کپی برداری ویسی از کی روش

نکته جالب اینکه به هیچ تیم لیگ برتری به طور میانیگن نمی شود زیر 45 دقیقه یک گل زد حتی استقلال اهواز که این نشانگر فوتبال تدافعی باشگاه ها است که شاید نشات گرفته از تفکرات کی روش باشد.

 

پیش تر مربیان باشگاهی به وضوح دیدند که چگونه تیم ملی با تجمع و تمرکز در منطقه یک سوم میانی و توپ ربایی و در ادامه ضد حمله قهرمان گروه A شد و به جام جهانی صعود کرد و در جام جهانی هم در برابر تیم های نیجریه و آرژانتین نمایش شایسته ای داشت.

 

استقلال خوزستان بهترین خط دفاعی لیگ برتر را در فصل 95-94 داشته. این تیم به طور میانگین در هر بازی نیم گل هم نخورده! فصل گذشته عنوان بهترین خط دفاعی اختصاص داشت به پرسپولیس که در 30 بازی 15 گل خورد. یعنی نیم گل در هر بازی.نکته جالب اینکه دروازه استقلال خوزستان هر 192 دقیقه یک بار باز شده است. یعنی بیش از دو بازی.

 

ضعیف ترین خط دفاعی را هم دیگر تیم اهوازی داشته. یعنی استقلال خوزستان. دروازه این تیم به طور میانیگن هر 46 دقیقه یک بار باز شده است. میانگین گل خورده این تیم در هر بازی 1.93 گل است.

 

 

در بخش دفاع عمکرد خط دفاعی استقلال بهتر از پرسپولیس بوده که این طبیعی است. به این خاطر که استقلال در دروازه از مهدی رحمتی بهره می برد اما پرسپولیس سوشا مکانی را داشت که به خوردن گل های بد عادت کرده است و لوبانوف هم نشان داده که دروازه بان معمولی به شمار می رود. نفت تهران با هدایت علیرضا منصوریان و صبای قم با هدایت علی دایی در بخش دفاع بهترین عملکرد را بعد از استقلال خوزستان داشتند. جالب اینکه هر دو مربی از علاقمندان به کی روش بوده و هستند و طبیعی است از سبک بازی وی هم الگو برداری کرده باشند. به طور مثال در بازی نفت – پرسپولیس دیدید که چگونه تیم علیرضا منصوریان با دفاع مطلق و استفاده از ضد حمله به برتری رسید و قهرمانی را از پرسپولیس گرفت.

 

نیاز به اشاره نیست که عبدالله ویسی یکی از علاقمندان به کی روش است و بارها در تمرینات تیم ملی حاضر شده است. سبکی که این فصل استقلال خوزستان ارایه داد عین سبک بازی تیم ملی در مقدماتی و جام جهانی بود. تجمع در نیمه خودی و حمله بعد از توپ ربایی و بازگشت سریع به دفاع بعد از – از دست دادن توپ.

 

هر آن قدر که تیم هایی باشگاهی در بخش حمله کمی از استاندارهای جهانی دور هستند در بخش دفاع نزدیک به استاندارهای جهانی و حتی پیش تر هستند و این به وضوح نشان می دهد که فوتبال باشگاهی ایران در دفاع قوی تر از حمله است...

 

جالب اینکه در گذشته نزدیک ایویچ وقتی سرمربی تیم ملی شده بود به صراحت گفت ایران در بخش حمله خلاق است اما در حوزه دفاع ضعف دارد. او آنقدر روی خط دفاعی تیم ملی کار کرد که تیم ملی در جام جهانی 1998 فرانسه نسبتا درخشان ظاهر شد. اما حالا با حضور کی روش دفاع فوتبالمان به اوج قدرت رسیده و شاید لازم باشد روی حمله فوتبالمان کار کند. البته بی انصافی است که اشاره نکنیم چند ماهی است تیم ملی تغییر تاکتیک داده و در حال گذر از دفاع به حمله است.