به گزارش افکارخبر، شنیدن اعتراض و گلایه مسوولان فنی و اداری تیم المپیک به خاطر نداشتن قرارداد دیگر اتفاق تازه ای نیست. آنها یا خودشان اعتراض می کنند یا حبیب کاشانی برای استیفای حقوقشان لب به گلایه باز می کند. نمونه اش همین دیروز که کاشانی دوباره به این مساله اعتراض کرد و گفت محمد خاکپور و محمد مایلی کهن بدون گرفتن ریالی کار کرده اند.
البته اگر فکر می کنید وضعیت در تیم ملی بزرگسالان بهتر است، سخت در اشتباهید. افشین پیروانی که به عنوان با سابقه ترین کاپیتان تاریخ پرسپولیس سالهای سال عضو تیم ملی بوده هم شرایطی بهتر از همکارانش در تیم المپیک ندارد و بدتر از آن، اینکه اگر اهمیت تیم ملی بزرگسالان را در مقایسه با تیم امید در نظر بگیریم، می بینیم شرایط در این تیم بدتر از تیم امید هم هست. پیروانی بعد از شش ماه کار در تیم ملی و گذراندن روزهای سخت مدیریتی در تیم ملی نه قراردادی دارد و نه اینکه ریالی از فدراسیون فوتبال پول گرفته است.
شاید تفاوت عمده تیم المپیک و بزرگسالان در این باشد که کاشانی خودش پیگیر قرارداد کادر فنی و اداری تیمش است و با استفاده از منابع بیرونی که او آنها را "خیرین" معرفی می کند، امور را می گذراند اما تیم ملی بزرگسالان تنها به فدراسیون فوتبال وابسته است و پیروانی همم نمی تواند خودش پیگیر قرارداد باشد و سنگ خودش را به سینه بزند.
