هستی به کجا می رود؟

سرویس مذهبیافکارنیوز- «له ملک السماوات و الارض و الی الله ترجع الامور؛ ملکیت حقیقی و مالکیت آسمانها و زمین از آنِ اوست؛ و همه ی کارها(ی هستی و سلسله ی معلولات) به سوی او(که علت العلل است) باز گردانده می شود.»(حدید / ۵)

جمله ی «و الی الله ترجع الامور» شش بار در قرآن آمده است؛ و معنای آن این است که همه ی موجودات در مسیر تکامل اند: ابتدا از نیستی و عدم به هستی آمدند و حال به سوی بی نهایت، که ذات پاک ربوبی است، در حرکت اند؛ و این سیر تکاملی هرگز متوقف نمی شود و با مرگ و ورود به عالم برزخ؛ ادامه پیدا می کند تا اینکه در رستاخیز به حیاتی عالی و دائمی برسد.

استفاده از تعبیر «امور» که صیغه جمع است، بیانگر این است که نه تنها انسان، بلکه سایر موجودات نیز همین حرکت کمالی را بی وقفه طی می کنند؛ و حقا نیز باید چنین باشد، زیرا او خود خالق و رازق و مالک و حاکم و مدبر است و در هر حال و هر مکان با ماست و بازگشت همه ی ما و همه ی کارها و همه ی موجودات نیز جز به سوی او نیست.

این اصل حرکت مهم عالم به سوی خداوند در ده ها آیه ی قرآن با عبارت «انّ الی ربک الرجعی»(علق / ۸) و «انا الیه راجعون»(بقره / ۱۵۶) و «ان الی ربک المنتهی»(نجم / ۴۲) و مانند آنها آمده است.

منبع: آیه های زندگی،ص۱۰.