آغوش به جای تابوت!/ چه زود دیر می شود

گروه ورزشی- زیبایی های فوتبال و مستطیل سبز همینجاست؛ همینجایی که همه به احترام یک نفر می ایستند؛ همه مردی و مردانگی اش را تصدیق می کنند. همینجایی که رنگ ها رنگ می بازند و همه یک رنگ می شوند!

به گزارش افکارنیوز، یک روز به یاد ناصر حجازی، یک روز هادی نوروزی، یک روز مهرداد اولادی، یک روز همایون بهزادی و ... و امروز منصور خان پورحیدری

امروز قرمز و آبی به یاد پدر آبی فوتبال ایران عزدار است اما در میان همه این غم ها یک نکته را نباید فراموش کرد.

منصورخان که مهربان بود و حق پدری به گردن همه اهالی فوتبال داشت و از کسی کینه و کدورتی به دل نگه نداشت اما امروز هستند کسانی که روزگاری در مستطیل سبز هم بازی بوده اند و امروز چشمِ دیدن هم را ندارند!

این واقعیت تلخی است که می تواند به بهانه "رفتنِ بابا منصور" برای همه اهالی فوتبال شیرین شود

حالا که پدر فوتبال ایران ما را تنها گذاشته، چه خوب است همه به یاد قلب مهربان او، به هم نزدیک شویم و یک بار دیگر به مجادلات مرسوم دنیا بخندیم

علی آقای دایی، محمد خان مایلی کهن، علی جانِ کریمی و همه کسانی که حالا محبوب دل مردم ایران هستید، شاید گفتن این حرف خوب نباشد اما بی شک امروزِ بابا منصور فردایی نه چندان دور برای همه ما هم هست؛ پس چقدر خوب می شود که به جای حسرتِ فردا، فرصت امروز را غنیمت شماریم و به احترام منصور خان پورحیدری همه اختلافات را کنار گذاشته و یک بار دیگر به یاد دوران طلایی کریمی-دایی، دل مردم را شاد کنیم.

بی شک همانقدر که مردم ایران از لبخندِ دوباره پدر آبی فوتبال ایران شاد می شوند، از در آغوش هم گرفتن دایی و کریمی و مایلی کهن هم شاد می شوند؛ امیرخانه قلعه نویی و عادل خان فردوسی پور و ... روی سخنم با شما هم هست!

حالا که "بابا منصور" دل ها را به هم نزدیک کرده، بهترین فرصت است که رفاقت جدیدی را شروع کنید و به جای حسرت زیر تابوت یکدیگر، امروز خودِ واقعی تان به آغوش بگیرید.

فردا و در روز خداحافظی با "پدر آبی ها" بهترین فرصت برای این اتفاق است فقط کافی است اراده کنید "پسران بابا منصور"

سعید ساداتی