امیر قلعه نویی در آستانه دیدار تیمش با استقلال پیامی را صادر کرد:
روزگار غریبیست... فوتبال عجیب مثابه خود زندگانیست. برد، باخت، غم، شادی، شور ، عشق، نفرت، حسادت، تهمت، افتخار، رفاقت، معرفت ... همه و همه در آن مستتر است .من کمترین در این سالها بسیار اوج و حضیض دیدم، چه در زمان بازیگری چه در وظیفه خطیر امروز. روزگار اینگونه چرخیده که در خدمت تراکتور و مردم قهرمان پرور آذربایجان باشم، خدمت به این مردم که امثال ستارخان ها و باقرخان ها را به وطن پیشکش کرده اند افتخاری بس عظیم است. هر روز احساس بهتری دارم، در حال پیشرفتیم و از سراشیبی سخت گروه مرگ لیگ قهرمانان برای نخستین بار در تاریخ عبور کردیم. من، مکلفم به تکلیف؛ از امروزتکلیف من 4 آوردگاه آتی است، تمام تلاشم حفظ جایگاه مطلوب در لیگ و از آن مهمتر نیل به جمع 8 تیم نخست آسیاست که بسیار سخت اما به اذن الهی ممکن خواهد بود. اما ابتدا «استقلال» ، از تیمی که جوانیم در آن گذشت و مدیون آن هستم بدون کوچکترین منت، از قهرمانی آسیا تا دسته سوم سرباز کوچکی در رکاب بودم و در مسند مربی هرچند ناچیز سعی در کسب افتخارات دهه اخیر داشتم، اگر باعث غرور و شادی شدم که وظیفه بوده و اگر نه هواداران استقلال قصورم را ببخشند و نیک بدانند تمام توانم را با تمام نامرادیها به کار بستم .یکشنبه برنده یا بازنده از توهماتشان قصه سرایی می کنند. عادت کرده ام و از آن گریزی نیست؛ افسوس.
هوادران تراکتورسازی و استقلال، حضورتان و رعایت اخلاقتان نهایت پیروزی و قهرمانیست، با آمدنتان ، با پاشیدن بذرعشقتان ، به هزاردستانی که از شادی مردم می هراسند، آنهایی نانشان در جنگ و دعوا و هتک حرمت هاست،نانشان در ناآگاهی مردم از واقعیت هاست، نانشان در نظرسازیهاست و نانشان در تخریب شخصیت انسانهاست درس معرفت دهید هرچند نرود میخ آهنین درسنگ! فوتبال و نتایجش به تاریخ خواهد پیوست اما بی اخلاقی هایش پاک نمیشود. باشد که یکشنبه روز مشق عشق کردن باشد، روزی که همه در کنارهم" قهرمان" اخلاق و معرفت شویم انشالله. نگذاریم ابلیسان زمانه از خودزنی ما شاد شوند و سورعزای ما را بر سفره بنشینند. این چند خط نثر من نبود اما حرف دلم بود با همه شما سروران و عاشقان.
فانوس هزار شعله اما در باد
می سوزد و سرخوش است و چین واچین است
یعنی که به اشک و موی خود گم نکنی
از عشــــق هر آنچه می رسد شیرین است
امیرقلعه نویی
