به آرش توصیه می‌کنم از استقلال برود

آمار نشان می‌دهد آرش برهانی گلزن ترین بازیکن استقلال است. تعلق رنگی آرش از قبل ورود به استقلال مشخص بود. همه می‌دانستند مقصد بعدی برهانی از پاس به استقلال است. همان زمانی که با وجود قهرمانی پاس در لیگ در یکی از مصاحبه‌هایش اشاره کرد که استقلال را دوست دارد و توسط آجرلو جریمه شد.

برهانی به استقلال آمد و روزهای خوبی را در این تیم پشت سر گذاشت تا اینکه رفته رفته از اوج خودش فاصله گرفت. انگار برهانی دروازه را کج می‌دید! از گل زدن خبری نبود تا اینکه نیمکت نشین شد و بعد از آن هم به سکوها نزدیک شد. فصل پانزدهم هم اوج افول آرش بود.

پرویز مظلومی در بعضی از بازی‌ها او را در لیست 18 نفره نگذاشت اما در حالی که تمام نگاه‌ها به این بازیکن بود برهانی یا در صفحه شخصی‌اش آرزوی موفقیت برای استقلالی‌ها می‌کرد یا اینکه به ورزشگاه می‌رفت و در کنار هم تیمی‌هایش در رختکن حضور داشت.

برهانی حتی وقتی که سید مهدی رحمتی در راهروهای ورزشگاه آزادی سرش فریاد کشید چیزی نگفت. فوتبال ایران شاید این سبک اخلاق را به خودش کمتر دیده است.

بازیکنانی که از نظر فنی کوچکتر از آرش هستند با کوچکترین نیمکت‌نشینی صدای اعتراضشان بلند می‌شود و جو تیم را به هم می‌ریزند. اما نگاه‌ها از بیرون ماجرا چیست؟ رفتارهای برهانی تایید می‌شود یا سکوت او مورد انتقاد قرار می‌گیرد؟

نخستین منتقد برهانی، امید روانخواه در برنامه زنده تلویزیونی بود. شاید خیلی‌ها هم با روانخواه هم عقیده باشند. آرش باید نسبت به این شرایط نگران باشد مثل علی موسوی که خطاب به برهانی گفت: «به آرش توصیه می‌کنم از استقلال برود.»

منهای رفتار پسندیده برهانی که به دور از جنجال‌های خاص فوتبالی‌ها است و برای آرامش تیمش تلاش می‌کند اما نکته‌ای که در این مساله بارز است، اینکه به نظر می‌رسد برهانی به این شرایط عادت کرده و این عادت غلط برای بهترین گلزن تاریخ استقلال بد است.

برهانی برای فاصله گرفتن از این شرایط باید از خودش شروع کند، شاید تغییر تیم یکی از پیشنهادهایی باشد که پیشکسوتان استقلال به برهانی توصیه می‌کنند.

در تیمی که دیده نشوی و در سیستم مربی نگنجی باید شرایط را تغییر دهی. هرچند که برهانی پیرو همین نقدها و توصیه‌ها در صفحه شخصی‌اش اعلام کرده که سکوتش از روی رضایت نیست و در پایان لیگ سکوتش را می‌شکند.

می‌توان حدس زد با شکستن سکوت در پایان فصل برهانی به فکر همان تغییری است که باید قبل از این به فکر آن می‌بود. سن آرش بالا می‌رود و اگر به دنبال این است که چند سال دیگر بتواند در این فوتبال حضور داشته باشد در استقلال نمی‌تواند به خواسته‌اش برسد.