در اين گونه كشورها، هر تماشاگر براي ورود به ورزشگاه از كارت ويژه‌اي بهره مي‌برد كه براساس آن، امكان شناسايي متخلف و ابطال كارت ورودي او تا مدت معيني وجود دارد و به اين ترتيب با حذف افراد تنش‌زا و مخل از بين تماشاگران، امكان كنترل موثر و منصفانه‌اي به وجود مي‌آيد. ضمن اين كه معمولا در شرايطي كه حجم تخلف‌هاي صورت گرفته در يك بازي بسيار زياد يا شديد (مثلا استفاده از مواد منفجره) و متوجه عمده تماشاگران يك تيم باشد از اهرم جرايم مالي باشگاه‌هاي متخلف استفاده مي‌شود كه با توجه به تامين بخشي از بودجه هر باشگاه توسط هوادارانش (از طريق پرداخت حق عضويت) اين هزينه‌ها فشاري را بر هواداران وارد مي‌آورد و به اين طريق آنها را تنبيه مي‌كند. اما اتفاق اخيري كه در ورزشگاه آزادي و در بازي پرسپوليس و تراكتورسازي به وجود آمد، آنقدر ناشايست بود كه كميته انضباطي فدراسيون فوتبال را ناچار به برقراري محروميت طرفين از حضور تماشاچي كرد. هرچند تجربه نشان مي‌دهد اين گونه تنبيه‌ها تنها داراي اثري كوتاه‌مدت است و پس از گذشت چند هفته اثر خود را از دست مي‌دهد و خاطيان بار ديگر تخلف‌هاي خود را از سر مي‌گيرند، اما شايد براي پيشگيري از رها شدن كامل كنترل اين‌گونه رفتارها، اتخاذ چنين تنبيه شديدي لازم به نظر مي‌رسيد. در مجموع، حذف كامل تماشاگران از حضور در ميدان يك مسابقه، تبعات منفي شديدي ايجاد مي‌كند و از جمله، مخل نشاط جامعه است. چون اين حركت، در وهله نخست با ايجاد محدوديت‌هاي رواني ويژه خود ، زمينه‌اي براي دلزدگي هرچه بيشتر مردم از فوتبال مي‌شود بنابراين فدراسيون فوتبال بايد هرچه سريع‌تر تمهيداتي براي جايگزيني اين نوع تنبيه در نظر بگيرد. ايجاد محروميت‌هاي تعليقي ، دستور به كاهش تعداد تماشاگران و ديگر مجازات‌هاي اينچنيني كه دردنيا مرسوم نيست، ولي به اقتضاي شرايط ويژه فوتبال ما درخور بررسي است از پيشنهادهايي است كه در اين زمينه قابل تامل تلقي مي‌شوند.
