اخراج مهدی طارمی و حسرت دوباره رویارویی‌اش با ژاپن، برد شیرین مقابل سوریه را به یک نگرانی بزرگ در دل کادرفنی تیم ملی تبدیل کرد. طارمی در تیم ملی نقش غیرقابل انکاری دارد و حضورش می‌توانست کمک زیادی به ایران کند. محرومیت او از دیدار با ژاپن اما کار کادرفنی را سخت کرده و حالا قلعه‌نویی برای پر کردن جای خالی او، چند گزینه پیش‌روی دارد.
حالت محتمل: حالت اول که محتمل‌ترین گزینه هم هست، حضور سامان قدوس به جای اوست. در اسکواد فعلی تیم ملی، هیچ بازیکنی به اندازه قدوس توانایی بازی در پست پشت مهاجم را ندارد. بازیکنی که نشان داده در فشار و پرس بالای بازیکنان حریف هم توانایی ارسال پاس‌های خلاقانه و خلق موقعیت را دارد. در صورت جدا شدن قدوس از هافبک دفاعی و اضافه شدنش به یک خط جلوتر، قلعه‌نویی از بین امید ابراهیمی و روزبه چشمی یک بازیکن را در کنار سعید عزت‌اللهی قرار خواهد داد تا کمربند میانی تیمش را هم در برابر حملات ژاپن محکم‌تر کند.
یک تیر و دو نشان: احتمال دیگر، حضور کریم انصاری‌فرد است. کریم علاوه بر پرسینگ درست از بالای زمین، با نزدیک شدن به سردار می‌تواند تمرکز دفاع حریف را به خود جلب کند تا راه برای گلزنی آزمون باز شود. در دیداری که ایران برای گلزنی روی ضربات آزاد هم حساب ویژه‌ای باز کرده، قد بلند او نیز می‌تواند به کار تیم قلعه‌نویی بیاید.
خلاقیت با قلی‌زاده: دور از ذهن نیست که قلعه‌نویی برای اضافه کردن خلاقیت به خط حمله تیمش، علی قلی‌زاده تکنیکی را به زمین بیاورد. در این صورت از بین علیرضا جهانبخش و یا مهدی قایدی باید یک کدام به مرکز زمین منتقل شوند. حالتی که نسبت به سایر گزینه‌ها شانس کمتری دارد.
چند پسته وارد می‌شود: رضا اسدی، دیگر گزینه کادرفنی برای این پست است. اسدی هم این فصل در مسابقات زیادی برای سپاهان در این پست بازی کرده و نمایش قابل قبولی هم داشته است. اسدی علاوه بر قدرت گلزنی، فیزیک مناسب و برتری در دوئل‌های هوایی، در کارهای تدافعی نیز به کار تیم ملی می‌آید.
محافظه‌کاری با امید: یک تصمیم محافظه‌کارانه در بازی با ژاپن هم می‌تواند حضور امید ابراهیمی در جلوی دو هافبک دفاعی باشد. در این صورت روزبه چشمی زوج عزت‌اللهی را تشکیل خواهد داد و امید هم یک خط جلوتر از این دو، وظیفه بازیسازی و ارسال پاس‌های کلیدی را بر عهده خواهد گرفت.
