امامیه بعد از شهادت امام رضا(ع) سه فرقه شدند

سرویس مذهبیافکارنیوز- گفته است شیخ مفید - ادام اللَّه عزّه - پس طایفه امامیه بر قول به اصول امامت در مدت حیات امام رضا علیه السّلام مستمر شدند و چون آن حضرت وفات کرد خلیفه کرد پسر خود ابو جعفر امام محمد تقى علیه السّلام را و آن حضرت علیه السّلام در وقت وفات امام رضا علیه السّلام، هفت ساله بوده است.

طایفه امامیه به سه فرقه اختلاف کردند و متفرق شدند:
یک فرقه رفتند بر طریقه مستقیم امامت و اعتقاد کردند به امامت ابو جعفر امام محمد تقى علیه السّلام و نص را بر امامت او(علیه السّلام) نقل کردند و این فرقه به حسب عدد بیش از فرقه ‏هاى دیگر بودند؛ و فرقه‏اى دیگر بعد از اینکه قائل بودند به امامت امام رضا علیه السّلام رجوع کردند از آن قول و مرتد شدند و گرویدند به قول «واقفیه»؛ و فرقه‏اى دیگربه امامت احمد بن موسى کاظم علیه السّلام قائل شدند.
و گمان کردند که حضرت امام رضا علیه السّلام به او وصیت کردو بر امامت او نص فرمود.
پس گفته مى ‏شود به ایشان سواى جماعتى که بعد از اعتقاد به امامت امام رضا علیه السّلام به مذهب واقفیه رجوع کردند؛ شما که به امامت احمد بن موسى کاظم بعد از امام رضا علیه السّلام قائل شدید چه دلیل دارید بر امامت امام رضا علیه السّلام.

پس به درستى که به هر دلیلى که امامت امام رضا علیه السّلام را ایشان اثبات کنند، ما به همان دلیل اثبات مى ‏کنیم براى ایشان امامت امام محمد تقى علیه السّلام را. و به هر چیزى که این طایفه طعن زنند در نقل نص بر امامت امام محمد تقى علیه السّلام. پس به درستى‏ که طایفه واقفیه به همان چیز طعن مى‏ زنند به ایشان در نقل نص بر امامت امام رضا علیه السّلام.

پس به هر چه این طایفه رفع طعن واقفیه کنند، ما نیز به همان چیز دفع مى‏کنیم طعن ایشان را در نص بر امامت امام محمد تقى علیه السّلام. و به درستى که ایشان را از این سخن مخلص نیست.

با آنکه آنچه مشتبه شده برایشان از جهت سن امام محمد تقى علیه السّلام فساد آن و بطلان آن نهایت وضوح و ظهور دارد؛ زیرا کمال عقل را در حجج اللَّه تعالى با وجود صغر سن انکار نمى ‏توان کرد. به درستى که حق تعالى فرموده:

(قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا) «۱» پس اللَّه تعالى خبر داده از حضرت عیسى علیه السّلام به سخن گفتن در گهواره و همچنین اللَّه تعالى فرموده در قصه یحیى علیه السّلام که:(وَ آتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا) «۲»

و به تحقیق اجماع کرده‏ اند جمهور شیعه و جمیع آنکه مخالف است در مذهب ایشان که رسول صلّى اللَّه علیه و آله دعوت فرمود على بن ابى طالب علیه السّلام را در صغر سن و دعوت نکرد دیگرى را از اطفال و مباهله فرمود به امام حسن و امام حسین علیه السّلام در آن حال که هر دو طفل بودند.
پس باطل شد آنچه این طایفه به صغر سن امام محمد تقى علیه السّلام در اثبات مذهب خود دست زده‏ اند.

با اینکه این طایفه اقرار کرده ‏اند به ظهور معجزات برائمه علیه السّلام و خرق عادت در ایشان. پس به تحقیق اصلى که به آن اصل ابطال مى‏ کنند امامت امام محمد تقى علیه السّلام را باطل مى‏ شود؛
زیرا بیش از این نیست که کمال عقل آن حضرت علیه السّلام در صغر سن معجزه و خرق عادت باشد. و بر این خود در ائمه علیه السّلام اقرار نموده ‏اند. و اگر به معجزات از براى ائمه علیه السّلام قائل نیستند پس این طایفه مانند معتزله‏ اند که معجزات را در غیر پیغمبران علیه السّلام انکار نموده ‏اند. و باطل نموده ‏ایم مذهب طایفه معتزله را که گفته‏ اند معجزات مخصوص پیغمبران است و در ائمه نم ى‏باشد. و به درستى این مقدار سخن در نقض مذهب ایشان کافى است.

منبع: ۱ - مریم / ۲۹و۳۰.
۲ - مریم / ۱۲.
3-دفاع از تشيع / ترجمه الفصول المختارة للمفيد، ص576.577.