پرسپولیس فارغ از این که می‌برد یا مساوی می‌کند، و بدون توجه به این که کجای جدول لیگ برتر قرار دارد فوتبالی بازی می‌کند که فوتبال ایران از خیلی وقت قبل در حسرت آن می‌سوخت. پرسپولیس امروز بازی با فولاد را برد، اما همان کیفیتی را بروز داد که در برابر سپاهان و ذوب آهن اصفهان از تیم برانکو دیده بودیم.
آنها فوتبالی بازی می‌کنند که در لیگ ما کیمیا بود.
مگر نمی‌گفتند مردم با این لیگ قهر کرده‌اند؟ پس حضور این هفتاد هشتاد هزار نفری که امروز برای دیدن پرسپولیس آمده بودند را باید چنین تفسیر کرد؛
آنها به درستی تفاوت پرسپولیس را، کیفیت بالای پرسپولیس را، بازی جذاب پرسپولیس را و در یک کلام این پرسپولیس تازه را تشخیص داده‌اند و دوستش دارند و برای تماشا و حمایتش می‌آیند.
پرسپولیس چراغی را روشن کرده است که من امیدوارم به روشن شدن باقی چراغ‌های خاموش یا کم سو لیگ برتر منجر شود.
به لیگی فکر می‌کنم که استقلال در آن بهتر از پرسپولیسِ امروز بازی کند. به لیگی که تراکتورسازی آن کیفیتی بالاتر از تیم امروز برانکو داشته باشد، و همین طور سپاهان ،صبا،ملوان،نفت و ...
از چنین لیگ‌برتری که من در رویای آن هستم، کی روش می‌تواند تیم ملی بزرگی بسازد که هم رویای صعود به دور دوم جام جهانی را و هم قهرمانی در جام ملت های آسیا را تحقق بخشد.
همه ما باید کمک کنیم تا عوامل اصلی تحقق این رویا به فوتبال ایران بیایند، مردانی مثل برانکو.فوتبال ما به ده ها ایوانکوویچ نیاز دارد.
