مازندران؛ بارش و باران و تگرگ و برف و باد را به اذهان هموطنان‌مان تداعی می‌کند. این استان از استان‌های پربارش کشور است که سرسبزی و طراوت طبیعت آن نیز برگرفته از همین نزولات آسمانی است.
نعمت یا نغمت، کدامیک؟!
دومین نکته‌ای که با نام مازندران به ذهن‌ها خطور می‌کند، قدرت طبیعی این استان در دفع نزولات و هدایت آب‌های ناشی از بارندگی‌ها به سوی سدها، زمین‌های کشاورزی، تامین آب‌شرب مردم شهرها و روستاها و مصون‌سازی زندگی مردم در قبال ریزش‌ها و بارش‌هاست.
در این ارتباط باید گفت مازندران در همه زمینه‌هایی که نیازمند آب است، با مشکل کم‌آبی حتی برای آب شرب و آبیاری اراضی کشاورزی خود روبروست.
این نعمت آسمانی، که باید منشاء رویش و سیرابی باشد، به‌دلایلی که برای مردم به‌ویژه مسئولان این استان شناخته شده است، برای مازندرانی‌ها نگران‌کننده و یادآور سیل و جاری‌شدن آب به خانه‌ها و نابودی اموال و اثاثیه زندگی‌شان است. یعنی چیزی که باید مظهر نعمت و فزونی سرمایه و ثروت باشد، به نغمت و ویرانگر زندگی تبدیل شده و این تغییر کارکرد، به‌دلیل عدم انجام وظایف از سوی مسئولان و مردم است.
آیا می‌شود باران را هوشمند ساخت؟!
اولین چیزی که باران در مازندران مطالبه می‌کند، بستری برای جاری شدن است. باران، شهر و روستا، جاده و خیابان نمی‌شناسد. می‌بارد بر شهر و روستاها و اگر در مسیرش تدابیر لازم برای عبور بی‌خطر و بی‌زحمت به اجرا گذارده نشده باشد، هرچه را که پیش‌رو بیابد، آن را یا ویران می‌کند، یا خسارات جدی بر آن وارد می‌آورد. انتظار او این نیست که کسی در برابرش بخواهد مقاومت و پایداری کند. باران، مظهر رویش و نعمت است و اگر زمینه‌های ظهور این نعمت فراهم نشود، زیانکار آن کسی است که فکر بهره‌برداری از این نعمت الهی را از پیش نکرده است.
شهرهای بی‌دفاع مازندران
علی‌القاعده مازندران باید بیش از هر استانی دیگر، خود را در مقابل بارش‌های گاه‌و‌بیگاه مصون ساخته باشد، اما واقعیت تعجب‌برانگیز در این است که این استان به‌دلیل فقدان تدابیر لازم و پیشگیرانه، بیش از سایر استان‌ها در قبال بارندگی‌ها آسیب‌پذیر و شکننده است.
گواه این شکنندگی، آسیب‌دیدگی مردم در هر بارندگی و آبگرفتگی‌های وسیع است که یا توام با جان‌باختگی تعدادی همراه است و یا با بروز خسارات هنگفت و به خاک سیاه افتادن مردم با از بین رفتن اموال و اثاثیه‌های زندگی‌شان، توام است.
حدیث مکرر و ملال‌آور
موضوع بارندگی و آبگرفتگی و اشک و آه خسارت‌دیدگان مربوط به یکسال و دو سال نیست، مازندران در هر سال شاهد سیل و آبگرفتگی و تلفات انسانی و اقتصادی است و همیشه نیز با وعده مسئولان و عدم تحقق آن وعده‌ها مواجه بوده است.
مردم و مسئولان مازندران به یاد ندارند حتی برای یکسال، خسارات ناشی از سیل و آبگرفتگی به‌طور کامل جبران شده باشد. همیشه مردم و مال‌باختگان مازندرانی آموختند که دولت حداقل در این استان نسبت به تعهدات خود موفق عمل نکرده و این موضوع شاید ناشی از عدم پیگیری جدی و مستمر مسئولان مازندران در استیفای حقوق مردم در مرکز باشد.
و اما امسال و...
هشدارهای هواشناسی درباره ناپایداری هوای مرکز استان مازندران از روز سه‌شنبه هفته گذشته در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت.
از صبح چهارشنبه ناپایداری هوا در مرکز استان مازندران آغاز شد، از بعدازظهر بود که در ساری شاهد ریزش شدید باران بودیم.
در بیشتر خیابان‌های شهر آبگرفتگی وسیعی در سطح خیابان به‌وجود آمد و این روند با وجود اقدامات لازم برای مهار آب‌های سطحی در مرکز استان، همچنان تکرار می‌شود.
لازم به ذکر است که طرح جمع‌آوری آب‌های سطحی در شهرستان ساری در حال انجام است، ولی آب گرفتگی شدید معابر در شهرستان ساری همچنان آزاردهنده بوده و شهروندان ساروی را با مشکلات جدی در این زمینه مواجه کرده است.
از سوی دیگر وقوع بارش شدید در منطقه کلیجانرستاق شهرستان ساری و بسته شدن جاده اصلی ساری به تاکام، از دیگر مشکلات مردم و مسافران در این مسیر بود. بنا به اذعان بخشدار منطقه کلیجانرستاق، مدت زمان بارش باران چندان طولانی نبود، ولی در همین مدت کوتاه جاری شدن شدید باران و بسته شدن راه خروج آب از کنار جاده و پر شدن حفره انتقال آب باعث جاری‌شدن آب در سطح جاده شد.
سید تقی رسولی یادآور شد: عملیات بازگشایی محور ساری به تاکام، که از محورهای پرتردد استان نیز به‌شمار میرود، با امکانات محلی آغاز شد و به مدت یک‌ساعت اقدام به بازگشایی محور کردیم.
وی دلیل اصلی انتقال آب از کانال به رودخانه را لوله‌گذاری نامناسب در کنار جاده برای انتقال آب عنوان کرد و گفت: به‌دلیل عملیات نامناسب لوله‌گذاری، در طول سال چندین‌بار با مشکل جاری‌شدن آب در جاده روبرو هستیم و این روند چند سالی است که برای مردم منطقه مشکل ایجاد کرده است.
بخشدار کلیجانرستاق از مشکلاتی که در اثر وقوع سیل برای کشاورزان به‌وجود آمد نیز گلایه کرد و یادآور شد: این روند چند سالی گریبان‌گیر مردم منطقه است و تنها راه مهار آب در این منطقه، ایجاد پل مناسب است.
در همین ارتباط رئیس اداره راه و شهرسازی شهرستان ساری از خسارت 60 میلیون تومانی در اثر رانش سیل خبر داد و گفت: تیم راه و شهرسازی بلافاصله بعد از دریافت اطلاعات درباره رانش زمین به منطقه اعزام شد و اقدام به بازگشایی محور کرد.
سیدعلی صادقی به بسته شدن یک ساعته این محور اشاره نکرد ولی نسبت به برخی اظهارنظرها در ارتباط با بسته شدن چند روزه این محور واکنش نشان داد و گفت: امکان ندارد که راه اصلی به مدت طولانی بسته بماند.
همزمان با رانش زمین و وقوع سیل در این منطقه، برخی از کانال‌های تلگرامی هم بیکار ننشسته و تلاش داشتند با مطرح کردن شایعات متعدد، بازار داغی برای کانال خویش ایجاد کنند. از مفقود شدن چندین نفر در این مسیر خبر داده بودند که ذکریا اشکپور سخنگوی اورژانس دانشگاه علوم پزشکی مازندران حتی اعلام کرد که اصلا اورژانس استان ماموریتی در ارتباط با وقوع سیل در منطقه نداشت.
با فروکش کردن سیل شایعات مربوط به حوادث سیل در مرکز استان نیز فروکش کرد.
نکته‌ای که حائز اهمیت است، جمع‌شدن آب در شهرهای شمالی کشور است که با کوچک‌ترین بارش باران، خیابان‌ها دچار آبگرفتگی شدید و زندگی مردم مختل می‌شود، در نقاط میانی شهر ساری شاهد تجمیع آب در سطح معابر اصلی بودیم.
چاره کار برای جلوگیری از آزرده شدن مردم، اجرای طرح ساماندهی آب‌های سطحی در استان مازندران است که به اذعان متولیان استانی، با جمع‌آوری آب‌های سطحی بخش عظیمی از مشکلات کمبود آب در استان مازندران رفع می‌شود. حال چرا این طرح‌ها که نیاز اساسی و بنیادی استان است، کنار دیگر طرح‌های استان خاک می‌خورد، برای مردم گنگ و نامفهوم است.
در روزهای اخیر، که استاندار مازندران درگیر پذیرایی از فرمانداران استان‌های کشور بود، در سخنرانی خویش به جفایی که در حق مردم مازندران از بابت عدم ساماندهی آب‌های سطح شده پرده برداشت، ولی ظاهرا باران و سیل، با اقرار و اعتراف دست از باریدن و تخریب برنمی‌دارد، و در کنار اظهار همدردی با مردم، اقدام و عمل می‌خواهد.
البته اوضاع نامناسب خیابان‌های استان مازندران در زمان بارش شدید باران تنها مربوط به شهرستان ساری نیست، در دیگر شهرهای استان نیز در زمان بارندگی، مردم برای تردد دچار مشکلات جدی می‌شوند.
گفتنی است، در شهرستان ساری اقداماتی در حوزه ساماندهی آب‌های سطحی در حال انجام است که انتظار میرود اجرای این طرح، الگویی مناسب برای دیگر شهرهای استان مازندران قرار گیرد.
