می خواهم به اروپا بروم نه پرسپولیس

مهدی ترابی با حضور در برنامه نود در خصوص نحوه حضور و رشد خود در فوتبال ایران گفت: متولد 1373 هستم و در اشتهارد به دنیا آمده‌ام. تا پنج سال پیش فوتسال بازی می‌کردم. قبل از آن در مسابقات دانش‌آموزی حضور داشتم و حتی آن سال به اردوی تیم ملی فوتسال دعوت شدم، اما با دعوت آقای یمینی به تمرینات سایپا رفتم و آنجا پذیرفته شدم.

وی ادامه داد: سیستم فوتسال با فوتبال فرق دارد، اما فوتسال را هم خوب بازی می‌کردم. در چند وقت اخیر و پس از بازی‌های مختلف اعتمادبه‌نفسم بیشتر شده است.

هافبک تیم فوتبال سایپا درباره آمار گلزنی‌اش در تیم ملی و تیم باشگاهی خود اظهار داشت: در رده باشگاهی یک گل زدم و بیشتر پاس گل دادم، اما در تیم ملی گل‌های خوبی می‌زنم. تنها گلم در لیگ برتر به ذوب‌آهن است. اولین گل ملی‌ام هم به ازبکستان بود. در شروع نیمه دوم این بازی به میدان آمدم و در دقیقه 92 گل زدم.

ترابی درباره شماره پیراهنش در تیم‌های ملی بزرگسالان و امید ایران تصریح کرد: در تیم امید شماره 17 و در بزرگسالان شماره شش را می‌پوشم. امیدوارم لیاقت پوشیدن این پیراهن را داشته باشم و جای بازیکنان بزرگ را بگیرم. بازی جواد نکونام را می‌پسندم.

وی همچنین درباره غیبت در دیدار با تیم ملی قطر در انتخابی المپیک تأکید کرد: برنامه بازی با قطر این بود که من از ابتدا بازی نکنم. اگر آن بازی را می‌بردیم، همه می‌گفتند برنامه خاکپور خوب بود.

ترابی درباره پیشنهادهایی که در نیم‌فصل به دستش رسیده است، نیز اظهار کرد: استقلال در نیم‌فصل پیشنهاد داده بود، اما آن موقع در قطر بودم و مستقیماً با من صحبت نشد. هدفم حضور در اروپاست و به کلاس زبان هم می‌روم.

«نمی‌دانم از اروپا پیشنهاد دارم یا نه»، هافبک سایپا با بیان این جمله درباره جوان‌گرایی در تیم ملی نیز عنوان کرد: کارلوس کی‌روش خیلی کمک کرد و همه جوان‌ها اعتمادبه‌نفس خاصی به دست آورده‌اند.

ترابی درباره تیم‌های مورد علاقه خود گفت: رئال و لیورپول را دوست دارم، ضمن اینکه سایپا را هم در ایران دوست دارم.

وی درباره شایعه واگذاری اتومبیل به بازیکنان سایپا به جای پول، اظهار کرد: سایپا پول پارسال را هم تسویه کرده است. قرارداد سال گذشته من 20 میلیون بود. پراید هم پول است. من اتومبیل نگرفتم، اما دیگر بازیکنان اتومبیل گرفته‌اند.

هافبک تیم ملی و سایپا اعلام کرد: جا دارد از مجید ایوبی تشکر کنم که در این سال‌ها که خودرو نداشتم با خود مرا به تمرین می‌آورد و می‌برد و برخی اوقات هم مزاحم ابراهیم صادقی می‌شدم. از تمام مربیانی که در این سال‌ها به من برای رسیدن به این جایگاه کمک کردند نیز تشکر می‌کنم.