به گزارش افکارنیوز، اگر چهار ماه قبل یک نظرسنجی بین اهالی فوتبال برگزار می کردند و از آنان می خواستند دو تیم فینالیست جام حذفی را حدس بزنید قطعا کمتر کسی فکر می کرد مس و تراکتورسازی در کرمان برگزار کننده فینال باشند. اما شگفتی در جام شگفتی آفرین باعثشد که این دو تیم که هر دو از برنامه هایشان در لیگ برتر جا ماندند به فینال حذفی برسند.

تراکتور داعیه قهرمانی در لیگ برتر را داشت اما از هفته دوم دور برگشت دیگر طعم برد را نچشید تا رویای بالا بردن جام برایشان تبدیل به کابوش شود. در آن سو وضعیت مس بدتر بود. آنها که رکورد دار تغییر و تحول کادر فنی و مدیریتی در طول لیگ سیزدهم هستند در انتهای جدول قرار دارند و شانس ماندشان در لیگ برتر بسیار اندک است. دوازده امتیاز از ۴ بازی پیش رو می خواهند تا بمانند که بعید به نظر می رسد این اتفاق برای شان رخ دهد. از این رو قهرمانی در جام حذفی برای هر دو تیم جنبه مرهم روی زخم را دارد.

اما نگاهی به تاریخچه دو تیم بیان کننده این واقعیت است که مس و تراکتور تا به حال هیچ جام معتبری را صید نکردند. در این بین تراکتور دوبار طعم فینال را چشیده که در هر دوبار بازنده بوده اما مس برای نخستین بار پا به این اوردگاه مهم میگذارد. قطعا فردا جمعه یک روز تاریخی در تاریخ دو باشگاه به حساب می آید.

روزی که انها برای نخستین بار در طول حیات شان قهرمان جام حذفی شدند. از این رو منتظر یک بازی کاملا پر برخورد و با حاشیه باشید. دو تیم برای تصاحب این عنوان از هیچ چیزی فروگذار نخواهند بود. روی سکوها هم برقراری ارامش بسیار مشکل است. اگر مس قهرمان شود تبریزی های مسافر در کرمان بسیار مغموم خواهند بود و همانند انبار پر از باروت هستند و اگر تراکتور جام را بالا ببرد آن وقت باید منتظر واکنش هواداران مس بود که در خانه شان همه چیز را از دست دادند.

از سوی دیگر اگر مس قهرمان شود و در انتهای فصل سقوط کند اولین تیم تاریخ فوتبال ایران است که به عنوان یک تیم غیر لیگ برتری در لیگ قهرمانان آسیا حضور خواهد داشت. البته مسی ها پیش از این تجربه حضور در این مسابقات را دارند.

از دیگر تشابهات دو تیم می شود به شباهت شان در صعود به فینال و همچنین تحولات کادر فنی شان اشاره کرد. مس بازی های حذفی را با مظلومی اغاز کرد اما هیچ حریف بزرگی را پیش روی خود ندید. نفت آبادان مهمترین تیمی بود که انها در کرمان با آن بازی کردند و از سدش گذشتند. اما خوان اصلی مربوط به بازی با استقلال در تهران بود.

د ر این بازی بزرگ دیگر مظلومی روی نیمکت مس نبود و لوکا بوناچیچ بزرگترین شگفتی جام حذفی را در ورزشگاه پوشیده از برف آزادی رقم زد. حذف استقلال که با ترکیب اصلی اش در میدان حاضر شده بود کار ساده ای نبود اما بوناچیچ با دو گل ادینیو این کار بزرگ را انجام داد. از این رو تاثیر او و مظلومی در فینالیست کردن مس تقریبا به یک اندازه است.

تراکتورسازی هم با مجید جلالی جام حذفی را اغاز کرد. سپس مهمترین تیمی که آنها با آن باز ی کردند راه آهن در تهران بود که در ان بازی جلالی روی نیمکت نبود. سپس به مهمترین رقیب خود رسیدند؛ بازی با فولاد در تبریز.

این بار نوبت تونی بود تا همانند بوناچیچ یک هدیه به مردم شهرش بدهد. در زمان جلالی بازی دو تیم در لیگ برتر به تساوی دو بر دو انجامیده بود اما تراکتور با تونی طی یک بازی برتر موفق شد با نتیجه یک بر صفر از سد فولاد مدعی بگذرد. در آن بازی اگر کریم انصاری فرد در روز خوبش بود قطعا فولاد با نتیجه سنگین تری بازی را واگذار می کرد.

حالا در چنین وضعیتی دو تیم رو در روی هم قرار می گیرند. پر از تشابه در نحوه صعود، تغییرات کادر فنی و همچنین وضعیت فعلی شان در لیگ برتر که چندان امیدوار کننده نیست.

اینک تنها یک گام تا آسیا باقی مانده. رقابت لوکا و تونی یک برنده خواهد داشت و بدون تردید تاریخ دو باشگاه نام برنده را هرگز فراموش نمی کند. بعدها کسی مظلومی و جلالی را به یاد نمی اورد بلکه نام این مربیان خارجی است که به عنوان سد شکنان در تاریخ ثبت می شود.

باید دید علی کریمی و ادینیو به عنوان ستارگان شاخص دو تیم، کدام یک از این مربیان را در شامگاه جمعه خوشبخت می کند.