به گزارش افکارنیوز، حرف‌های دیروز معاون مالی صدا و سیما همان موضع ناگفته این سازمان عریض و طویل است که در طول همه این سال‌ها اجرا می‌شد. اما به طور رسمی عنوان نمی‌شد. تقدس‌نژاد گفته: ««مگر دست من و کفاشیان است که این مسابقات را پخش نکنیم. پخش بازی‌ها کار ارزشمند و اولویت دار کشور است که حتما باید نسبت به آن اقدام کرد.»

۱) صدا و سیما سازمان فوق‌العاده‌ قدرتمندی است که حرف خیلی‌ها را نمی‌خواند. زورش زیاد است و در بیشتر مواقع هر آنچه را که تشخیص می‌دهد درست است، انجام می‌دهد. دلیلش هم خیلی روشن است. رئیس آن به مجلس پاسخگو نیست. در قانون اساسی حمایت ویژه شده و انحصار صوت وتصویر را در ایران در اختیار دارد. چنین سازمانی وقتی رقیبی نمی‌بیند، وقتی می‌داند که فدراسیون نمی‌تواند حق پخش بازی‌ها را به شبکه‌های سایر کشورها بفروشد و وقتی متوجه قدرتش است، بابت پخش بازی‌های لیگ اگر صلاح بداند «صدقه» می‌دهد. تازه، آن را لطف می‌داند وگرنه قادر است هم پول ندهد و هم بازی‌ها را پخش کند فکرش را بکنید، اگر در ایران شبکه‌های خصوصی وجود داشت، چه رقابتی برای گرفتن حق پخش بازی‌ها شکل می‌گرفت و چه پولی نصیب فوتبال می‌شد اما حالا یک رسانه انحصاری وجود دارد که رقیبی برای گرفتن حق پخش ندارد و اگر فدراسیون تهدید کند دیگر اجازه ورود دوربین‌ها را نمی‌دهد، به درشت گویی متهم می‌شود و بی‌کفایتی.

۲) معاون مالی صدا و سیما به صراحت می‌گوید مگر می‌شود بازی‌ها را پخش نکرد. نوعی تهدید در این حرف‌ها مستتر است که آقای کفاشیان آیا می‌توانی جلوی پخش بازی‌ها را بگیری؟ اگر این کار را انجام دادی، منتظر عواقب آن هم باش! وگرنه فدراسیون این حق را دارد جلوی پخش بازی‌هایی را که خودش برگزار می‌کند، بگیرد.

البته باید این میان خوب بررسی کرد. اینکه آیا رقم درخواستی فدراسیون منطقی است یا نه اما اینکه گفته شود فدراسیون چه کاره است که اجازه ندهد بازی‌ها پخش شود، حرف ناصوابی است که «عادی» تلقی نمی‌شود. تقدس‌نژاد به طور غیر مستقیم دارد می‌گوید که نهادهای فرادستی در این مملکت هستند که اگر روزی کفاشیان نخواست بازی‌ها پخش شوند جلویش را بگیرند.

۳) فوتبال دلخوشی مردم ایران است، مردمی که این رشته را بسیار دوست دارند. بازی‌های لیگ قطعا بیننده چند ده میلیونی دارد و اگر جلوی پخش بازی‌ها گرفته شود. دستکم ۴ ساعت در هفته این چند ده میلیون وقت خالی پیدا می‌کنند و مدیریت آنها کار ساده‌ای نیست. از طرف دیگر محروم کردن آنها از تماشای این بازی‌ها هم کار درستی به نظر نمی‌رسد. چرا آنها به خاطر دعوای دو سازمان و تشکیلات از دیدن بازی ها محروم شوند؟ به نظر می‌ رسد نفر سومی باید وارد ماجرا شود و داستان را مدیریت کند. صدا و سیما نشان داد که حرف شورای امنیت کشور را هم نمی‌خواند پس باید مقام بالاتری وارد عمل و میانجی شود. مقامی که بتواند رئیس سازمان صدا و سیما را قانع کند حق واقعی پخش بازی‌ها را بپردازد.

۴) دیروز حرفهای کفاشیان بعد از اظهارات تقدسنژاد نیز در نوع جالب بود. هر چقدر معاون صدا و سیما کفاشیان را زیر سئوال برد و او را بیکفایت خواند، رئیس فدراسیون از تقدسنژاد تعریف کرد و او را دوست داشتنی نامید! این عقبنشینی در نوع خود جالب بود. اما در پایان همان مصاحبه کفاشیان بار دیگر تهدید خود را تکرار کرد و گفت که طی روزهای آینده معلوم میشود چه کسی حرف میزند و چه کسی عمل میکند و به نوعی برگفته قبلیاش مبنی بر ممنوعیت ورود دوربینها به ورزشگاهها تاکید کرد. با این حال به نظر نمیرسد او بتواند کار خاصی انجام دهد. واقعیت همان است که تقدسنژاد گفت. مشکلی در پخش بازی ها پیش نمیآید دست کفاشیان نیست که جلوی آن را بگیرد. پخش فوتبال از اولویتهای کشور است!