آمارهای ضد و نقیض ایجاد اشتغال و افزایش روز افزون بیکاران

به نقل از نافع؛ هرچند همدان دارای اراضی کشاورزی گسترده، منابع غنی معدنی و آب و هوای مناسب است، اما کمبود صنایع و کارخانجات صنعتی و تعطیلی یک هفتم واحدهای موجود موجب افزایش روزافزون آمار بیکاری در این استان شده است.

بیکاری و نداشتن شغل مناسب مشکلی است که ساکنان شهرهای مختلف استان با آن دست و پنجه نرم می کنند.

 

میدان ساعت محل تجمع بیکاران

در اسدآباد میدانی با المان ساعت به نام میدان طالقانی وجود دارد که به نام میدان ساعت معروف است و جمعیت افراد جویای کار را در خود جای داده و آنان در انتظار شنیدن گوش شنوایی برای درد بیکاری‌ و درمان آن هستند.

اسدآباد یکی از شهرهای کوچک ایران است که با جمعیت بیش از 110 هزار نفر، آمار بالایی از بیکاران را دارد.

با نگاهی گذرا به میادین و پارک‌ها می‌بینیم که جوانان تحصیل کرده چطور در انتظار کار به یک نقطه مشترک می نگرند و خبری از کار نیست.

در اسدآباد با وجود داشتن جایگاه خوب در بخش کشاورزی و حمل و نقل، جوانان زیادی از بیکاری تحت فشارهای روحی و روانی هستند.

 

از گونی خالی من عکس بگیر

در ملایر نیز بیکاری به مشکل مهمی برای مردم به ویژه کارگران فصلی و روستاییان تبدیل شده است.

محل استقرار کارگران شهر ملایر در پارک چمران(چهارراه خندق) است و بسیاری از آن ها هر روز نا امید از یافتن کار و با دست خالی راهی منزل می شوند.

علی قربان، یکی از کارگران حاضر در محل، سرش را پایین می‌اندازد آهی کشید و گفت: "دیگر نمی‌توانم این اوضاع را تحمل‌کنم".

یکی دیگر گفت: "از گونی خالی من عکس بگیر".

او که در 4 ماه اخیر تنها 20 روز توانسته سر کار برود، افزود: " آقای رئیس‌جمهور، گونی من هرروز خالی است و حتی نمی‌توانم یک سنگک برای زن و بچه‌ام بگیرم".

نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی نیز اشتغال را از مسائل و مشکلات اصلی کشور دانشت و افزود: بیش از 90 درصد مراجعات به دفتر نمایندگی برای اشتغال است.

محمدکاظمی بیان کرد: این همان شرمساری است که مقام معظم رهبری به آن اشاره داشته و همه ما شرمسار جوانان و خانواده‌ها هستیم.

وی اعلام کرد: بسیاری از مسئولان بارها در سخنان خود، ایجاد اشتغال را از مهم‌ترین اولویت‌ها بیان می‌کنند، اما هیچ‌گاه حاضر به دادن آمار دقیق بیکاری نیستند.

 

 

آمارهای اشتغال با واقعیت مطابقت ندارد

مردم تویسرکان نیز در گفت و گوهای متعددی از وجود بیکاری در خانواده هایشان سخن ها به میان آوردند.

یک جوان تحصیل کرده گفت: از آن جا که نتوانستم شغل مناسبی پیدا کنم؛ ناچار شدم راننده آژانس شده و در زمینه ای فعالیت کنم که زمین تا آسمان با مدرک تحصیلی ام متفاوت است.

نماینده مردم تویسرکان در مجلس شورای اسلامی نیز گفت: بیکاری واقعیت تلخی است و اقتصاد ما در سطح کشور با این پدیده مواجه هست،  عمق این مطلب را می توان در کلام رهبری دانست آن جا که فرمودند:" شرمندگی من از بیکاری جوان کمتر از خودش نیست".

محمدمهدی مفتح با بیان اینکه میانگین بیکاری اعلام شده در سطح تحصیل کرده ها و بیشتر در سنین 25 تا 40 درصد است، اظهار کرد: بالا بودن آمار بیکاری ناشی از نبود فرصت شغلی است و اقدمات ما باید برای ایجاد زمینه های اشتغال زایی در راستای تأمین معیشت مردم انجام شود.

وی افزود: احیاء واحدهای تولیدی تعطیل شده و همراهی بانک ها برای در اختیار قرار دادن سرمایه در گردش به سرمایه گذاران شاید بتواند این معضل را تا حدودی حل کند.

مفتح عنوان کرد: به نظر من آمارهایی که در رابطه با ایجاد اشتغال در جلسات تویسرکان اعلام می شود با واقعیت یکسان نیست، چرا که مراجعات مکرر بیکاران این شهرستان به ویژه جوانان جویای کار نشان از واقعیت تلخ درصد بالای نرخ بیکاری در تویسرکان دارد.

وی با تأکید بر اینکه آمارها باید مطابق با واقعیت باشد، گفت: همان گونه که یک راننده و خلبان برای حرکت دادن خودرو و هواپیما باید اطلاعات صحیحی از اوضاع و شرایط داشته باشند، برنامه ریزان نیز برای ایجاد فرصت های شغلی و طرح ریزی سیاست های کلان نیاز به داشتن آمارهای واقعی و صحیح دارند.

 

زنانی که با هنر انگشتانشان امرار معاش می‌کنند

 زنان نیز به عنوان قشری که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند از این مشکل مستثنی نیستند به ویژه این مشکل در بین زنان بدسرپرست و بی سرپرست که تنها نان آور خانواده هستند؛ بیشتر به چشم می خورد.

این زنان دچار مشکلات بسیاری هستند که از مهم‌ترین آن نبود پشتوانه مالی است و در بسیاری از موارد مردان آنها حتی یارانه‌ای را که از سوی دولت به آنها داده می‌شود خرج می کنند و مخارج خانه برای آنها اهمیت ندارد و برای خود زندگی می کنند.

بیکاری و هزینه های زندگی و فرزندان بزرگترین دغدغه این زنان است و تعدادشان در جامعه کم نیست.

یکی از این زنان که با وجود گرما و آفتاب سوزان تابستان گوشه خیابان دست فروشی می کرد، گفت: دخترم طلاق گرفته و با پسرش در خانه من زندگی می کنند و باید هزینه سه نفر را تأمین کنم؛ برای همین هم شب ها تا دیر وقت قلاب بافی کرده و روزها می فروشم.

 

بیکاری مشکل مهم قهرمانان ورزشی

ورزشکاران نیز از این مهم مستثنی نیستند و تمامی این افراد با وجود چنین مشکلاتی است که افتخارات متعدد بین المللی را کسب کرده و نام ایران اسلامی را در تمامی گیتی بلند آوازه می کنند.

ورزشکاران ملی پوش حقوق ثابتی ندارند و دست مزد آنها به صورت روز مزد حساب می شود که این پرداخت ها با توجه به نوع رشته ورزشی متغیر است.

این درحالی است که در سایر کشورها به ورزشکاران حقوق و بیمه ثابت همانند یک کارمند پرداخت می شود که خیال آن ها را حداقل از نظر داشتن درآمدی ثابت راحت می کند.

 

50 درصد مشاغل همدان، غیر رسمی است

در مرکز استان نیز که بیشترین جمعیت را در خود جای داده، بیکاری غوغا می کند و هر روز صبح شاهد حضور کارگران با وسایل کار د میدان مرکزی شهر هستیم.

همچنین در بوستان ها و گوشه و کنار خیابان نیز شمار زیادی از جوانان بیکار یا افرادی که به دست فروشی روی آورده اند؛ دیده می شود.

کارگزار اشتغال استان همدان در این باره گفت: تفاوت بین عرضه و تقاضا در استان همدان در وضعیت بحرانی است.

محمدجواد بابایی با بیان اینکه 50 درصد مشاغل استان همدان را مشاغل غیر رسمی تشکیل می دهد، افزود: بیشتر این افراد به دلایلی همچون بیمه و مالیات حاضر به رسمی شدن نیستند و به همین دلیل جزء مشاغل غیر رسمی به حساب می آیند.

وی ادامه داد: از طرف دیگر آموزش ها با نیاز بازار کار مطابقت ندارد و آموزش های ما و تقاضای نیروی کار به هم نمی خواند؛ به عنوان مثال  کفاش ما چرخکار حرفه ای می خواهد ولی دانشگاه ما الکترونیک تدریس می کند.

بابایی اظهارکرد: 28 درصد اشتغال استان کشاورزی است و هیچ دانشکده ای به طور تخصصی کشاورزی را آموزش نمی دهد و همه این ها دست به دست هم می دهد که با این مشکل مواجه شویم؛ تقاضا برای نیروی کار است، اما متخصص آن وجود ندارد.

 وی اظهار کرد: زمینه های اشتغال اصلی همدان، کشاورزی و صنایع کوچک است که عمده مشاغل صنایع کوچک به دلیل رسمی نبودن مخفی است.