سرویس افکار نیوز- پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:
بیاید زمانی بر امّت من که قاریان قرآن زیاد شده و فقها کم می شوند. پس بعد از آن زمانی بر امّت من بیاید که قرآن را قرائت می کنند؛ امّا از گلوی ایشان تجاوز نمی کند.(یعنی این که مورد پذیرش و قبول درگاه الهی واقع نمی گردد.)
بر امّت من زمانی می آید که در آن قرآن، با سازها و نواها قرائت می گردد.
زود باشد بر امّت من زمانی بیاید که از قرآن - بین آن ها - به جز نقشی باقی نمی ماند.(به فرامین و دستورات قرآن عمل نمی کنند.)
زود باشد بر امّت من زمانی بیاید که باقی نماند از قرآن، مگر قرائت آن و باقی نمی ماند از اسلام، مگر اسم آن و مردم، خود را به اسلام نسبت می دهند؛ در حالی که از اسلام دور هستند. مساجد ایشان آباد است؛ در حالی که از هدایت خالی و خراب می باشد و علمای آن ها بدترین علما زیر آسمان هستند؛ چرا که فتنه ها از آن ها بر می خیزد و به سوی آنان بر می گردد.
منبع: نشانه های ظهور، ص۲۳و۲۴.
