت، و برای کافران پلی است به سوی دوزخ، به من دروغ گفته نشده و دروغ نگفته‌ام».
نکته مهم دیگر این است که در کتاب خدا، صابرین بر مصیبت‌ها و ابتلائات الهی، مانند نبی مکرم اسلام مشمول درود و رحمت وهدایت پروردگار سبحان قرار می‌گیرند، خداوند متعال به آنان اشاره کرده و می‌فرماید:
(أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ)().
«اینها، همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده، و آنها هستند هدایت یافتگان!».
در این ایام که استکبار جهانی به کمک مالی و لجستیکی حکام مرتجع منطقه به اسلام ستیزی پرداخته و تشیع و حرم‌های مطهر آل الله نشانه گرفته است، مدافعان این «بیوت» که در آیه نور وارد شده، مقام
رفیعی در پیشگاه خدا دارند و هر نوع تکریم و تجلیل از این ایثارگران، کمترین حقی است که تقدیم
آنان می‌گردد.
ما در این جا از همه شخصیت‌ها ومسئولینی که این همایش را پدید آوردند سپاسگزاری نموده و از خداوند منّان برای همگان پاداش بزرگ خواهانیم.
