پس از کسب مدال طلای جهان حواله پیکان گرفتم

به گزارشافکارنیوز؛ علیرضا سلیمانی وقتی به دنیا آمد، پنج کیلو وزن داشت و از همان ابتدا نشان قهرمانی را می‌شد روی پیشانی‌اش دید. خودش می‌گوید که پهلوانی در خاندانش اصالت دارد. او برای اثبات این ادعا پدربزرگش را مثال می‌زند؛ پدربزرگی که دو متر قد و ۱۸۰ کیلو وزن داشت و هیچ رقیبی برایش نبود. شاید کمتر کسی بداند که قهرمان اسبق کشتی دنیا کارش را با فوتبال شروع کرده و سپس راهی زورخانه شده است. سلیمانی خود را نوچه زورخانه می‌داند.

قهرمان برخاسته از زورخانه از وضعیت فعلی کشتی در ایران خوشحال نیست. گلایه‌هایش از کشتی از جنس پدری است که قلبش برای موفقیت پسرش می‌تپد و نمی‌تواند ناکامی‌اش را تحمل کند. سلیمانی از این ناراحت است که هنر ایرانی در اجرای فنون کشتی در ایران کمرنگ شده است.

مهمترین بخش‌های صحبت‌های علیرضا سلیمانی را که در برنامه تلویزیونی " روزی روزگاری " مطرح شده را در ادامه می‌خوانید.

**کشتی پهلوانی سابقه‌ای دیرینه در کشور دارد

پیش از ظهور و بروز کشتی آزاد و فرنگی، در ایران کشتی پهلوانی وجود داشت و کشتی پهلوانی سابقه‌ای دیرینه در ایران دارد و اخیراً در همدان سنگی را یافته‌اند که روی آن میله و کباده حک شده است. ورزش پهلوانی به زور و بازو نیست بلکه جوانمردی در خون ایرانی‌ها است. در زورخانه کوتاه است و هرکسی برای ورود به این مکان مقدس باید خم شده و متواضع باشد.

**پا جای پای تختی

محمد علی حساس، پس از حضور من در ورزش زورخانه‌ای تشخیص داد که من می‌توانم وارد ورزش قهرمانی کشتی شوم و مرا به باشگاه هژبر برد و پس از آنکه دیگر رقیبی برایم در این باشگاه وجود نداشت به باشگاه پولاد رفتم که بزرگانی همچون تختی در آنجا به عرصه کشتی معرفی شده بودند. در ۱۹ سالگی وارد تیم ملی شدم؛ تجربه نخستین حضورم در المپیک بسیار دشوار بود زیرا در آن زمان کشتی در دنیا حرف اول را می‌زد و اگر کسی هفتم جهان در این رشته می‌شد افتخار بزرگی را کسب کرده بود.

**کشتی دیگر زیبا نیست!

امروز کشتی دنیا چیزی برای عرضه کردن ندارد و مردم هم بیشتر به سمت ورزش‌های درآمدزا گرایش دارند. کشتی همانند قدیم زیبا نیست. امروز حتی در سبک وزن هم شاهد استفاده از فنون زیبا نیستیم و نبود یک نماینده تمام عیار در فیلا موجب شده نظرات دیگر کشورها، ظاهر کشتی را تغییر داده و هنر ایرانی از کشتی گرفته شود. وقتی منصور برزگر خداحافظی کرد رسانه‌ها نوشتند که آخرین نسل از شجاعان کشتی رفت. نباید ریشه کشتی را در کشور خشک کنیم زیرا این ورزش برای ما مدال آور و افتخار آفرین است.

**برابر کشتی‌گیر آمریکایی غیرتم به جوش آمد

قهرمانی مسابقات جهانی به دلیل برد در مقابل آمریکا و همزمانی این بازی‌ها با پایان جنگ تحمیلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود و در این بازی‌ها " بروس بومگارتنر " را شکست دادم. بلندگوی ورزشگاه دائم نام کشتی‌گیر آمریکایی را اعلام می‌کرد و نام مرا خفیف معرفی می‌کرد که این موضوع به من بر خورد و غیرت ایرانی‌ام به جوش آمد.

**حکایت پیشنهاد رشوه و بالابردن دست داور

در یک دوره از مسابقات جهانی، ۴ بر صفر از کشتی‌گیر مجارستانی جلو بودم که داورها مرا سه اخطاره کردند و از این رو دست داور را به عنوان برنده بالا بردم! پیش از آغاز کشتی، مربی مجارستان به من گفته بود که پول بگیرم و به کشتی‌گیر آنان ببازم که من قبول نکرده بودم و آنان این پول را به داور داده بودند.

**عمر قهرمانی کوتاه است

در مسابقات بسیاری شرکت نکردم در آن زمان یکی از روزنامه‌های فرانسوی کاریکاتوری را کشیده بود که در آن من بر روی گاری از کشتی گیر آمریکایی بر روی هواپیما پیشی گرفته بودم؛ از این کاریکاتور ناراحت نشدم زیرا ما با دست خالی به این مدال رسیده بودیم.

**در تیم ملی کشتی با قاشق به ما ماست می‌دادند!

شرایط امروز کشتی بسیار مساعد‌تر از گذشته است. ما برای حضور در اردوهای تیم ملی در منزل غذا می‌خوردیم زیرا غذای اردو کافی نبود و با قاشق به ما ماست می دادند! در آن زمان ما امکان حضور مداوم در مسابقات کشتی را نداشتیم و این امر موجب می شد بدنمان به اصطلاح بیفتد. در زمان ما تفاوتی میان فوتبال و کشتی نبود. بسیاری از کشورها همچون ترکیه کشتی را رها کرده و به فوتبال بهای بسیاری دادند و در نهایت این سیاست منجر به این شد که کشتی ترکیه سوخت و در فوتبال نیز برای این کشور اتفاقی رخ نداد. در زمانی که من و سوخته سرایی کشتی داشتیم ورزشگاه برای دیدن ۵ دقیقه کشتی مملو از جمعیت می شد و البته امروز این تماشاگر کشتی وجود ندارد چون کشتی ها زیبا نیست.

حواله پیکان هدیه طلای جهان

این پیشکسوت کشتی همچنین اعلام کرد که پس از دریافت مدال طلای جهانی، از دستان آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رییس جمهوری وقت حواله پیکان دریافت کردم که در آن زمان ارزش این خودرو حدود ۸۴۰ هزار تومان بود. پس از حفظ عنوان پهلوانی در شش سال متوالی عنوان پهلوان باشی را دریافت کردم.

**جرزنی سوخته سرایی!

مهمترین رقیب داخلی‌ام را " رضا سوخته سرایی " و مهمترین رقیب خارجی‌ام " تدیا شویلی " از شوروی بودند. در کشتی امروز هم احسان لشگری را قبول دارم. در یکی از کشتی هایم با سوخته‌سرایی ۱۸ ثانیه مانده به پایان، سوخته سرایی گفت که بگذاریم کشتی مساوی شود که در همین حین به یکباره از من زیر گرفت و با خیمه سنگین‌ام مواجه شد و به قول خودش تا دقایقی سرش جرقه می‌زد و این تجربه‌ای شد که دیگر زیر حرفش نزد.

**باید ۲ هزار شاگرد داشته باشم

من امروز باید دو هزار شاگرد داشته باشم و مدرسه کشتی راه اندازی و این ورزش آموزش داده شود؛ ما خواستیم داشته‌هایمان را به نسل جوان منتقل کنیم که نشد و امروز به کشاورزی و کشتار دام روی آوردم و نشانه‌ای از کشتی در زندگی‌ام نیست.

برنامه روزی روزگاری در ۵۰ قسمت ۷۰ دقیقه ای به نویسندگی و تهیه کنندگی ابراهیم داروغه زاده و کارگردانی فواد صفاریان پور چهارشنبه هر هفته ساعت ۲۱ به صورت زنده از شبکه ورزش سیما پخش می شود.