امام صادق (ع) درباره عملی که بهشت را ضمانت می‌کند می‌فرمایند:
عن إبراهیم بنِ شُعیبٍ قَالَ قُلتُ لِأبِی عَبدِ اللَّهِ (ع) إنّ أبی قَد کَبُرَ جِدًا وَ ضَعُفَ فَنَحنُ نَحمِلُه إذا أَرَادَ الحَاجةَ فَقَال إنِ استَطَعتَ أن تَلِیَ ذَلکَ مِنهُ فَافعَل وَ لَقِّمهُ بِیَدِکَ فإنَّه جَنَّةٌ لَکَ غَدًا.
ابراهیم بن شعیب گفت: به امام صادق(ع) عرض کردم پدرم بسیار پیر و ناتوان شده تا جایی که ما برای قضای حاجت به او کمک می‌کنیم.
حضرت فرمود: اگر می‌توانی این کار را برای او انجام بده و با دستانت به دهان او لقمه بگذار که این کار بهشت فردای تو است.
منبع: وافی، فیض‌کاشانی، ج۵، ص۴۹۸
