- در شرایطی که در دنیای مدرن امروز، فوتبال یک صنعت به شمار می رود، خرج هزینه های دولتی در این ورزش نه تنها سبب رشد این صنعت سود آور نشده، بلکه هر روز بر زیان های آن می افزاید.
امسال قرار شده تا سقف قرارداد بازیکنها افزایش ۱۵ درصدی داشته باشد که در این صورت، سقف ۳۵۰ میلیون تومانی سال قبل به چیزی بیشتر از ۴۰۰ میلیون تومان میرسد. معلوم است که فدراسیون با این افزایش قصد کنترل قراردادها را دارد اما هم این افزایش ۱۵ درصدی و رقم حاصل از آن و هم رعایت همین سقف جای بحثو بررسی دارد. اولین معنای این حد از سقف قرارداد درآمدی حول و حوش ۳۳ میلیون تومان در ماه است. اگر کمیسیون دلالی و واسطهگری هم کنار گذاشته شود باز آنقدر برای بازیکن میماند که از درآمد بسیاری از مشاغل بیشتر باشد.
به گزارش افکار نیوز، این رقم در شرایطی با در نظر گرفتن حالت قانونی به یک فوتبالیست می رسد که بررسی میانگین درآمد یک معلم، یک کارمند، یک مهندس و یا حتی یک پزشک حاذق نشان می دهد که فاصله درآمد آنها با فوتبالیستهایی که حتی یک سوم آنها زحمت نمی کشند و البته تحصیلات و سواد بالایی هم ندارند، بسیار زیاد و متاثر کننده است، اما در سالهای اخیر چه کسی پیدا شده بر سرعت گرفتن این روند مخرب نظارت کند؟ کدام مقام نظارتی با جدیت وارد بازار آشفته نقل و انتقالات شده و اول از همه با مدیرانی که چنین رقم هایی را پرداخت می کنند، برخورد کرده است؟
شنیدن رقم های میلیاردی که قرار است باشگاهها به برخی بازیکنان بدهند، در شرایطی که اکثر مردم زیر فشار شدید اقتصادی قرار دارند و حقوق ها کفاف زندگی پرمشقت این روزها را نمی دهد، هر شنوندهای را متاثر می کند که چرا باید در فوتبالی که هیچ نفعی برای این مردم ندارد و ناامیدی هایشان را بیشتر می کند، چنین پول هایی به برخی بازیکنان داده شود.
در این بین برخی مدیران باشگاه حرف از هواپیما و خانه و سایر هدایا می زند در شرایطی چنین اظهار نظر می کند که مردم در شرایط اقتصادی بغرنج با تورمی ۵۰ درصدی مبارزه می کنند.
حرف در مورد ارقام نجومی و هزینههای کلان در فوتبال و به خصوص لیگ برتر بسیار است و با کمی جستجو در اینترنت میتوان اطلاعات و گلایههای زیادی پیدا کرد اما آیا با تمام هزینهای که در لیگ برتر میشود نتیجه قابل توجهی نیز به دست آمده است؟ بازی اخیر ایران و قطر یک نمونه است و نتایج بازیها در جام باشگاههای آسیا هم نمونههای دیگر.
هر چه که باشد خروجی لیگ برتر را باید در بازیهای تیم ملی و جام باشگاههای آسیا دید اما نتیجه بازی خانگی در برابر قطر مساوی است و گذشته از این که سهمیه ایران در جام باشگاههای آسیا کم میشود، تیمهای راهیافته هم در مراحل اولیه حذف میشوند. در شرایط سخت اقتصادی، گرانی سرسامآور و تورم لجامگسیخته دیگر توجیهی قابل قبول برای رد و بدل شدن مبالغ هنگفت در لیگ برتر نمیتوان داشت. علاوه بر وضعیت معیشتی مردم، مبالغ هنگفت تنها خرج واسطهها و بازیکنان میشود در حالی که امکانات بسیاری از باشگاهها بسیار پایینتر از حد استانداردها است و همین هم یکی از دلایل کم شدن
سهمیه باشگاهی ایران در جام باشگاههای آسیا است.
بنابراین گزارش با تصمیم جدید هیات رییسه فدراسیون فوتبال، رسیدگی به پرونده تخلف باشگاههای لیگ برتری که در جریان فصل نقل و انتقالات تابستانی، قانون سقف قرارداد را دور زدهاند و به بازیکنان طرف قرارداد خود مبلغی بالای ۸۰۰ میلیون تومان پول دادهاند، بعد از ارسال قراردادهای این بازیکنان به کمیته مسابقات فدراسیون فوتبال آغاز میشود.
نکته مهم و اساسی اینجا است که با توجه به تحقیقات به عمل آمده، عدم رعایت سقف قرارداد از سوی سه باشگاه لیگ برتری برای مدیران فدراسیون فوتبال محرز شده است ولی مدرک مستندی دال بر اینکه باشگاههای مورد نظر برای جذب بازیکنان مورد نظر خود بالای سقف قرارداد فوتبالیستها پرداخت کردهاند هنوز به دست آنها نرسیده است.
اما سوال اينجاست كه کدام مسئول در فدراسيون فوتبال اين توانايي را دارد که با مديران و بازيکنان متخلف برخورد کند؟
لیگ پولکی که فقط نامش حرفه ای است؛
میلیاردرهای فوتبالیست، سوهان اعصاب مردم
شنیدن صرف هزینه های میلیاردی بیت المال در فوتبالی که نه سودی برای ورزش و نام این مللکت و نه تاثیری در زندگی مردم داشته، در این روزهای پر تب و تاب فصل نقل و انتقالات سوهانی بر اعصاب مردمی شده که مهمترین دغدغه روزمره آنها تهیه یک لقمه نان حلال برای خانواده است.