توبه نصوح، چگونه توبه ای است؟

نصوح از ماده " نصح " است . نصح‏ یعنی خیرخواهی خالصانه . ناصح را که ناصح می‏ گویند به اعتبار این است که‏ خیرخواه خالصانه و مخلصانه است . توبه نصوح یعنی توبه خالصانه و مخلصانه‏ ، توبه ‏ای که تا آن عمق روح انسان توبه کند . پیغمبر فرمود مقصود از توبه نصوح توبه غیرقابل بازگشت است ، توبه ‏ای که‏ دوباره انسان را به گناه برنگرداند . تشبیه خوبی فرمود : توبه غیرقابل‏ بازگشت ، مثل شیری که از پستان یک حیوان بیرون می‏ آید .آیاشیری که ازپستان حیوان درآمد دوباره بازگشت به پستان می ‏کند ؟ از گناه آنچنان بیرون‏ بیایید که شیر از پستان بیرون می‏ آید ، یعنی دیگر قابل برگشتن نباشد . این را می‏ گویند توبه نصوح . امیرالمومنین توبه نصوح را در نهج ‏البلاغه به این صورت بیان کرده ،فرموده است شش پایه دارد : پشیمانی شدید از گذشته ، تصمیم اکید نسبت‏ به آینده ، حقوق خدا و حقوق مردم در گذشته را ادا کردن ، هر چه حقی از خدا فوت شده ، نمازی ، روزه‏ای ، حجی فوت شده است ، حقوق الهی را انجام‏ دادن ، حقوق مردم را ادا کردن ، اگر دیونی از مردم هست ، هر نوع دینی ، غیبتی از کسی کرده ‏ای ، اینها را به هر شکلی که برایت ممکن است صاف‏ بکنی ، دینی که باید بدهی بدهی ، اگر نمی‏توانی بدهی لااقل رضایت مردم را به دست بیاوری ، غیبت اشخاص را کرده ‏ای ، رضایتشان را به دست بیاوری ، اگر مرده و رفته‏ اند ، به جای آن برای آنها طلب مغفرت کنی.

پی نوشت:

آشنایی با قرآن.شهیدمطهری.ج8،ص106و107