مرگ 11 نفر در سواحل مازندران از ابتدای آغاز طرح‌های دریا نشان از کم‌توجهی مسئولان ملی به طرح‌های دریا در این استان دارد.
وقتی پای آمار و ارقام درباره حضور گردشگر در استان مطرح است، مسئولان و متولیان استانی تلاش دارند در این ارتباط با همدیگر سبقت بگیرند.
آمارهای متفاوت از حضور 20 میلیون جمعیت در سال گذشته به بیش از 25 میلیون نفر نیز گاهی از لسان مسئولان و متولیان امر تجاوز کرد، ولی در خدمات‌دهی از واقعیت‌ها همه جای کار میلنگد.
مرگ 11 نفر در سواحل مازندران نشان می‌دهد که اقدامات اثرگذاری در سطح سواحل استان انجام نشد، این نگرانی در حالی افزایش می‌یابد که مدیرکل پزشکی قانونی استان از افزایش 57 درصدی تعداد غریق نیز خبر داد.
در آمارهای پزشکی قانونی مازندران به کشته شدن 64 درصد از افراد غیربومی در سواحل و نیز کشته شدن افراد 30 تا 41 سال نیز اشاره شد که نشان می‌دهد، رفع مشکلات دریا نیاز به دغدغه ملی دارد.
مسئولان مازندران نیز به اذعان خودشان اقدامات زیادی برای کاهش غریق در سطح سواحل انجام دادند، ولی با ریز شدن در سطح سواحل و بررسی امکاناتی که در اختیار ناجیان غریق در طور روز قرار دارد نشان می‌دهد که حقایق پنهانی از کاستی‌ها در سطح سواحل نیز وجود دارد که با کمی دقت و توجه امکان کاهش غریق وجود دارد.
البته ذکر این نکته نیز ضروری است که بیشتر افراد غرق شده در سواحل استان به اذعان پزشکی قانونی مازندران خارج از طرح‌های دریا بود، این موضوع هم به نظر میرسد نیاز به دقت‌نظر بیشتری دارد که واقعا چرا طرح‌های دریا در استان جذابیت ندارد و افراد به جای حضور در طرح‌های مورد تایید به خارج از طرح‌های دریا مراجعه میکنند.
