سرویس مذهبی افکار- امير المؤمنين علی عليه السلام در خزانه بيت المال نشسته بودند و در حال رسيدگی به محاسبات خزانه بودند که طلحه و زبير وارد شدند و شروع کردند به صحبتهای پراکنده. علی عليه السلام شمعی را که در آن جا بود خاموش کردند. آنها با کمال تعجب سؤال کردند اين چه کاری بود؟ حضرت فرمود: اين شمع از آن بيت المال است و مصرف آن برای چنين گفتگوهايی شايسته نيست.
شیعیان امیرالمؤمنین هم این طور هستند. حجة الاسلام انصاری که از ملازمان امام خمینی در بیت ایشان بود نقل می کند که روزی به من گفتند: عینک مرا بدهید می‌خواهم مطالعه کنم. وقتی عینک ایشان را از روی میز برداشتم، دیدم مقداری گرد و غبار روی شیشه های آن نشسته است.
یک دستمال از جعبه دستمال کاغذی روی میز برداشتم و عینک را تمیز کردم و به امام دادم، ایشان عینک را به چشمشان زدند. من بی‌توجه قصد داشتم آن دستمال را مچاله کرده و دور بیندازم که امام متوجه شدند و فرمودند: آقای انصاری اگر شما برای آن دستمال مورد مصرف ندارید، به من بدهید. این دستمال هنوز جای مصرف دارد و نباید دور انداخته شود.
حاج احمد آقا نیز نقل می کند گاهی که ما دو دستمال کاغذی را از جعبه آن بیرون می آوردیم امام ناراحت می شدند و می‌گفتند این چه برخوردی است. خودشان وقتی می خواستند از دستمال استفاده کنند یک دستمال را چهار تکه کرده و از هر تکه جداگانه استفاده می کردند.۱
حضرت آیت الله جوادی آملی نقل می کند که روزی مهمان مقام معظم رهبری بودم. فرزند ایشان آقا مصطفی نیز نشسته بود که سفره گسترده شد. آیت الله خامنه‌ای به وی نگاهی کرد و فرمود: شما به منزل بروید. من خدمت ایشان عرض کردم: اجازه بدهید آقازاده هم باشند. من از وی درخواست کرده ام که با هم باشیم. آقا فرمودند: این غذا از بیت المال است. شما هم مهمان بیت المال هستید. ولی برای بچه ها جایز نیست که بر سر این سفره بنشینند. لذا باید به منزل بروند و از غذای خانه میل کنند.۲
۱) برداشت هایی از سیره ی امام خمینی
2) آب آينه آفتاب
