به گزارش افکارخبر، پروین در محله بازار، کوچه غریبان به دنیا آمد. او پنجمین فرزند خانواده ای بود که بعدها ده نفره شد.

سلطان آینده فوتبال ایران تحصیل را در مدرسه توحید آغاز کرد و پس از آن به مدرسه کاوه رفت. البته او ترجیح داد که به کار و کاسبی بپردازد و چنین شد که یکی از ثروتمندترین بازیکنان زمان خود شد.

او در محله عارف فوتبال را آغاز کرد و بعدها راهی تیم های البرز و کیان شد. هر وقت او راهی مسابقه می شد نصرت خوشنویس(مادرش) ‌ برای‌ او، «کتلت‌» درست‌ می‌کرد.

پروین از سال ۱۳۴۹ و در رقابت های جام عمران منطقه ای پیراهن تیم ملی را به تن کرد و ۹ سال عضو تیم ملی بود. اولین بازی ملی پروین روز ۱۵ شهریور مقابل پاکستان برگزار شد و پروین به عنوان بازیکن تازه وارد جای علی جباری را گرفت و یک گل هم برای ایران به ثمر رساند.

پروین به سرعت بازیکن کلیدی تیم ملی شد و محبوب هواداران. او را در استرالیا میان هواداران ایرانی اش می بینیم. دیداری که ایران(۳-۰) شکست خورد و از صعود به جام جهانی بازماند.

در دهه ۵۰ پروین قرار بود فیلم بازی کند. او در اواخر دهه ۷۰ هم در فیلمی به نام فوتبالیست ها حضور یافت.

چهار سال بعد پروین کاپیتان تیم ملی بود و اولین کاپیتان ایرانی که افتخار حضوردر جام جهانی را به دست می آورد. او آن قدر محبوب بود که حتی ملکه فرانسه می خواست با او عکس یادگاری بیندازد.


پروین در سال های ۱۳۴۷ تا ۴۹ عضو پیکان بود و پس از آن راهی پرسپولیس شد. از اواسط دهه ۵۰ و با کنار رفتن نسل آخر بازیکنان شاهین که در پرسپولیس حضور داشتند، پروین به مرد شماره یک پرسپولیس بدل شد تا جایی که همگان معتقد بودند کنار رفتن منصور امیرآصفی مربی پرسپولیس تنها با کودتای پروین تحقق یافت.

سلطان فوتبال ایران در دهه ۵۰ ازدواج کرد و صاحب دو فرزند دختر شد. بعدها سومین فرزندش نیز متولد شد که این بار پسر بود.

در کنار علی مناجاتی. داور این مسابقه محمد صالحی است و تنها اخطار زندگی ورزشی پروین را به وی داد!

پروین قبل از جام جهانی ۱۹۷۸ اعلام کرد که بلافاصله بعد از جام جهانی آرژانتین از تیم ملی خداحافظی می کند. اما بعدا نظر وی تغییر کرد و در مقدماتی المپیک ۱۹۸۰ هم عضو تیم ملی بود. وی پس از صعود ایران به المپیک از تیم ملی کناره گرفت اما در عرصه باشگاهی تا ۴۰ سالگی مشغول بازی بود.

پروین مربیگری را از سال ۱۳۶۰ آغاز کرد و شش سال بازیکن مربی پرسپولیس بود. داستان مربیگری پروین نیز بسیار جالب است. در یک جلسه تمرینی همبازی وی(محمد دادگان) سوت را از مربی تیم(مهراب شاهرخی) گرفت و آن را به پروین داد!

به جز یک وقفه در سال ۱۳۶۷، پروین تا سال ۱۳۷۲ مربی پرسپولیس بود و چهارسال را به صورت همزمان مربی پرسپولیس و تیم ملی. در این دوران حتی وقتی شکست هم می خورد با عاشاقانی رو به رو می شد که می گفتند: اول بشی، آخر بشی، دوستت داریم! او را در سفر عربستان می بینیم. پروین در سال ۹۰ با تیم ملی قهرمان آسیا و با پرسپولیس قهرمان جام در جام آسیا شد.

آخرین سال مربیگری پروین در پرسپولیس سال ۱۳۸۴ بود. سالی که او بارها پس از شکست از فوتبال خداحافظی کرد و باز هم بازگشت. اما سرانجام جای خود را به آری هان داد و از آن پس بیشتر در مراسم حاشیه ای فوتبال پروین را دیدیم. همچنین زمانی که صحبت های او در ارتباط با تیم ملی به تیتر رسانه ها بدل می شد.