به گزارش افکارخبر، مربی‌ای که بسیار از تقابل با کروش خوشحال است. او امید زیادی به پیروزی در این مسابقه دارد.

کمی از خودتان بگویید، چه شد که سرمربی تیم‌ملی گوام شدید؟
شروع کار من با فوتبال گوام، در آمریکا آغاز شد. زمانی که در شهر سیاتل بودم. رئیس فدراسیون گوام با من ملاقاتی انجام داد و این آغاز همکاری ما بود. آنها مربی‌ای می‌خواستند که انگلیسی بلد باشد. مدیر برنامه‌های من، بنده را معرفی کرد.

چقدر از تیم‌ملی ایران شناخت دارید؟ چقدر امید دارید برای پیروزی در این بازی؟
من شناخت خوبی از تیم‌ملی ایران دارم. ۷،۸ بازی اخیر این تیم را آنالیز کردیم. حتی به صورت نرم‌افزاری هم روی این بازی‌ها کار کردیم. جواب مشخصی برای شانس و امید ندارم.

یکی از چالش‌هایی که در این مسابقه با آن مواجه می‌شوید، این است که حدود نیمی از جمعیت کشور گوام شاید به استادیوم بیایند، برای این موضوع چه تمهیدی اندیشیده‌اید؟
البته اگر استادیوم پُر شود! اما اگر هم پُر شود، ما روی این مسئله کار کرده‌ایم. روی مسائل ذهنی، حتی نرم‌افزاری کار کرده‌ایم. من دوست دارم استادیوم پُر شود! ما از پُر شدن استادیوم ترسی نداریم. صدایی که تولید می‌شود بسیار زیباست.

به هیچ عنوان استرس ندارید، کشورهای زیاد و بزرگی مانند عربستان سعودی و کره‌جنوبی در ایران مشکل دارند، چطور این‌قدر خونسرد هستید؟
در مورد این تیم‌ها، شاید آنها مدیریت و رهبری قوی نداشته‌اند. در مورد ما مسئله متفاوت است. مردم گوام وقتی فهمیدند با ایران هم‌گروه هستند، جشن گرفتند. زندگی کوتاه است، تیم من این موضوع را می‌داند، ما از این مسابقه لذت خواهیم برد. هیچ ترسی در کار نیست. از این فرصت استفاده خواهیم کرد و از بازی برابر تیم اول آسیا لذت می‌بریم.

تیم‌های بزرگی مثل منچستریونایتد و رئال‌مادرید هم در ورزشگاه حریفان به مشکل می‌خورند، شما فقط از تئوری‌ها می‌گویید.
بله، استرس وجود دارد. می‌توان از کانالی استرس را به سمت خوبی برد و اشتیاق سخت. تیم ایران استرس بیشتری دارد نسبت به تیم ما.

تیم ایران، حتی مقابل آرژانتین هم بی‌منطق بازی نمی‌کرد. کروش تیمی ساخته که به راحتی بازی‌ها را مدیریت می‌کند.
بازی ایران مقابل آرژانتین را بارها دیده‌ام. آن مسابقه یک نقطه اتکا است. ایران فقط به استعداد مسی باخت. ما از آن مسابقه الهام گرفتیم. من کروش را تحسین می‌کنم اما می‌دانید، ایران و آرژانتین فاصله زیادی دارند، این فاصله بین ایران و گوام نیست. فوتبال روی کاغذ بازی نمی‌شود اما ما فوتبال را روی زمین بازی می‌کنیم.

در مورد کروش گفتید، تقابلتان در مورد ایشان را چطور می‌بینید؟
کروش یک مربی بزرگ است. اگر روزی به افتخارات ایشان برسم، خودم را یک مربی موفق می‌دانم. من یک مربی جوان هستم و تحسین‌کننده کروش. این باعثافتخار من است که من و کروش روی یک خط مشترک می‌ایستیم.(محدوده فنی کنار زمین).

این اعتماد به نفس صادقانه‌ است؟ واقعاً فکر می‌کنید ایران را خواهید برد یا فقط برای روحیه دادن این‌ها را می‌گویید؟
ما این‌جا هستیم که پیروز باشیم. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد ما ۶ امتیازی باشیم اما اکنون این‌گونه است. با این حال می‌دانیم ایران به نسبت تیم‌های دیگر گروه در Level بسیار بالاتری از فوتبال قرار دارد.

ایرانی‌ها، اسم گوام که می‌آید، یاد آن مسابقه ۱۹ - صفر می‌افتند.
پیشنهاد می‌کنم امروز را ببینید. روزنامه‌ها را ببینید. ما ۶ امتیازی هستیم و شما یک امتیازی، ۱۵ سال گذشته را فراموش کنید. مطمئناً کروش هم به‌ آن نتیجه فکر نمی‌کند.

به عنوان آخرین سؤال، سقف آرزوهای شما در مربیگری چیست؟ فوتبال آسیا، اروپا یا تیم‌های ملی؟
من به مسائلي فراتر از اينها فكر ميكنم. دوست دارم سرمربي تيمملي ايران شوم. دوست دارم كروش را شكست دهم و جانشين او شوم! اينجا يك كشور فوتبالي خوب است.