سرویس مذهبی افکارنیوز- رکوع دارای پنج واجب به شرح زیر است:
اوّل: خم شدن به قصد رکوع به طور متعارف تا حدی که انگشتان دستش به زانوها برسد بنابر احتیاط مستحب مقداری خم شود که کف دستش به زانوها برسد؛ بنابراین، اگر کسی خم شود؛ ولی به این اندازه خم نشود و یا به قصد رکوع خم نشود و یا به طور متعارف رکوع نکند صحیح نیست.

دوم: ذکر رکوع، انسان هر ذکری که در رکوع بگوید کافی است؛ ولی احتیاط واجب آن است که به قدر سه مرتبه «سبحان الله» یا یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» کمتر نباشد[و بعضی این احتیاط را مستحب دانسته اند] و مستحب است آن را سه یا پنج و یا هفت مرتبه بلکه بیشتر بگوید و امّا در حال ضرورت و ضیق وقت می توان به گفتن یک «سبحان الله» اکتفا نمود و بعضی فرموده اند: به احتیاط واجب در رکوع «سبحان ربی الاعلی و بحمده» نگوید.

سوم: طمأنینه(آرامش بدن) در موقع گفتن ذکر رکوع در حال اختیار.
چهارم: راست ایستادن بعد از رکوع که اگر بعد از رکوع راست نایستد و به سجده رود نمازش باطل است.
پنجم: طمأنینه(آرامش بدن) در حال ایستادن بعد از رکوع که اگر عمداً ترک کند نمازش باطل است.

منبع: احکام عمومی، ج۱، ص ۱۹۱-۱۹۳.