روایت سرپرست پرسپولیس از رفت و برگشت کمال کامیابی نیا
ماجرای رفت و برگشت کمال کامیابی‌نیا بهترین بهانه برای مکالمه با محمود خوردبین بود اما بحث ما با سرپرست زحمتکش و قدیمی پرسپولیس به جاهای دیگری کشیده شد.

حرف‌هایی به میان آمد که به خواندنش می‌ارزد؛

*اصل ماجرای کمال کامیابی‌نیا و برانکو چه بود؟

چیز خاصی نبود و خدا را شکر حل شد. کمال هم سر تمرین آمد و هم به اردوی تیم!

*ولی به این آسانی هم نبود. به هر حال سر تمرین کمال قهر کرد و رفت که این رفتار واکنش تند برانکو را در پی داشت.

گفتم که هرچه بود، این ماجرای کمال و برانکو داخل خانواده پرسپولیس حل شد. ممکن است در یک خانواده هم بین پدر و پسر مشکل به وجود بیاید. مهم این است که خیلی زود همه چیز تمام شد و رفت. حالا همه به فکر موفقیت پرسپولیس هستند. شما غیر از این ماجرا سؤال دیگری ندارید؟!

* آخر جالب است پرسپولیس هر هفته یک حاشیه دارد اما برنده می شود؟!

اولاً پرسپولیس هر هفته یک حاشیه ندارد. شما دیدید در برنامه ۹۰ هم ثابت شد بازیکنان به گادوین منشا پاس می‌دهند و این حرف‌ها صحت ندارد. خود شما می‌دانید من احترام خاصی برای رسانه‌ها قائلم و با اغلب خبرنگاران دوست هستم ولی گاهی اوقات اخباری منتشر می‌شود که صحت ندارد یا به قول معروف پیازداغش را زیاد می‌کنید.

* این آخری در مورد کمال‌ کامیابی‌نیا و اینکه او از شرایط خود ناراضی است را خود برانکو در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی با سیاه‌جامگان رسانه‌ای کرد و ما بی‌تقصیریم!

منظورم این یکی نبود. کلی گفتم و امیدوارم شما هم قبل از انتشار اخبار مختلف درباره صحت و سقم آن تحقیق کنید.

*محمودخان! مطمئن باشید ما در خبرورزشی همین کار را انجام می‌دهیم. جواب بخش دوم سؤال ما را ندادید. پرسپولیس به هر حال می‌برد؟

از بس شخصیت پیدا کرده است. شاید هر ۵ یا ۱۰ سال یک‌بار چنین تیمی پیدا می‌شود. تیمی که همه می‌دانند برنده است و شخصیت قهرمانی پیدا کرده است. ما هم که عضوی از تیم هستیم، خیال‌مان در خانه و خارج از خانه راحت است و این چیز کمی نیست.

*این تیم بهتر است یا تیم دهه ۶۰ که همراه علی پروین و شما توانست المحرق را شکست داده و قهرمان جام در جام آسیا شود؟

تیم‌های دهه‌های مختلف را نمی‌توان با هم مقایسه کرد و فوتبال هر دهه عوض می‌شود و سرعت آن بیشتر از گذشته شده است. پرسپولیس دهه ۶۰ کلی ستاره داشت و به ستاره‌هایش می‌نازید. محرمی، پیوس، محمدخانی، درخشان، و... ستاره‌هایی بودند که با مدیریت قابل تحسین علی پروین همه حریفان را مثل آب خوردن شکست می‌دادند. پرسپولیس امروز هم یک تیم برنده است که فوق‌العاده هماهنگ بازی می‌کند. شاید این پرسپولیس به اندازه آن پرسپولیس تک‌ستاره نداشته باشد اما به نظرم تیم بهتری است.

* این حرف شما به معنای تعریف از برانکو است؟

برانکو یک مربی بادانش و جنتلمن است که احترام بزرگتر را نگه می‌دارد. شخصیت او برای خود من قابل احترام است و کار فنی‌اش هم در این دو سال به همه ثابت شده است.

*آیا این پرسپولیس می‌تواند قهرمان آسیا شود؟

چرا که نه! ببخشید این حرف را می‌زنم ولی اگر این پرسپولیس قهرمان آسیا نشود، کدام تیم ایرانی می‌تواند؟ ما در این دو سال اخیر ثابت کردیم بهترین تیم ایران هستیم و دوست و دشمن به آن معترف هستند.

*ولی بازی در کشور ثالث آسان نیست؟

ای گفتید! متأسفانه ما از مزیت تماشاگران خودی بهره‌مند نیستیم ولی با این وجود بچه‌ها همقسم شدند در مرحله یک‌چهارم نهایی از سد الاهلی عربستان گذشته و به نیمه‌نهایی صعود کنیم.

*مرحله بعد هم ممکن است به الهلال عربستان بخورید و بالاجبار در کشور ثابت بازی کنید؟

این مشکلات در مرحله گروهی هم بود اما دیدید پرسپولیس بالا آمد. برای تیمی که می‌خواهد قهرمان آسیا شود، فرقی نمی‌کند به کدام تیم برخورد کند.