به گزارش افکارنیوز، توپی به محوطه جریمه فرستاده شد که از میان چندین مدافع عبور کرد و ناگهان به آندرانیک تیموریان رسید او هم با آن موهای «دُم اسبی‌اش» دروازه حریف را باز کند. «آندو»، نام مستعاری است که از دوران حضور وی در فوتبال انگلیس برایش مانده است. گل او موجب شد تا همه به تمجید از او بپردازند. او در جلسات تمرینی و در هر شرایطی، هر موقعیتی و هر جایی که بازی کند، با قلب و روح برای تیمش بازی می‌کند.
از بولتون به بارنزلی و سپس برزیل. تیموریان به تیم ملی فوتبال ایران کمک کرد تا در حضور متناوب خود در مرحله مقدماتی جام جهانی بتواند به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل راه یابد. ایران کشوری با تاریخ باستانی فوق العاده‌ای است اما رسیدن به مرحله حذفی جام جهانی اتفاقی است که تاکنون در تاریخ این کشور رخ نداده است.
انجام کارهایی که برای نخستین بار اتفاق می‌افتند، برای این بازیکن ۳۰ ساله کاری ندارد. در سال ۲۰۰۶ بازیکنانی از آسیای شرقی حضور خود در لیگ انگلیس را آغاز کردند اما بازیکنانی از آسیای غربی پیشتر در لیگ انگلیس حضور داشتند. سامی الجابر، اسطوره کشور عربستان سعودی دوره کوتاهی را در ابتدای هزاره جدید در ولورهمپتون داشت. کریم باقری هم در دوران کم حضورش در چارلتون، بازیکنی بود که بیشترین حضور در لیگ انگلیس را تجربه کرده بود.
بازیکنان ایرانی در فوتبال آلمان حضوری پررنگ‌تر داشتند. زمانی که در سال ۱۹۹۹ بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل منچستریونایتد شکست خوردند، علی دایی که هنوز هم رکورد بیشترین تعداد گل‌های ملی دنیا جلوی نام او ثبت شده است در آن تیم بود. علی کریمی و وحید هاشمیان نیز پای خود را در جای پای دایی قرار دادند و در بایرن به میدان رفتند. مهدی مهدوی کیا نیز سا‌ل‌ها در هامبورگ حضور داشت و رحمان رضایی هم در سری A ایتالیا سابقه حضور داشت اما در لیگ انگلیس هیچ چیز قابل اشاره‌ای وجود نداشت.
همه چیز به «آندو» و «سام بزرگ» محول شده بود تا در این زمینه همه چیز را عوض کند. سام الردایس ممکن است نمونه‌ای از مربیان اصیل انگلیسی باشد اما ترسی از اینکه کارهای خود را در قالب جدید ارائه دهد ترسی نداشت. او بازیکنانی ماند جی جی اوکوچا و ایوان کمپو را به بولتون آورد، هیدتوشی ناکاتا را در سال ۲۰۰۵ و آندرانیک تیموریان را هم یک سال بعدتر به تیمش برد. او تحت تاثیر عملکرد بسیار خوب هافبک پر کار ایران در شکست سه بر یک تیم ملی مقابل مکزیک قرار گرفت و با یک چهارم میلیون پوند او را به تیمش برد.
تیموریان در مورد حضور در بولتون گفت: حضور در بولتون تجربه خیلی خوبی بود زیرا این تیم بازیکنان خوبی در ترکیبش داشت. در آن دوران اگر در بهترین فرم خودمان قرار می‌گرفتیم می‌توانستیم هر تیمی را شکست دهیم. تیم‌های دیگر دوست نداشتند در آن شرایط با ما روبه‌رو شوند. تیم ما روحیه بسیار بالایی داشت و از حضور در این تیم چیزهای زیادی یاد گرفتم.
دوران حضور تیموریان در شمال غرب لندن فراز و نشیب‌هایی داشت. او برای یافتن جایگاهش در ترکیب اصلی تیم جنگید و اوج دوران فوتبالش هم به ثمر رساندن گل پیروزی بخش تیمش در ویگان بود. الردایس همواره در مورد چیزهای بزرگ حرف می‌زد اما زمانی که او در پایان فصل ۰۷-۲۰۰۶ بولتون را به مقصد نیوکاسل یونایتد ترک کرد، دوران بد این بازیکن ایرانی و ارمنی آغاز شد. او زیر نظر سامی لی، سرمربی بعدی بولتون فقط یک بار بازی کرد و شرایطش در دوران حضور گری مگسون در بولتون نیز تغییری نکرد. آندو راهی فولام شد اما جایی در ترکیب نخست این تیم نیافت. این تیم لندنی در دوران حضور روی هاجسون، با حضور در
دیدارهای اروپایی تجربه جدیدی را کسب کرد. تیموریان به بارنزلی قرض داده شد، با آسیب دیدگی‌هایی روبه‌رو شد و زمانی که صحبت از پیوستن او به بلکبرن برای کار کردن دوباره وی زیر نظر الردایس بود، ترجیح داد به خانه بازگردد.
آندو اکنون برای استقلال بازی می‌کند. این باشگاه بزرگ تهرانی آنقدر تماشاگر به ورزشگاه می‌کشاند که بسیاری از تیم‌های انگلیسی رویای حضور این تعداد زیاد تماشاگر را در ذهن خود دارند. با وجود اینکه تیموریان مقابل ۱۰۰ هزار تماشاگر به میدان می‌رود اما ممکن است برای حضوری دوباره در اروپا دلش تنگ شده باشد.
تیموریان در این خصوص گفت: برایم افتخار است که در استقلال حضور داشته باشم اما اگر شانس این را داشته باشم که به اروپا بروم، آن را از دست نخواهم داد. حضورم در اروپا بهترین روزهای فوتبالی من بودند. بازیکنی بودم که بیشتر از آنکه روی نیمکت بنشینم، در میدان حضور داشتم. فوتبال آسیا همواره در حال رشد است اما در اروپا همه چیز بر اساس سرعت است. به خاطر سرعت بالا، شما باید سریع‌تر فکر کرده و عمل کنید. این تفاوت اصلی است.
اگر آندو عملکرد خوبی در جام جهانی داشته باشد، تاریخ ممکن است برای او تکرار شود. او تمام تلاشش را به کار خواهد گرفت که تیم ملی ایران در مرحله نخست از دور رقابت‌ها کنار نرود.
«ما سه بار در جام جهانی حضور داشته‌ایم اما هیچ گاه از مرحله نخست بالاتر نرفتیم. هدف ما رسیدن به مرحله دوم است. تمام تمرکزمان این است که به مرحله حذفی برسیم. هر کاری برای رسیدن به این هدف انجام می‌دهیم. این جایگاهی است که ایران برای رسیدن به آن تلاش خواهد کرد.»
شاید حضور چهارم ایران در جام جهانی برایشان شانس داشته باشد. حضور در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین شروعی بسیار خوب برای ایران در گروهی بسیار سخت بود. ۲۰ سال بعد در فرانسه آنها یک پیروزی به دست آوردند که امیدهای بیشتری را زنده کرد. هشت سال بعد از آن، تیم ملی ایران در حالی که مملو از بازیکنان جوانی بود که در لیگ داخلی این کشور حضور داشتند تجربه خوبی را کسب کرد.
شاید نمایش آنها و به دست آوردن یک امتیاز از دیدار مقابل تیم‌های پرتغال، مکزیک و آنگولا خوب نباشد. تیموریان بهترین بازیکن ایران در آن جام جهانی ۲۰۰۶ بود. شاید این تعریف زیادی از آندرانیک نباشد زیرا خبرهایی از رختکن ایران و درگیری‌هایی بین علی دایی و علی کریمی به بیرون رسیده بود. نه تنها تیموریان بازیکن و انسان خوبی است بلکه او خیلی هوشمندانه در مورد این اتفاق‌ها صحبت می‌کند. عکسی که از این بازیکن پس از آخرین دیدار ایران در جام جهانی در ورزشگاه لایپزیک گرفته شده و او را در حال گریه کردن نشان می‌دهد از خاطر پاک نمی‌شود.
آندو در این مورد گفت: تجربه بسیار خوبی بود و چیزهای زیادی به من یاد داد. دوست دارم یک بار دیگر این تجربه را داشته باشم. دوست دارم در تیم ملی بمانم و به همران آن به جام جهانی برزیل بروم. در ایران بازیکنان زیادی نیستند که تجربه حضور در دو جام جهانی را داشته باشند. این یک انگیزه برای من است که بتوانم یک بار دیگر در جام جهانی برای کشورم به میدان بروم. جام جهانی بالاترین سطح از فوتبال بوده و زمان خوبی برای مقایسه خودمان با بهترین بازیکنان جهان است. این چالشی است که همه بازیکنان آن را دوست دارند.
دلایلی برای امیدوار بودن وجود دارد. این تیم ملی ایران شاید آنقدر خلاق نباشد که بتواند درخشش برخی بازیکنانش مانند جام جهانی ۲۰۰۶ را داشته باشد اما تیم خوبی است، سازمان یافته عمل می‌کند و نمایش خوبی هم زیر نظر کارلوس کی‌روش، سرمربی پیشین رئال مادرید و تیم ملی پرتغال دارد. تیم ملی ایران حریف سختی در جام جهانی آینده خواهد بود.
هافبک استقلال تهران در این مورد هم خاطر نشان کرد: باید صبر کرد و دید که در قرعه کشی چه اتفاق‌هایی خواهد افتاد اما همه بازیکنان به صحبت در مورد اینکه دوست دارند با چه تیم‌هایی روبه‌رو شوند حرف می‌زنند. برای من اسپانیا است. دوست دارم با تیم ملی فوتبال اسپانیا دیدار کنیم. این یک چالش بسیار بزرگ برایمان خواهد بود.
چه در میدان و چه در خارج از میدان، آندرانیک تیموریان بازیکنی نخواهد بود که بخواهد از انجام کاری طفره برود.
