مشورت در دیدگاه قرآن
وَ الَّذینَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُوری‏ بَیْنَهُمْ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ (38)
 
و آنان که امر خدایشان را اجابت کردند و نماز به پا داشتند و کارشان را به مشورت یکدیگر انجام می‌دهند و از آنچه روزی آنها کردیم (به فقیران) انفاق می‌کنند.
 
 
مطابق آیه 38 سوره شوری  مومنان کسانی هستند که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا می دارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آن چه به آنها روزی داده ایم انفاق می کنند.
 
قرآن کریم برای اداره دولت اسلامی مشارکت مردم در اداره امورجامعه و شوراها را پیش بینی شده می نماید به طوری که شورا ستون فقرات نظام سیاسی اسلام محسوب می‌شود.
 
 از جمله آیاتی که برای این موضوع می‌توان به آن استناد کرد آیه 38 سوره شوری است  که می‌فرماید: « وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَینَهُمْ» و امورشان در بینشان به مشورت صورت می‌گیرد. آیت الله مکارم در ذیل این آیه می‌نویسد : « یک انسان هر قدر از نظر فکری نیرومند باشد، نسبت به مسائل مختلف تنها از یک یا چند بعد می‌نگرد، امّا هنگامی که مسائل در شوری مطرح گردد و عقلها و تجارب به کمک هم بشتابند، مسائل کاملاً پخته و کم‌عیب و نقص می‌گردد. »
 
( ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، 1373، ج 20، ص 462)