پرسپولیس در نزدیکترین دوئل تاریخ لیگ‌های سراسر ایران فقط به خاطر سه تفاضل گل کمتر، از کسب عنوان قهرمانی لیگ پانزدهم محروم ماند. شاید اگر این تیم خوش‌نقش کمی می‌توانست بادقت‌تر باشد چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. حالا می‌توانیم نگاهی به پشت سر بیندازیم و برخی از گاف‌های ریز و درشت پرسپولیس در این فصل را مرور کنیم. به نیت لیگ پانزدهم، 15اشتباه پرسپولیس را جمع کرده‌ایم؛ خطاهایی که یا ناشی از سهل‌انگاری و کارنابلدی بودند و یا از اشتباهات داوری و بدشانسی نشأت می‌گرفتند. شاید اگر فقط در یکی از این مسابقات اتفاق دیگری رخ می‌داد، حالا پرسپولیس قهرمان لیگ پانزدهم شده بود!
هفته اول (پدیده): پرسپولیس امسال بیشتر از هر تیم دیگری توپ را به تیر دروازه رقبا زد و این روند اتفاقا از آغازین دقایق همان بازی اول شروع شد. در هفته نخست، علی علیپور اولین گل سرخپوشان را در دقیقه7 به پدیده زد و تنها دو دقیقه بعد میلاد کمندانی در مقابل دروازه خالی ضربه سرش را به تیر دروازه کوبید. شاید اگر آن توپ گل شده بود، امروز خیلی چیزها تغییر می‌کرد.
هفته دوم (استقلال صنعتی): این شاهکار مشترک داور و ایمان صادقی بود. پرسپولیس در خانه اصلی‌ترین رقبیش نمایش نزدیکی ارایه داده بود. در دقیقه40 بازی، مدافع تیم اهوازی با لگد به سینه عالیشاه کوبید، اما داور اخراجش نکرد. در دقیقه48 هم ایمان صادقی روی یک پاس به عقب ساده موفق به کنترل توپ نشد تا بیت سعید دروازه خالی را باز کند.
هفته سوم (سپاهان): این بازی اگرچه چند صحنه مشکوک داوری داشت، اما زیان اصلی ناشی از اشتباهات فردی پرشمار بازیکنان پرسپولیس بود. گل دوم را اومانیا به خودشان زد، روی گل سوم کفشگری توپ ساده را لو داد و بعد هم روی حاج‌صفی پنالتی کرد و در نهایت پاس گل چهارم را هم کمال کامیابی‌نیا به خلعتبری داد! تیم برانکو آن روز بیشتر از هر چیز دیگری چوب جا نیفتادن بازیکنان در ترکیب را خورد.
هفته چهارم (ذوب‌آهن): خیلی‌ها عقیده دارند این بهترین نمایش سرخپوشان در لیگ پانزدهم بود؛ ایجاد یک دو جین موقعیت عالی گلزنی که یک به یک هدر رفتند. پرسپولیس در این بازی اولین ضربه پنالتی فصلش را هم از دست داد. سوشا هم که بعد از سه بازی غیبت به ترکیب اصلی سرخپوشان برگشته بود، روی گل اول ذوب مرتکب خروج اشتباه شد. در نهایت علیرضا فغانی زحمت همه را کامل کرد و برخورد توپ به سینه محسن بنگر را پنالتی تشخیص داد تا ذوب گل دوم را بزند و دو بر یک برنده شود.
هفته ششم (سایپا): توپ به سر رامین رضاییان خورد و داور پنالتی گرفت! این یکی از مشهورترین اشتباهات داوری فصل بود. طارمی هم در این بازی دو پنالتی گرفت که یکی را خراب کرد و دیگری را به ثمر نشاند.
هفته هشتم (صبای قم): اولین بازی بعد از هادی، فضای غمباری داشت. 45دقیقه طول کشید تا پرسپولیس خودش را پیدا کند. آنها نیمه اول را یک بر صفر باختند. در وقت دوم فشار آوردند و گل زدند. دو توپ آنها به تیر دروازه خورد، اما بالاتر از این بدشانسی، باید یادی کنیم از شاهکار رضا نورمحمدی که در اولین کاپیتانی‌اش به جای نوروزی فقید، در دقایق پایانی با بازیکن حریف درگیر شد، کلی وقت کشت و آخرش اخراج شد!
هفته دوازدهم (استقلال اهواز): بیشتر تیم‌های لیگی، استقلال اهواز را گلباران کردند، اما پرسپولیس به خصوص در بازی رفت فرصت را از دست داد. تیم قعرنشین در مجموع 58گل خورد که از این تعداد تنها 3گل سهم بهترین خط حمله لیگ بود. تیم برانکو مسابقه رفت را یک بر صفر برد. در این بازی مهدی طارمی به تنهایی 4موقعیت عالی گلزنی را از دست داد.
هفته سیزدهم (نفت تهران): پرسپولیس یک بر صفر جلو بود که صاحب ضربه پنالتی شد. طارمی پنالتی را از دست داد و تنها چند دقیقه بعد دانشگر کار را به تساوی کشاند. پرسپولیس روی اوت دستی و اشتباه رامین رضاییان در یارگیری گل خورد. بردی که می‌توانست با چاشنی تفاضل گل همراه باشد، به تساوی کشیده شد.
هفته شانزدهم (پدیده): درست مثل بازی رفت محسن بنگر ستاره بود. پرسپولیس یک بر صفر عقب افتاد، یک بر یک مساوی کرد و دقیقا در اوج حمله برای زدن گل دوم بود که بنگر یک توپ ساده را وارد دروازه خودشان کرد. این تیم کلی جان کند تا گل دوم را در دقیقه95 زد!
هفته هجدهم (سپاهان): روزی برای درخشش به یادماندنی بابک حاتمی. بیشتر از 20بار جا ماند و آخرش تکل ناشیانه‌ای زد که به گل دوم سپاهان منجر شد.
هفته نوزدهم (ذوب‌آهن): باز هم تراژدی جلو افتادن، پنالتی خراب کردن و از دست دادن برتری. این بار کمال کامیابی‌نیا پنالتی را از دست داد. برانکو هم که تازه از این مقطع رو به تعویض‌های دفاعی آورده بود نورمحمدی را ترکیب به تیم اضافه کرد که فایده‌ای نداشت و سرخپوشان گل مساوی را در دقیقه92 دریافت کردند.
هفته بیست‌ویکم (سایپا): اوج فاجعه؛ تیمی که یک بر صفر عقب بود، در دقیقه92 گل مساوی را خورد. باز هم پرتاب یک اوت بلند کار دست پرسولیس داد. آندو که انگار با سایپا قرارداد نیم‌میلیاردی بسته بود تا همین یک اوت را بیندازد، کارش را کرد تا با اشتباه لوبانف و شاید هم داور، مهدی دغاغله در شلوغی جلوی دروازه گل مساوی را بزند.
هفته بیست‌وششم (استقلال تهران): شاهکار سوشا مکانی! پرسپولیس در این بازی هم جلو افتاد و پنالتی خراب کرد، اما از خوش‌شانسی‌اش نیمه اول سریع تمام شد. اول نیمه دوم پرسپولیس گل سوم را هم زد تا خیلی‌ها به تکرار برد شش‌تایی‌ها فکر کنند، اما سوشا که انگار از بیکاری حوصله‌اش سر رفته بود توپ را جلوی پای جابر انصاری انداخت و به اندازه یک تفاصل گل به پرسپولیس ضرر زد!
هفته بسیت‌وهشتم (نفت): پرسپولیس دو گل افتضاح از تیمی خورد که فقط برای مساوی صفر بر صفر آمده بود. گل اول حاصل شاهکار نورمحمدی و سوشا مکانی، گل دوم هم یک تابلوی تمام‌قد از نبوغ بابک حاتمی!
هفته بیست‌ونهم (گسترش فولاد): گل دومی که پرسپولیس در این بازی خورد، یک دلیل محکم است برای قهرمان نشدن سرخپوشان! تیمی که در اوج نیاز به تفاضل گل چنین گل مفتی می‌خورد، چطور باید قهرمان شود؟
