سرویس مذهبی افکارنیوز- فخر کاینات، حضرت محمّد مصطفی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: دعا خود عبادت است.۱ از این حدیث معلوم می شود که بخش بزرگی از درهای عبادت از آنِ دعاست و آن، بزرگ ترین چیزی است که به سببش، از آفت ها جلوگیری می شود. دعا، راه و رسم پیامبران و فرستادگان خدا و بلکه بزرگترین مقامات اولیا و برترین درجات سالکان است؛ زیرا نشان دهنده نهایت خواری و شکستگی عابد در برابر معبود و نمایانگر صفت عجز و نیازمندی بنده است و البته عزّ و کمال انسانیت، در پرتو ذلت و خاکساری در محضر ربوبیت حق تعالی است. حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام به یکی از یاران خویش فرمود:
«دعا کن و نگو کار از کار گذشته[و سرنوشت قابل تغییر نیست]؛ زیرا نزد خداوند منزلتی است که جز با دعا و درخواست به دست نیاید و چنانچه بنده ای لب از دعا فرو بندد و چیزی درخواست نکند، البته چیزی به او عطا نخواهد شد. پس بخواه تا به تو عطا شود. دری نیست که کوبیده شود، جز اینکه امید می رود به روی سائلش گشوده گردد.» ۲
طبیب عشق، مسیحا دم است و مشفق لیک چو درد در تو بیند، که را دوا بکند(حافظ)
پی نوشت:
۱. بحرالمعارف، ص۲۲.
۲. همان، ص۲۲.
۳. شهد بندگی۱، ص۸۰.
