با توجه به تعریف های امام صادق علیه السلام از هشام بن حکم و با توجه به خون دل خوردن های امام کاظم علیه السلام از دست او، وضعیت او چگونه میباشد؟ آیا رابطه اش با امامت خراب و دچار استکبار و منیت و خودمحوری و عاقبتش به شر شد؟
حضرت آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی اینگونه پاسخ می دهند:
البته شکی نیست که هشام از شیعیان بوده است و خود را فدای ولایت امام علیه السلام می‌کرده و می‌پنداشته، ولی از این نکته غافل بوده است که آنچه مورد رضای الهی و قبول او است، عبودیت است نه خود سلیقگی . بنده تا جایی در پیشگاه پروردگار مقبول است که گوش به فرمان او باشد. بگوید برخیز، برخیزد، امر کند بنشین، بنشیند. از پیش خود کم و زیاد نکند و کاسه‌ی داغ‌تر از آش نباشد. بنا بر این گرچه کار او مخالف رضای معصوم علیه السلام بود، ولی از آنجا که حسن نیت داشته است، انشاءاللـه مورد رحمت و شفاعت آن‌ها قرار خواهد گرفت.
