یکی از آیات نورانی، سرورانگیز و روشنی‌بخش دیده مؤمنان آیه مبارکه ۴۳ از سوره احزاب است که خداوند در آن فرموده است:

«هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَکَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا»: اوست کسى که با فرشتگان خود بر شما درود مى‏‌فرستد تا شما را از تاریکی‌ها به سوى روشنایى برآورد و به مؤمنان همواره مهربان است.

آیه می‌فرماید: خداوند سبحان بر مؤمنان صلوات می‌فرستد و همچنین فرشتگان. آیت‌الله العظمی جوادی آملی در بیان معنای چگونگی صلوات خداوند بر مؤمنین گفته است:

خدای سبحان رحمت خاص را نصیب شما می‌کند؛ آن رحمت تشریعی را که نصیب همه کرده است ولی این گرایش این علاقه، این کوشش [چیز دیگر است]. می‌بینید بعضی‌ها همین که اول وقت می‌شود برای نماز اول وقت بی‌تاب‌اند. بعضی‌ها متأسفانه می‌بینید با اینکه دارند اذان می‌گویند اینها مرتب اطراف حرم دارند می‌گردند مشغول بیع و شراء هستند، نماز می‌خوانند اما آن حساسیّت را ندارند. این گرایش این طپش این علاقه که من با خدای خودم در اولین فرصت گفتگو کنم این یک نورانیّتی است در قلب هر کسی نیست. اگر این نورانیّت پیدا شد بدانید این صلوات الهی است و همچنین درباره سایر کارها.

به گفته علما این صلوات و رحمت ویژه الهی همان حالت‌های نورانی است که برای انسان پیدا می‌شود؛ انسان طوری است که از لغزش‌ها متنفر است، از کارهای حرام بیزار است وقتی پیشنهاد خلاف به او می‌دهند می‌بینند بدنش می‌لرزد، اهل این کار نیست معلوم می‌شود این یک عنایت الهی است که غیر از آن هدایت عامّه(که همه از آن بهره‌مندند)نصیب او شده از این فرصت باید حدّاکثر استفاده را کرد.