هدف فوتبال چیست؟ قطعاً همه می‌دانید؛ «گل»
مردم برای تماشای گل به ورزشگاه‌ها می‌آیند و زحمات و تمرینات تیم‌ها و مربیان با به ثمر رسیدن گل به بار می‌نشیند. بدون گل، اگر شما 10 پنالتی خراب کنی و ۲۰ بار به تیرک بزنی و ۳۰ تک به تک از دست بدهی، فقط یک امتیاز می‌گیری و عملکردت فرقی با 90 دقیقه ایستادن و زیر توپ زدن نخواهد داشت. درست به همین دلیل است که از هر فوتبالی‌ای بپرسی ترجیح می‌دهد 3-4 یا 4-6 ببازد نه 0-1. این از دید یک تماشاگر است که همه او را صاحب فوتبال می‌دانند و بدون نفس آنها هیچ بازی و افتخاری مزه ندارد اما از دید یک کارشناس چه؟ وقتی شما مسابقه‌ای را «با گل» ببازی، یعنی لااقل بخشی از زحمات و کارهایت نتیجه داده و حداقل یک خط یا دو بازیکن به وظایف خود درست عمل کرده‌اند؛ یعنی شما باید بروی و گلر و خط دفاع یا دفاع تیمی‌ات را درست کنی و لااقل یک انگیزه و دلخوشی برای ادامه تلاش داری. حتی اگر شانسی به گل برسی، یک نشانه مثبت است و اگر قرار به تغییر باشد حداقل دو نفر (گلساز و گلزن) نشان داده‌اند لیاقت حضور در ترکیب را دارند. اما وقتی بدون گل ببازی چه؟ یعنی از اساس و از اول همه چیز را باید از نو شروع کنی، یعنی تیمت دلخوشی ندارد، یعنی کسی کارش را درست انجام نداده و یعنی هر چه تا امروز کرده‌ای بی‌فایده بود. باید بیل را برداری و آستین بالا بزنی و از درون دروازه تا نوک حمله همه چیز را از اول دوباره بسازی.
***
استقلال؛ چهار بازی و دو باخت و یک گل زده. اگر از هر آبی‌دوستی بپرسی کدام بدتر است، حتی خود منصوریان، می‌گوید زدن یک گل و نه ۲ باخت. این عملکرد ضعیف در کارنامه چه کسی ثبت می‌شود؟ شخص سرمربی! اما اینجا از یک زاویه دیگر با علی‌آقا منصوریان بحث داریم. شما که «قائدی» و سایر جوان‌ترها را می‌سپاری دست باتجربه‌ها و بزرگترها، طراحی تمرینات هم با خرمگاه است، گلرها با بابازاده و سایر امور تمرین دارد و... با سایر اعضای کادر فنی. آنالیزورها و پزشک و فیزیوتراپ هم کار خودشان را می‌کنند و البته در کارهای دیگران هم کمک؛ پس وظیفه شخص «سرمربی» چیست؟! افتتاح رستوران؟! اگر همه کارها را دیگران می‌کنند پس منصوریان برای چه حقوق می‌گیرد؟ فقط برای مصاحبه بعد از بازی و توجیه باخت و پیدا کردن مقصر؟ اینکه بازی اول تقصیر سازمان لیگ بود و بازی دوم تقصیر داور، بازی چهارم تقصیر زمین چمن و بازی پنجم احتمالاً تقصیر سلفی با موگرینی! اساساً با این «روش» که منصوریان پیش گرفته استقلال چه نیازی به سرمربی دارد؟ هر «جزیره» برای خود مختار است و درون و بیرون زمین و در باشگاه و همه جا، هر کدام برای خود «لیدری» دارند.
***
بار کج به منزل نمی‌رسد آقای منصوریان. مدیریت و تقسیم وظایف فرق دارد با رفع تکلیف. از قدیم گفته‌اند «شانس دو بار در خانه کسی را نمی‌زند» نیم‌فصل اول سال قبل هم اوضاع استقلال همین بود اما فیفا به داد آنها رسید و با محروم کردن اسم‌های بی‌انگیزه، ناخواسته سبب خیر شد تا مشتی جوان بریزند درون زمین و دور برگشت آن شد که دیدیم. این بار چه کسی قرار است به داد «کن فیکون» کردن استقلال برسد؟!
