منابع آب میناب دیگر توان ندارد

 انتقال بیش از حد آب های دریاچه سد میناب به خارج از حوزه باعث نابودی دشت و جلگه میناب و عدم تامین آب شیرین پایدار برای میناب و بندرعباس است و به نظر می رسد در محیط مدیریت آب منطقه ای هرمزگان جو ناسالمی بر علیه فعالان محیط زیست میناب و در تیررس اول «نگاهبانان جلگه میناب» ایجاد شده، جوی که مبتنی بر افترا است و با خوشبینی زیاد همراه با ناآگاهی می باشد.

 

 

از آنجایی که مردم میناب حق مسلم خود می دانند که بر علیه به یغما بردن آب میناب بکوشند و حق خود را پس از این همه ناعدالتی بگیرند، نگاه یک جانبه و به تنهایی به قاضی رفتن دوستانمان در آب منطقه ای هرمزگان را امری اشتباه و تکرار دوره ای اشتباهات 15 ساله مدیریت آب استان هرمزگان می دانند.

 

 

بنظر می رسد مدیریت آب منطقه ای هرمزگان تلاش های فعالان محیط زیست میناب و اکنون تمام هرمزگان را درجهت روشنگری منطقی، آموزش حساب شده و تلاش خیرخواهانه برای تامین پایدار آب بندرعباس نادیده گرفته و درک درستی از اهداف فعالان محیط زیست استان ندارند.

 

 

یکی از مواردی که این اواخر مورد بحث بود و هست جلوگیری از حفر چاه های پیزومتر توسط آب منطقه ای هرمزگان در دشت میناب است. لازم است توضیح داده شود که اعضای نجم به درستی و بطور کامل به ساز و کار استفاده از چاه های پیزومتر آشنا هستند و نه تنها حفر آنها را مخرب نمی پندارند بلکه آنها را مفید می دانند.

اما مدیریت آب منطقه ای هرمزگان فراموش کرده اند که برای حفر چاه پیزومتر هم نیاز به مجوز دارند، مجوزی که خود آب منطقه ای هرمزگان آنرا تهیه می کند اما طی مدتی که ماشین های حفار در دشت مشغول کار بودند علیرغم تکرار درخواست نجم برای تهیه مجوز و ارائه آن، هیچ گونه مجوزی مبنی بر قانونی بودن حفر این چاه ها ارائه نشد و در آخر پس از حفر 5 چاه به همین شکل ادامه کار حفاری با مشکل مواجه شد.

 

 

لازم است گفته شود که تاکید نجم بر داشتن مجوز حفر بیشتر برای اطمینان از درست انجام شدن حفر چاه های پیزومتر بوده، چرا که با وجود حساسیت مردم منطقه نسبت به حضور ماشین های حفار احتمال درگیری و تخریب ماشین آلات توسط مردم ساکن مناطق نزدیک به محل حفر وجود داشت.

 

 

 

پیشنهاد می شود از این پس ادامه رفتار غیرقانونی مدیریت آب منطقه ای هرمزگان در برداشت از آب های زیرزمینی دشت میناب و انتقال بین حوزه ای آن و همچنین برداشت از 58 حلقه چاه در دشت میناب و واریز آن به کانال ها (به جای استفاده از آب سد میناب) و همچنین انتقال بیش از حد آب های دریاچه سد میناب به خارج از حوزه پایان یابد چرا که این رویه اشتباه پس از نابودی کل دشت و جلگه میناب به نابودی قریب الوقوع بندرعباس می انجامد و دلیلی نخواهد داشت جز عدم تامین آب شیرین پایدار و استفاده بی رویه از آب های زیرزمینی برای این دو منطقه مهم در کشور عزیزمان ایران.