چگونه ممکن است یک مربی موفق و کاربلد ظرف 90 دقیقه ناگهان تبدیل به یک مربی معمولی شود؟!
جالب است! پرسپولیس که هفته‌ها نباخته بود و به همه تیم‌ها گل می‌زد، به نفت تهران باخت تا خیلی‌ها به سرمربی این تیم حمله کنند. مگر همین برانکو نبود که پرسپولیس را از انتهای جدول به صدر آن رساند؟ مگر همین مرد کروات دربی هشتادودوم را قاطعانه نبرد؟
مگر همین کاربران از شایستگی او برای جانشینی کارلوس کروش سخن نمی‌گفتند؟ پس چه شد؟
مگر خوب یا بد بودن یک مربی با یک شکست معلوم می‌شود؟ اصلاً کدام مربی را در دنیای فوتبال سراغ دارید که هرگز نبازد؟ در همین لیگ قهرمانان مگر لوئیس انریکه و بارسلونا به تیم کم‌مهره‌تر اتلتیکو مادرید نباخت؟ در نیمه‌نهایی همین رقابت‌ها پپ گواردیولا هم به تیم دیه‌گو سیمئونه باخت و همین‌طور مانوئل پیگیرینی نتوانست در خانه، حریف رئال بدون رونالدو شود.
الکس فرگوسن در اوج قهرمانی‌های منچستریونایتد باز می‌باخت. همه تیم‌های بزرگ دنیا از رئال مادرید و بارسلونا گرفته تا یوونتوس و چلسی و بایرن‌مونیخ در هر فصل چند بازی را واگذار می‌کنند. پرسپولیس در حالی که می‌توانست نفت تهران را شکست بدهد، ناباورانه و روی دو ضدحمله به تیم منصوریان باخت تا هواداران خود را غمگین و ناراحت کند اما لیگ هنوز تمام نشده است.
پرسپولیس دو بازی دیگر با گسترش‌فولاد تبریز و راه‌آهن یزدان ته جدولی دارد و می‌تواند به هدف برسد به شرط آن که برانکو، شاگردان او و همین‌طور هواداران پرسپولیس به این باور رسیده باشند.
در همین بازی نفت تهران اگر دقت کرده باشید توپ و میدان بیشتر در اختیار پرسپولیس بود ولی نتوانست از موقعیت‌های خود به خوبی استفاده کند. اغلب بازیکنان تک‌روی می‌کردند و به نظر هم می‌رسید در چیدمان اولیه، مرد کروات اصلاً به فکر ضدحملات خطرناک نفت نبوده است وگرنه احمد نوراللهی را از ابتدا بازی می‌داد.
حالا اینکه عنوان شود گل اول نفت آفساید بود یا مسائلی از این دست، دردی از تیم پرسپولیس دوا نمی‌کند. برانکو هم مثل هر مربی دیگری اشتباهاتی داشته که هنوز هم قابل جبران است. باور کنید!
